Goedemorgen. De olieprijzen daalden gisteren scherp vanwege Israël deed het niet bombardeerde afgelopen weekend Iraanse oliefaciliteiten. Als de laatste reis van de Amerikanen naar het benzinestation vóór de verkiezingen verrassend goedkoop is, zou dat dan de uitkomst kunnen veranderen? E-mail mij uw projecties van het kiescollege: robert.armstrong@ft.com.
The Magnificent 7: plaats uw weddenschappen
Alphabet rapporteert vanmiddag, Microsoft en Meta volgen morgen, en Apple en Amazon donderdag. Tesla's (beter dan verwacht) cijfers kwam vorige week uit en we moeten een maand wachten voordat we iets van Nvidia horen. Vandaag is dus een goede dag om een van de favoriete vragen van Unhedged opnieuw te bekijken: als je maar één van de Mag 7 zou moeten bezitten, welke zou dat dan zijn?
Laten we ter wille van de argumentatie twee periodes van bezit specificeren: één jaar en twintig jaar. Om u te helpen bij het nemen van uw beslissing, vindt u hier een tabel waarin ze worden vergeleken op basis van recente aandelenprestaties, waardering en historische en geschatte groei van omzet en winst.
Dit is geen loze vraag. Er waren dit jaar en vorig jaar momenten waarop het leek alsof de markt zich zou verbreden en de afhankelijkheid van de Mag 7 afnam. Ze hielden geen stand. De Mag 7 maakt nog steeds een derde van de marktkapitalisatie van de S&P 500 uit en is verantwoordelijk voor de helft van de kapitaalgroei van de index in 2024 (een kwart van de kapitaalgroei komt alleen van Nvidia). Een weddenschap op de S&P 500 blijft een weddenschap op het blijven presteren van de Mag 7, een voorstel dat iedereen zenuwachtig zou moeten maken. Het is dus de moeite waard om de aandelen en de verwachtingen die hun prijzen uitstralen van dichtbij te bekijken.
Regelmatige lezers van deze nieuwsbrief zullen, door alleen maar naar de tabel hierboven te kijken, weten welke aandelen ik zal kiezen voor de periode van een jaar. Als hopeloos persoon met recidivistwaarde moet dit Google zijn. Nu Meta meer dan hersteld is van zijn tegenslag in de metaverse van 2021-2022, heeft Google de laagste koers-winstwaardering in de groep en zijn omzet- en winstgroei, retrospectief en prospectief, goed genoeg te vergelijken met de anderen behalve Nvidia en Tesla. Het kan aan de consensusverwachtingen voldoen zonder de omzet- of winstgroei te versnellen; hetzelfde kan niet gezegd worden voor Amazon of Apple.
Ik heb niet het lef om te speculeren over de lange levensduur van de kunstmatige intelligentie-goudkoorts die Nvidia ondersteunt, om maar te zwijgen van Tesla's robotaxis. En ik zie niet dat AI een einde maakt aan de dominantie van Google in zoekadvertenties, of dat de overheid het bedrijf opsplitst.
Natuurlijk is de zorg om de waardering de afgelopen vijftien jaar een verschrikkelijke manier van beleggen geweest, maar als het binnen de komende twaalf maanden weer gaat werken, wil ik daar zijn, genietend van glorie.
Stel nu dat we vandaag een van de zeven kiezen en dan twintig jaar lang in slaap vallen. Een van de fundamentele aannames van Unhedged is dat maar heel weinig bedrijven lange tijd een hoge groei kunnen volhouden en dat het moeilijk te voorspellen is welke bedrijven dat zullen zijn. Maar over twintig jaar zal de huidige waardering er nauwelijks meer toe doen; groei zal beslissend zijn. Dus ik ga voor Amazon. Zowel in de online detailhandel als in de cloudcomputing lijkt het bedrijf een flexibele, duurzame en goedkope infrastructuur te bouwen die het in staat zal stellen om in de loop van de tijd bovengemiddelde rendementen te behalen, rendementen die kunnen worden geherinvesteerd of uitbetaald.
Amazon lijkt gewoon op een van de zeven waarvoor ik het minst hoef te voorspellen. Ik denk eigenlijk dat het zeer onwaarschijnlijk is dat het bedrijf over twintig jaar de beste performer van de groep zal zijn. Ik denk gewoon dat het de kleinste kans heeft om mij vreselijk teleur te stellen als ik eind 2044 wakker word.
