Uitvoerende maatregelen die Biden zou kunnen nemen

Het is grimmig – en officieel: Donald Trump keert terug naar het Witte Huis. Ongetwijfeld zal de tijd tussen nu en 20 januari een tijd zijn van afrekening en beschuldigingen over de manier waarop de Democratische Partij er niet in is geslaagd een zeer gebrekkige autoritair af te weren – voor de tweede keer.

Maar al die tijd zal het Witte Huis bezet blijven door Joe Biden. En nu heeft de eerste Democratische topman sinds Jimmy Carter een paar weken de tijd om een ​​laatste wanhopige poging te doen om zijn nalatenschap te redden – en de vangrails van de regering te versterken die Trump in gevaar brengt.

Er is veel meer goeds dat de regering-Biden in haar nadagen zou kunnen doen dan hier mogelijk kan worden genoemd. (Alleen al de lijst met waardige gratiemaatregelen zou onthutsend zijn.) Maar president Biden heeft vooral duidelijke kansen als het gaat om de hervorming van het strafrecht, het bemiddelen in de wereldvrede, het beschermen van immigranten, het ondernemen van klimaatactie en het afweren van autoritarisme.

Ten eerste kan hij een hervorming tot stand brengen die hij al is gaan onderzoeken: het legaliseren van marihuana. In mei, Biden startte een onderzoek naar de status van cannabis als een Schedule I-medicijn, een draaipunt verwijderd van zijn langdurige oppositie. Het is discutabel precies hoeveel gezag de president moet de juridische status van marihuana veranderen. Maar Biden zou het nodeloos langdurige beoordelingsproces van zijn regering zeker kunnen afronden – hoe lang duurt het om te zeggen: “Het is geen gateway-medicijn”? – en officieel de schrapping van de planning aanbevelen aan federale instanties. Hij zou ook gratie kunnen verlenen aan iedereen die momenteel in de federale gevangenis wegkwijnt wegens geweldloze drugsdelicten. Sinds deze toekomstige gratieontvangers zijn onevenredig zwartzou deze stap niet alleen de strafrechtelijke maar ook de raciale gerechtigheid bevorderen. En cruciaal is dat het maken van dergelijke stappen Trump de gemakkelijke overwinning zou ontnemen het maken van een van hen zelf.

In een nieuwe verandering van gezond verstand die tientallen jaren van zinloos beleid ongedaan zou maken, zou de president eindelijk ook de betrekkingen met Cuba kunnen normaliseren. Dat zou het herstel van de officiële diplomatieke banden betekenen en het verwijderen van het eiland de lijst van staatssponsors van terrorismeen het eren van de 22 bilaterale overeenkomsten ondertekend tijdens de regering-Obama voordat het door Trump werd verscheurd. Het zou ook betekenen het opheffen van sancties die hebben aangewakkerd Cuba's aanhoudende economische crisisen het bieden van robuuste hulp aan mensen die kampen met ernstige brandstoftekorten en voedselrantsoenering. Sluiting van de marinebasis Guantánamo Bay en het als ziekenhuis teruggeven aan Cuba zou het duidelijkste symbool van de Amerikaanse dominantie op het eiland ontmantelen. En hoewel Trump vrijwel zeker zal proberen alle uitvoerende acties tegen Cuba ongedaan te maken, zou Biden dat politiek ingewikkeld kunnen maken het openstellen van investeringen uit de particuliere sector daar.

Dat is niet de enige onvoltooide diplomatie die op het spel staat. De achterdeurgesprekken tussen Trump en Benjamin Netanyahu – en ‘achterdeur’ betekent hier ‘openlijk besproken– deden op ontmoedigende wijze denken aan de vermeende Republikeinse pogingen in 1980 om de vrijlating van Amerikaanse gijzelaars in Iran uit te stellen tot daarna. Reagan versloeg Carter en trad aan de macht. Of de verschrikkingen nu escaleren of er een staakt-het-vuren wordt bereikt waar Trump onverdiende eer voor krijgt, dit conflict zal de geschiedenis ingaan als het typische falen van Biden op het gebied van het buitenlands beleid. Maar hij heeft nog tijd, in de nadagen van zijn presidentschap, om enig moreel gezag te laten gelden handhaving van de Leahy-wet– wat de VS ervan weerhoudt militaire hulp te verlenen een land dat de mensenrechten heeft geschonden– en het stopzetten, zelfs tijdelijk, van wapenleveringen aan Israël.

