De nieuwe korte film van Stephen Sawyerr begon met een heel specifieke missie: proberen de Senegalese gemeenschap in New York te vinden. Stephen, zelf van West-Afrikaanse afkomst, wilde graag andere ‘zakken van de West-Afrikaanse diaspora in New York’ ontdekken en uitzoeken welke verhalen hij kon vertellen. En dus brachten hij en zijn producer, Jahir Strong, een lange zomer door in de wijk Little Senegal in Harlem. Nadat hij verschillende mensen had ontmoet, viel Stephen één persoon in het bijzonder op: sensei Diéo, een vrouw die mede leiding gaf aan een karatedojo vanuit een plaatselijk Senegalees gemeenschapscentrum. Op basis van deze ontmoeting creëerde Stephen de korte film, Hoe kan het niet!, een opvallende en speelse meditatie over de betekenis van gemeenschap, georganiseerde sport en doorzettingsvermogen.
Voordat Stephen aan een nieuw project begint, zegt hij dat één ding cruciaal is: het verhaal moet hem ‘opwinden’. “Het heeft een sterke ruggengraat en integriteit nodig, want in een tijd waarin aandacht schaars is, wil ik ervoor zorgen dat mensen iets voelen als ze naar een film kijken”, zegt hij. Dit was zeker het geval met het verhaal van Diéo, een vrouw die culturele normen had overwonnen om een gerespecteerde leider te worden in de door haar gekozen sport. “Ik vond een sterke weerklank bij Diéo omdat ik haar verhaal van opoffering en doorzettingsvermogen kon verbinden met de zwarte vrouwen in mijn leven”, zegt Stephen. “Nadat ik in Londen, New York en Freetown, Sierra Leone heb gewoond, heb ik het unieke karakter van verschillende culturen kunnen zien, en ik wist dat dit verhaal de moeite waard was om te vertellen.”
Geboren en getogen in West-Londen, ging Stephen opgroeien naar school in zowel Sierra Leone als Engeland, iets dat hem blootstelde aan “verschillende culturen en manieren van leven”. Hij herinnert zich dat zijn liefde voor het maken van films werd aangewakkerd door het kijken naar de vele kanalen van MTV en het zien van muziekvideo's, vooral die van Missy Elliot en Jay-Z. Izzo. Al snel werd Stephen ook fan van het werk van Spike Lee en Wes Anderson, maar zijn favoriete film aller tijden is die van Adam McKay. De grote korte, vanwege de ‘satirische ondertoon’, iets wat Stephen nu in al zijn projecten probeert te omarmen.
