“Niet elk doel kan met militaire middelen worden bereikt.” Dat waren de woorden van de Israëlische minister van Oorlog Yoav Gallant op 28 oktober, in zijn commentaar op de oorlog van Israël tegen Libanon. Er zullen pijnlijke compromissen moeten worden gesloten, zei hij.
De opmerkingen van Gallant kwamen te midden van Israëlische berichten over een mogelijk akkoord om de oorlog in Libanon te beëindigen, opgesteld door de Amerikaanse gezant Amos Hochstein. Woensdag zei de nieuw gekozen secretaris-generaal van Hezbollah, Naim Qassem, echter in zijn inauguratietoespraak dat gesprekken over een mogelijke deal ‘lawaai zonder resultaat’ waren. Qassem benadrukte dat het standpunt van Hezbollah is om eerst een staakt-het-vuren te bereiken en vervolgens te onderhandelen over de details van een duurzame overeenkomst.
Bijna een maand geleden was de retoriek van Gallant anders. De minister van Oorlog was er trots op dat Israël, in zijn woorden, “het grootste deel van de infrastructuur van Hezbollah had vernietigd”, en beloofde de oorlog niet te zullen stoppen voordat de Libanese verzetsgroep “volledig vernietigd” zou zijn.
Destijds had Israël verschillende vooraanstaande militaire en politieke leiders van Hezbollah vermoord, inclusief de Hezbollah-partij iconische secretaris-generaal Hasan Nasrallahnaar aanleiding van de exploderende pager- en elektronica-aanvallen medio september. Israël bevond zich op het hoogtepunt van zijn euforie, wat het land het vertrouwen gaf zijn aanvallen te escaleren en een grondinvasie te lanceren. Zelfs tien dagen geleden zei Gallant dat Israël was overgegaan van “de fase van het verslaan van Hezbollah naar de fase van het vernietigen ervan.” Maar de toon van Gallant zou binnen een paar dagen veranderen.
Wat er in de tussentijd gebeurde, was dat Hezbollah zich hergroepeerde en haar militaire inspanningen verdubbelde om de Israëlische aanval af te weren. In plaats van in te storten na de moord op het hele hoogste militaire echelon, nam het raketvuur vanuit Libanon toe in intensiteit en destructieve capaciteit, waarmee de Israëlische beweringen werden betwist dat het grootste deel van Hezbollahs arsenaal was vernietigd of uitgeschakeld. Haifa kwam onder vuur te liggen, evenals Akka en de noordelijke buitenwijken van Tel Aviv. De woning van premier Netanyahu in Caesarea werd ook getroffen door een drone terwijl hij afwezig was in zijn huis.
Israël begon zijn grondinvasie in Libanon in de eerste week van oktober, met als officieel doel Zuid-Libanon te ontdoen van de aanwezigheid van Hezbollah en een bufferzone te creëren die zich zou kunnen uitstrekken tot aan de Litani-rivier. Weken gingen voorbij terwijl de gevechten nauwelijks voorbij diezelfde gebieden vorderden, voornamelijk rond de dorpen Idaiseh en Kufr Kila in het oostelijke blok van het zuiden, de dorpen Yaroun, Rmeish en Aita al-Sha'ab in het centrale blok, en de dorpen van Ramia, Marwahin, Deheira en Naqoura in het westelijke blok. Het was in het westelijke blok waar Israëlische troepen voor het eerst dekking probeerden te zoeken voor het vuur van Hezbollah achter de internationale vredestroepen en later het vuur op hen openden.
Hoewel Israël verschillende Libanese grensdorpen en -steden bombardeerde en zelfs verschillende militaire tunnels nabij de grens bereikte, bleven zijn soldaten onder vuur liggen en zware verliezen lijden aan beide zijden van de blauwe lijn. Eerder deze week gaf het Israëlische leger toe dat binnen 48 uur vijftien soldaten, waaronder officieren, waren omgekomen en zestig anderen gewond waren geraakt. Hezbollah van zijn kant beweert dat zijn guerrillastrijders sinds het begin van Israëls grondinvasie in Zuid-Libanon niet minder dan 90 Israëlische soldaten en officieren hebben gedood en meer dan 600 gewond hebben geraakt.
In het moeras
Wat Israëlische militaire functionarissen zijn gaan begrijpen: aldus het Israëlische dagblad Haaretzis dat de operaties in Libanon hun doelstellingen hebben bereikt. Als ze langer duren, zullen er alleen maar meer slachtoffers vallen.
In het licht van deze ogenschijnlijk onbeweeglijke situatie zijn sommige stemmen in het Israëlische leger begonnen druk uit te oefenen om een “politiek akkoord” te bereiken om te voorkomen dat het offensief in Libanon wordt beëindigd zonder dat er iets voor te zien is – een herhaling van de oorlog met Hezbollah uit 2006.
Dit is de cruciale context waarbinnen we de opmerkingen van de Amerikaanse gezant Amos Hochstein van donderdag moeten begrijpen. De voormalige Israëlische soldaat die Amerikaanse diplomaat is geworden, zei tegen de Libanese staat dat zij niet mag toestaan dat Hezbollah het lot van Libanon koppelt aan ‘andere conflicten in de regio’ – verwijzend naar Hezbollah’s aandringen op het handhaven van een ‘steunfront’ voor Gaza totdat Israël zijn genocidale acties stopzet. oorlog.
Vlak vóór de aankomst van Hochstein had Israël de VS een document gegeven waarin de voorwaarden voor een staakt-het-vuren met Libanon stonden vermeld. Het hield onder meer in dat Israël op elk moment in de toekomst vrijelijk kon opereren op het Libanese grondgebied en in het luchtruim.
