EEN WETENSCHAPPER heeft het onverwachte wezen onthuld dat de wereld waarschijnlijk zal regeren als de mens uitsterft.
En in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is dat niet het geval kakkerlakken.
Mocht de mensheid uitsterven, dan heeft een bepaald zeebeest de belangrijkste eigenschappen om onze plaats in te nemen, aldus professor Tim Coulson van de Universiteit van Californië. Oxford.
Hij zegt dit specifiek dier heeft de „behendigheid en intelligentie“ die „hen tot een sterke kandidaat maakt om te evolueren en een beschaving op te bouwen“.
Het verrassende wezen in kwestie is de octopus.
Professor Coulson vertelde het De Europeaan dat hun vermogen om complexe problemen op te lossen en dingen te doen zoals met elkaar communiceren in kleurflitsen, hen tot een perfecte volgende heerser en „hersenen van de zee“ maakt.
Lees meer over zeedieren
Het is onwaarschijnlijk dat octopussen zich zullen aanpassen aan het leven op het land zoals wij.
In plaats daarvan zouden ze ‘onderwatergemeenschappen kunnen construeren die lijken op steden die we op het land zien’.
En hij gelooft dat octopussen uiteindelijk kunnen evolueren om buiten water te jagen.
De vooraanstaande zoöloog en bioloog vergeleek het met de manier waarop mensen leerden vis te vangen en over en onder water te navigeren.
„Het kan honderdduizenden of zelfs miljoenen jaren duren voordat ze daartoe zijn geëvolueerd“, legde hij uit.
„Met evolutionaire vooruitgang is het mogelijk, zo niet waarschijnlijk, dat ze manieren kunnen ontwikkelen om buiten het water te ademen en uiteindelijk op landdieren zoals herten, schapen en andere zoogdieren te jagen – ervan uitgaande dat ze de catastrofale gebeurtenis hebben overleefd die de mens uitstierf.“
Een octopus kan tegenwoordig tot 30 minuten buiten water overleven.
Het wezen heeft een zeer korte levensduur van één tot vijf jaar, afhankelijk van de soort.
„Natuurlijk is de opkomst van de octopussen allemaal speculatief: de evolutie is onvoorspelbaar en we kunnen niet met zekerheid zeggen welke weg deze zal inslaan in het geval van het uitsterven van de mens“, waarschuwde hij.
„Willekeurige mutaties, onvoorziene uitstervingsgebeurtenissen en knelpunten in de populatie kunnen allemaal een aanzienlijke invloed hebben op het traject van de evolutie, waardoor het een uitdaging wordt om te bepalen of een andere soort intelligentie op menselijk niveau zal ontwikkelen of de neiging heeft om steden te bouwen.“
De wetenschap achter octopussen die van kleur veranderen
Laten we ons voorstellen dat een octopus zich bedreigd voelt.
Hij gebruikt zijn ogen om de duisternis, textuur en lay-out te zien van een scène waarin hij zich bevindt.
Hoewel hij alleen in grijs kan zien, gebruikt hij zijn pupillen om het licht te vervormen om een globaal idee van kleur te krijgen.
Die informatie wordt vervolgens vanuit zijn hersenen naar de acht armhersenen gestuurd die kleur toevoegen vanuit duizenden cellen onder zijn huid.
Deze cellen worden chromatoforen genoemd en elk van hen heeft een klein zakje gevuld met een rood, oranje, bruin, geel of zwart pigment.
Onder de chromatoforen bevindt zich nog een laag cellen, iridoforen genaamd, en deze kunnen het licht weer door de huid van de octopus reflecteren, waardoor kleuren er helderder uitzien.
Alle octopussen missen blauw en groen pigment.
In plaats daarvan gebruiken ze de reflecterende eigenschappen van hun iridofoorcellen om tinten blauw en groen aan hun huid toe te voegen.
Naast kleuring kan de octopus zijn huid vervolgens laten overeenkomen met de textuur van zijn omgeving, waardoor een nog betere vermomming mogelijk is.
Met behulp van kleine spierbundels, papillen genaamd, kan de octopus zijn huid naar behoefte hobbelig of glad maken.