Ik ben benieuwd naar de keuzes van de lezers.
Vormt een zwakke mondiale groei een bedreiging voor de sterke Amerikaanse groei?
Moet deze grafiek Amerikaanse beleggers afschrikken?
Op het eerste gezicht lijkt de grafiek aan te geven dat de VS een van de weinige grote en middelgrote landen is die in reële termen robuust groeien. Als je beter kijkt, lijkt het erop dat de groei in de VS uitzonderlijk is.
De Chinese economie groeit weliswaar bijna op het officiële streefcijfer van 5 procent, maar vertraagt en de structurele problemen zijn bekend. De EU, Groot-Brittannië en Australië groeien met 1 procent of minder. Dat geldt ook voor de beide directe buren van de VS. Japan stagneert (hoewel het in de meest recente kwartalen is gegroeid). Brazilië groeit snel, maar de begrotingssituatie ziet er goed uit onstabiel. Dat laat India en Zuid-Korea over als de enige andere relatief heldere lichten onder de grote economieën.
Bedreigt de zachte groei in de rest van de wereld – vooral de ontwikkelde markten – de sterke groei in de VS, die ten grondslag ligt aan een duur ogende aandelenmarkt? Ik heb dit aan verschillende economen gevraagd.
Adam Posen van het Peterson Instituut schreef:
Voor een langere periode (zoals over een paar jaar) kunnen de VS een hogere groei handhaven, afwijkend van die van de EU en China. Dit is in de eerste plaats een nettoverhaal: vertragingen in China en de EU hebben een negatieve invloed op de Amerikaanse groei, wat de binnenlandse aanjagers van de Amerikaanse groei compenseert, maar niet genoeg om deze te overstijgen.
Er is ook een secundair effect, namelijk dat de relatieve zwakte van die zones ten opzichte van de VS (meer dan verwacht) de kapitaalstromen naar de VS in de marge drijft. Dat drijft de rente omlaag en drijft de prijzen van activa in zekere zin op. Het compenseert dus de compensatie…
Over een langere periode zal het gebrek aan innovatie, concurrentie, vraag en investeringen in China en de EU een rem vormen op de Amerikaanse economie en de trendmatige groei afremmen. Maar het moet blijven bestaan wil het ertoe doen.
Dario Perkins van TS Lombard wees mij erop dat wat meestal extreme economische verschillen tussen landen verhindert, de waardestijging van de munt is. Naarmate de munt van een land stijgt, zou dat de groei ervan moeten vertragen ten opzichte van de rest van de wereld. “Maar dat werkt niet met de dollar, als de reservevaluta van de wereld. De kracht van de dollar doet de rest van de wereld meer pijn dan de VS. Er is dus geen automatische stabilisator.”
“De VS is een relatief gesloten diensteneconomie”, zegt Paul Ashworth, hoofdeconoom voor Noord-Amerika bij Capital Economics. “De goederenexport naar de rest van de wereld is goed voor slechts 7 procent van het bbp en de export naar China is slechts 0,5 procent van het bbp waard. Het is ook de moeite waard om op te merken dat, voor zover de ondergang van China de prijzen van grondstoffen met uitzondering van energie omlaag duwt, dit positief is voor de VS.”
Ashworth merkte ook op dat naarmate de VS andere economieën voorbijstreven, het tekort op de lopende rekening waarschijnlijk zal stijgen, gedreven door kapitaalstromen en de sterke dollar. Op een gegeven moment zal dat tekort onhoudbaar worden. Maar voorlopig lijkt de honger van de wereld naar financiering van de VS even sterk als altijd. Dat laat slechts één beperkende factor over voor de outperformance van de VS, zoals mijn collega Martin Wolf mij suggereerde: de oplevende inflatie die de Federal Reserve dwingt de rente te verhogen en de groei te temperen.
Eén keer goed lezen
Sancties zijn moeilijk af te dwingen.
FT Unhedged-podcast
Kun je geen genoeg krijgen van Unhedged? Luisteren naar onze nieuwe podcastvoor een duik van 15 minuten in het laatste marktnieuws en financiële nieuws, twee keer per week. Bekijk eerdere edities van de nieuwsbrief hier.