De Libanese regering, vertegenwoordigd door premier Najib Miqati en parlementsvoorzitter Nabih Berri (die Hezbollah delegeerde om in haar naam te onderhandelen), verwierp het voorstel.
Voorafgaand aan het huidige bezoek van Hochstein aan de regio, Dat hebben Israëlische media gemeld over de mogelijke deal die zou leiden tot het staken van de vijandelijkheden. Volgens Axioswas het voorstel gebaseerd op een gewijzigde versie van VN-resolutie 1701, die een einde maakte aan de Israëlische oorlog tegen Libanon in 2006. Het voorstel, aldus Axiosbepaalde dat er een aankondiging van een staakt-het-vuren zou plaatsvinden, gevolgd door een stopzetting van de gevechten gedurende 60 dagen. Gedurende die tijd zou Hezbollah zware delen van zijn wapentuig ten noorden van de Litani terugtrekken, terwijl Israël zijn troepen geleidelijk achter de blauwe linie zou terugtrekken. Dit zou worden gevolgd door de inzet van 8.000 troepen van het Libanese leger langs de grens.
De Axios Uit het rapport blijkt dat de VS geloven dat Hezbollah, na een verlammende klap te hebben gekregen na de moord op zijn topleiders, ervan zou kunnen worden overtuigd zijn operaties tegen Israël te beëindigen en zijn steun aan Gaza op te geven.
Dit lijkt een algemene overtuiging te zijn onder westerse bondgenoten van Israël. Een week geleden zei de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock tijdens een bezoek aan Beiroet dat zij geloofde dat Israël “erin was geslaagd Hezbollah aanzienlijk te verzwakken”. Een paar dagen voordat we Beiroet bezochten, Baerbock had Israëls bombardementen op burgers publiekelijk gerechtvaardigd in Gaza en Libanon ‘om zichzelf te verdedigen’.
Te midden van deze tegenstrijdige retoriek, waaronder de eigen erkenning van het Israëlische leger dat het niet in staat is om de doelstellingen van Israël met militaire middelen te bereiken, blijven diplomatieke bewegingen zoeken naar een uitweg uit het Libanese moeras – onder meer door de hoop op een staakt-het-vuren in Gaza nieuw leven in te blazen.
Zondag arriveerde het hoofd van de Israëlische Mossad in Qatar voor een ontmoeting met het hoofd van de CIA en de minister van Buitenlandse Zaken van Qatar om de heropleving van een staakt-het-vuren in Gaza te bespreken. Woensdag zei de woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken van Qatar, Majed al-Ansari, dat er “vooruitgang is geboekt” in de richting van een staakt-het-vuren in Gaza. Axios gemeld dat William Burns van de CIA een voorstel aan het opstellen was dat een staakt-het-vuren van een maand zou omvatten en de vrijlating van acht Israëlische gevangenen door Hamas in ruil voor de vrijlating van tientallen Palestijnse gevangenen door Israël.
Het gerapporteerde voorstel gaat niet in op de belangrijkste kwesties die hebben geleid tot het mislukken van eerdere onderhandelingen over een staakt-het-vuren, namelijk de weigering van Israël om de bezette corridors van Philadelphi en Netzarim te verlaten en zijn weigering om de oorlog definitief te beëindigen. De poging om de gesprekken nieuw leven in te blazen geeft echter aan dat er een overeenkomst nodig is, die een permanent akkoord met Hezbollah mogelijk zou maken.
Reageren op Netanyahu's race tegen de klok
Ondertussen bevestigde Naim Qassem donderdag opnieuw dat de beweging haar commando- en controlestructuur had herbouwd en dat haar gevechtscapaciteiten intact waren, waarmee hij de verwachtingen van Hochstein verwierp dat Hezbollah bereid is op te geven. De positie van Hezbollah vergroot ook de moeilijkheidsgraad van Netanyahu's race tegen de klok.
Ten eerste beseft de Israëlische premier dat zijn weddenschap om het Libanese verzet te breken is mislukt, en zijn leger vertelt hem dat de tijd is gekomen voor politieke oplossingen. Bovendien weet hij dat de aanstaande stemming in de VS, ongeacht wie er wint, de nieuwe Amerikaanse regering zal bevrijden van electorale berekeningen om harder aan te dringen op het beëindigen van de oorlog op beide fronten – in Libanon en in Gaza.
Dit zou de instructies van Gallant woensdag aan de Israëlische troepen in Gaza kunnen verklaren om “zoveel mogelijk militaire druk uit te oefenen om de gijzelaars te bevrijden.” Deze instructies vielen samen Israëls voortdurende brutale aanval op Noord-Gazaterwijl Israëlische troepen zich haasten om de vernietiging van alle fundamenten van het leven in Jabalia, Beit Lahia en Beit Hanoun te voltooien, met als doel zoveel mogelijk Palestijnen te verdrijven.
Een maand nadat Israël zijn offensief tegen Libanon begon, stond Netanyahu voor de VN en beweerde dat hij ‘een nieuw Midden-Oosten’ tot stand zou brengen. De vooruitzichten op het beëindigen van de oorlog en de jarenlange Israëlische aanval in de regio kunnen resulteren in een nieuw Midden-Oosten, maar het zal sterk op het oude lijken. Het enige verschil zullen de ruim 43.000 dode lichamen, stapels ruïnes en de ineenstorting van de ‘op regels gebaseerde internationale orde’ zijn.
