Uw vertrouwde bron voor het contextualiseren van nieuws over de verkiezingen van 2024. Schrijf u in voor onze dagelijkse nieuwsbrief.
Ivett Castillo had nog niet besloten op wie ze zou stemmen toen producenten van het Spaanstalige netwerk Univision haar de kans aanboden om vice-president Kamala Harris een vraag te stellen op de nationale televisie.
De economie drukte zwaar op de geest van deze moeder van vijf kinderen, maar iets anders baarde haar meer zorgen. Haar moeder was een paar weken eerder overleden, en de verzengende pijn van dat verlies werd nog verergerd door het gevoel dat ze was gestorven zonder de waardigheid die ze verdiende.
Castillo's moeder, Maria Dolores Figueroa, emigreerde ruim veertig jaar geleden zonder wettelijke toestemming naar de Verenigde Staten, waardoor Las Vegas haar nieuwe thuis werd. Daar bracht ze vier kinderen groot en werkte ze tientallen jaren als huishoudster en oppas, essentieel werk dat werd gedaan door duizenden immigranten zonder papieren, zoals Figueroa. Castillo zei dat haar moeder in de schaduw leefde en stierf, terwijl ze leed aan borstkanker en diabetes, zonder de reguliere gezondheidszorg die ze nodig had. Ze overleed op 67-jarige leeftijd.
“Ze heeft hier haar hele leven gewerkt. Ze steunde de economie en er was geen fatsoenlijke behandeling voor haar”, zei Castillo in een interview met The 19th. “Ik begrijp niet hoe iemand zonder enige waardigheid kan sterven.”
Figueroa behoorde tot de 11 miljoen immigranten zonder papieren die momenteel in de Verenigde Staten wonen. 70 procent van wie ze in huishoudens wonen met geautoriseerde immigranten of Amerikaanse staatsburgers.
-
Vorige dekking:
De impact van hun immigrantenstatus straalt uit naar hun families en gemeenschappen. Castillo, een Amerikaans staatsburger, is een voorbeeld van hoe het ‘sandwichgeneratie’-effect eruit ziet voor een groeiend aantal volwassenen van middelbare leeftijd met ouders zonder papieren. Aan het einde van het leven van haar moeder moest ze de zorg voor haar kinderen in de leeftijd van 5 tot 23 jaar combineren met de zorg voor haar moeder, zonder steun zoals Medicaid of de sociale zekerheid.
Het lot van deze immigranten zonder papieren en hun families is een kritieke kwestie die de Amerikaanse regering moet aanpakken, zei Castillo, die van plan is een stem uit te brengen in haar thuisstaat Nevada, een cruciaal strijdtoneel waar Latinx-kiezers zoals zij een vijfde vormen. van het electoraat. Toen zij stond op 10 oktober voor Harriswilde ze weten wat Harris van plan was te doen, als hij in het Witte Huis zou worden gekozen, om immigranten zoals haar moeder, die het grootste deel van hun leven in de Verenigde Staten hebben gewoond en gewerkt, te steunen.
Figueroa emigreerde samen met haar man en haar oudste dochter, die toen nog een peuter was, naar de Verenigde Staten. Haar man was weken eerder gearriveerd om de verhuizing van het gezin voor te bereiden. Castillo vertelde het verhaal van de familie: 'Het was heel grappig, want zodra ze mijn vader zag, zei ze: 'Ik heb je iets te vertellen.' En hij zegt: 'Ik weet al dat je zwanger bent. En het is een meisje.'” Dat meisje was Castillo.
Ze herinnert zich dat ze zich bewust was van de ongedocumenteerde status van haar ouders en hun inspanningen om een legaal permanent verblijfsvergunning te verkrijgen. Door de jaren heen werkte haar moeder samen met advocaten om zonder succes een verzoekschrift in te dienen bij de Amerikaanse regering, en toen Castillo 15 was, ontving haar moeder een uitzettingsbevel. Op dat moment was Figueroa gescheiden van haar man en bracht ze vier kinderen groot in Las Vegas, die geen herinneringen hadden aan haar thuisland Mexico. Ze besloot dat ze zouden blijven.