Terwijl hij zijn laatste pogingen doet om de humanitaire crises in Gaza en Cuba te beteugelen, zou Biden ook kunnen proberen een toekomstige crisis langs de zuidgrens van de Verenigde Staten af ​​te wenden. Trump heeft gedreigd het wrede immigratiebeleid van zijn eerste termijn te verdubbelen door “het enorme arsenaal aan federale bevoegdheden.” Dat zou kunnen omvatten de massale deportatie van 11 miljoen mensen immigranten zonder papieren, evenals een hervatting van zijn gezinsscheidingsbeleid aan de grens. President Biden kan proberen dit sadisme te dwarsbomen door versneld te handelen aanvragen voor staatsburgerschaphet ongedaan maken van een uitvoerend bevel asiel beperkenEn uitbreiding van de werkvergunningen voor immigranten zonder papieren. Deze medelevende hervormingen zouden de vooruitzichten voor veel mensen die anders in januari en daarna bedreigd zouden kunnen worden, diepgaand kunnen veranderen.

Ondertussen, met tenminste 3 miljoen Amerikanen zijn al gedwongen door extreem weer klimaatvluchtelingen te worden, heeft Biden meer dan genoeg reden om de klimaatnoodtoestand uit te roepen. Hij beweert dit “praktisch” te hebben gedaanmaar als hij dat daadwerkelijk zou doen, zou hij een koppig Congres kunnen omzeilen om extra klimaatfinanciering toe te wijzen. Vervolgens kan hij een reeks achterstallige uitvoeringsbesluiten doorvoeren, afkomstig van meer niche- maar niettemin consequente hervormingen zoals het koolstofvrij maken van de maritieme industrietot ingrijpende (en beloofde) veranderingen zoals het verbieden van offshore-boringen. Een dergelijke actie zou de erfenis van Biden als misschien wel de groenste president in de moderne geschiedenis versterken – en Trump dwingen ongunstige krantenkoppen te halen als hij die vooruitgang ongedaan wil maken.

Ten slotte moet Biden concrete stappen ondernemen om de dreiging van autoritarisme af te weren die Trumps tweede termijn met zich meebrengt. De Amerikaanse democratie bevindt zich nu wellicht in de meest kwetsbare positie sinds de Burgeroorlog. Daarom alles invullen 46 rechterlijke vacatures met rechters die de rechtsstaat zullen handhaven is niet onderhandelbaar. Hij kan ook aan de andere kant van het gangpad reiken om zorgen over de verkiezingsintegriteit aan de orde te stellen – voordat Trump die zaak in eigen handen neemt – door ter vervanging van verouderde stemmachineshet uitvoeren van audits en het beschermen van opiniepeilers en verkiezingsfunctionarissen.

Bovenal zou een productieve, rustige periode er veel toe bijdragen om voor het eerst in acht jaar te laten zien hoe een vreedzame machtsoverdracht eruit ziet – zelfs als Biden deze teruggeeft aan de persoon die verantwoordelijk is voor dat verval.

Weken nadat hij een ander soort machtsoverdracht had uitgevoerd, op de eerste avond van de Democratische Nationale Conventie van dit jaar, heeft Biden vatte zijn hoop samen voor zijn nalatenschap: „Laat me in mijn hart weten… dat ik mijn best voor je heb gedaan.“ Tussen nu en januari kan hij zijn best doen om die zelfevaluatie in overeenstemming te brengen met het oordeel van de geschiedenis.