Het bericht bracht angst en teleurstelling in het leven van haar moeder. Castillo zegt dat ze zag hoe de ongedocumenteerde status van haar moeder zwaar op haar drukte, wat een mate van verdriet met zich meebracht. Castillo voelde zich soms op de rand van een depressie. Ze zou jarenlang blijven werken om haar gezin te onderhouden.
“Iedereen, iedereen opende zijn deuren voor mijn moeder. Ze hielden van haar omdat ze heel, heel Mexicaans was: een zeer gedetailleerde schoonmaakster, een zeer goede kok. Ze zou nooit gaan zitten. Ze was altijd de was aan het doen. Ze zorgde altijd voor de kinderen van anderen,' zei Castillo. Ze herinnert zich dat ze bij haar moeder was tijdens een van haar diensten als oppas voor twee kleine meisjes, terwijl ze zag hoe ze jongleerde met het entertainen van de meisjes en huishoudelijke klusjes.
Castillo zegt dat Figueroa haar hele leven worstelde met haar gezondheid, maar nooit consistente preventieve zorg had. Ze heeft bijvoorbeeld nooit reguliere mammografieën gehad, ondanks dat ze vóór haar immigratie een lumpectomie in een van haar borsten had ondergaan.
Vanaf juni, slechts zes staten – Californië, Colorado, Illinois, New York, Oregon en Washington, plus het District of Columbia – hebben door de staat gefinancierde gezondheidszorgdekking voor volwassenen met een lager inkomen, ongeacht hun immigratiestatus. Illinois is gestopt met het inschrijven van nieuwe immigranten voor zijn programma vanwege een gebrek aan financiering, en het programma van New York heeft alleen betrekking op volwassenen ouder dan 65 jaar.
Het gezin deed bij verschillende gelegenheden een beroep op liefdadigheidsorganisaties, wat volgens Castillo heeft bijgedragen aan het verlengen van het leven van haar moeder. Toen artsen opnieuw een knobbeltje in de borst van haar moeder ontdekten, kon een liefdadigheidsorganisatie een ziekenhuisbed, een chirurg en een anesthesist veiligstellen om pro-bono een borstamputatie uit te voeren. Later, toen artsen na een nieuw bezoek aan de Eerste Hulp een gezwel in haar baarmoeder ontdekten, weigerde haar moeder opnieuw behandeling te zoeken en tekende ze een bevel om niet te reanimeren.
De familie vond pro-bono hospicezorg en goochelde met andere eisen om hiaten te dichten. Castillo zei dat het simpelweg niet genoeg was om haar moeder een waardig einde van haar leven te geven.
Figueroa overleed op 18 augustus.
Castillo zegt dat ze het gevoel had dat Harris het verhaal van haar moeder met medeleven en menselijkheid op het gemeentehuis vertelde.
In antwoord op Castillo's vraag over de plannen van Harris voor immigranten zonder papieren die al lang zonder papieren zitten, wees Harris op het voorstel van president Joe Biden uit 2021 dat een achtjarige weg naar staatsburgerschap zou hebben gecreëerd voor de meeste van de 11 miljoen immigranten zonder papieren in het land, waarbij hij de Republikeinen de schuld gaf van het mislukken ervan. . Ze zei niet of ze een soortgelijk beleid zou voeren.
Castillo legde haar hand op haar borst en zei dat het horen van de wetgeving, die haar moeder had kunnen helpen een wettelijke status te verwerven, haar boos maakte. “Ik werd er een beetje emotioneel van. Had de uitkomst anders kunnen zijn? Hadden we nog meer jaren kunnen hebben?”
Harris ging snel over op het bekritiseren van de voormalige president Donald Trump en de Republikeinen in het Congres omdat ze eerder dit jaar een wet op de grensveiligheid hadden aangenomen. Harris noemde het “een van de sterkste grensveiligheidswetten die we in decennia hebben gehad, en het omvatte 1.500 extra grensagenten die naar de grens moesten gaan.” Het wetsvoorstel zou alleen voor bepaalde Afghaanse immigranten een weg naar staatsburgerschap hebben gecreëerd. Het wetsvoorstel, waarover door de belangrijkste Republikeinen in de Senaat werd onderhandeld, mislukte nadat Trump er bij de Republikeinen in het Congres op had aangedrongen het te verwerpen.
Trump heeft de “grootste deportatie in de geschiedenis van ons land” beloofd, waarbij hij het leger gebruikt om immigranten zonder papieren vast te houden en massaal te deporteren. Het is niet duidelijk wie precies het doelwit zou zijn en hoe ze zouden worden aangehouden. Trump geeft immigranten die zonder toestemming in de Verenigde Staten wonen de schuld van het wegnemen van banen van Amerikaanse burgers, het wegnemen van openbare scholen en huisvesting van Amerikaanse gezinnen, en het ‘vergiftigen van het bloed van ons land’, taalgebruik dat verband houdt met nazi- en blanke supremacistische ideologieën.
Uiteindelijk zei Castillo dat Harris haar vraag niet direct beantwoordde. “Haar antwoord over beleid – ik denk niet noodzakelijkerwijs dat het precies de vraag beantwoordde,” zei Castillo. Harris zei niet hoe ze de juridische status van immigranten zoals Castillo's moeder zou aanpakken, of zelfs hun gezondheidszorgbehoeften.
Maar Castillo zei dat de menselijkheid van Harris 'reactie en haar beslissing om Castillo na het gemeentehuis te benaderen om met haar te treuren, haar gedachten over de race veranderden. Vroeger overwoog de stijging van de kosten van levensonderhoud haar om op Trump te stemmen, met de gedachte: ‘Misschien hebben we wel een zakenman nodig.’ Ze hoorde onlangs dat Trump tijd doorbracht met Elon Musk, wat haar interesse wekte. “Hoe gek dat ook klinkt, ik zou dat niet haten. Ik zou geen hekel hebben aan iemand die weet hoe hij bedrijven van miljoenen dollars moet runnen, die zou zeggen: 'Kijk, zo laat je alle stukjes bij elkaar komen.'
Maar terwijl ze in het gemeentehuis stond, sprak Harris' reactie een andere kant van haar aan.
“Ik ben door die situatie van gedachten veranderd. Ik dacht: 'Wat zou het antwoord van Trump op diezelfde vraag zijn geweest?' Het zou iets zijn geweest over, nou ja, illegalen en verkrachters,’ zei Castillo.
“Wat ik meer respecteer en meer waardeer – ik kan mijn hoed voor die persoon in de ring zetten – is die humanistische kant. … Ik vertrouw mensen die oprecht zijn. Ik vertrouw mensen die om mensen geven.”
Behalve dat ze met de vice-president sprak en op de nationale televisie verscheen, zei Castillo dat het meest opvallende deel van haar ervaring de reactie was die ze ontving.
Online zag ze verschillende reacties die haar een “anker schat”, een term gebaseerd op de mythe dat ouders zonder papieren kinderen in de Verenigde Staten krijgen om een wettelijke status te verwerven. Net als in het geval van Castillo is het voor deze ouders eigenlijk heel moeilijk om ooit een wettelijke status te bereiken.
Haar vader en de broers van haar moeder lieten weten dat ze trots waren op de manier waarop ze hun gezin vertegenwoordigde. Maar belangrijker nog, zei ze, was de reactie van mensen in haar leven die familieleden zonder papieren hebben, maar nog nooit zo openlijk hadden gedeeld.
„Het leukste was dat ik terugkwam, en zelfs hier op het werk werd ik tegengehouden door mensen die me vertelden dat ze in dezelfde situatie zaten“, zegt Castillo, die in een callcenter werkt en leiding geeft aan een team van ongeveer honderd mensen. .
“Een van mijn supervisors zei: hé, ik zag je op tv. Bedankt dat je mijn ouders vertegenwoordigt. Mijn ouders leven ook in de schaduw, en daar kunnen we niets aan doen”, voegde ze eraan toe.
“En dit zijn professionals. Dit zijn teambegeleiders. Het zijn hardwerkende mensen die ik dag in dag uit zie. Wij zijn Latino's. Wij praten niet over zulke dingen in het openbaar. We praten er met niemand over.”
Om uw kiezersregistratiestatus te controleren of om meer informatie te krijgen over registratie om te stemmen, sms 19enieuws naar 26797.
