Shohei Ohtani is al meer dan tien jaar een superster in Japan, maar een dag eerder dit jaar merkte een inwoner van Tokio, Tatsuo Shinke genaamd, iets anders op.
Shinke, de CEO van Mint, een toonaangevende winkel voor ruilkaarten, had al gezien hoe de stijgende populariteit van Ohtani de Japanse verzamelobjectenindustrie had aangewakkerd, de Japanse televisiekijkcijfers voor de Major League Baseball had doen stijgen en honkbalnieuws in alle uithoeken en spleten van de enorme media van het land had geduwd. ecosysteem.
Maar toen Ohtani geschiedenis schreef in zijn eerste seizoen bij de Dodgers uit Los AngelesToen hij de eerste speler in de geschiedenis werd die 50 homeruns en 50 gestolen honken noteerde in één seizoen, observeerde Shinke een ander datapunt: zijn moeder, Emiko.
Op 73-jarige leeftijd had Emiko nog nooit honkbal gevolgd. Maar omdat de Dodgers-wedstrijden van Ohtani 's ochtends live worden uitgezonden in Japan, en omdat hij een dagelijkse vaste waarde is geworden in de populaire ochtendvariétéshows van het land – het equivalent van 'Good Morning America' of 'Today' – heeft Emiko een nieuwe ochtendroutine ontwikkeld: Ze wordt wakker, eet ontbijt en schakelt dan Ohtani in.
“Ouderen in Japan Liefde Ohtani,’ zei Shinke. 'Het is mijn moeder. En al mijn moeders vrienden. Ze is al met pensioen, dus ze heeft genoeg tijd om 's ochtends alle wedstrijden te bekijken.'
In de Verenigde Staten wordt de World Series tussen de New Yorkse Yankees en Los Angeles Dodgers is een match tussen de twee grootste steden van het land en de meest spraakmakende franchises. Het publiek kon voor het eerst sinds 2016 de 20 miljoen kijkers per game overtreffen.
In Japan zal het waarschijnlijk nog groter zijn.
In zeven seizoenen in de Majors, waaronder zes voor de Engelen uit Los AngelesOhtani heeft zijn talent over de Major League Baseball geheerst op een manier die voorheen voor onmogelijk werd gehouden. Voor zijn moeite heeft hij twee prijzen voor Meest Waardevolle Speler gewonnen, terwijl hij domineerde als slagman en werper. Als hij in november zijn derde wint, zoals verwacht, wordt hij de eerste fulltime design hitter die de prijs wint, een rol die hij vorig seizoen moest spelen nadat hij zijn elleboogblessure had opgelopen.
Op de World Series Media Day op donderdag was niemand een grotere trekpleister dan Ohtani. (Katharine Lotze / Getty Images)
In Amerika leverden zijn prestaties hem een contract van $700 miljoen op – het grootste contract uit de geschiedenis – en roem in een sport die qua cultureel kapitaal steeds meer achterloopt op zijn rivalen. Maar thuis in Japan, waar honkbal de populairste sport is, heeft Ohtani's beroemdheid stratosferische niveaus bereikt, vergelijkbaar met Michael Jordan of David Beckham, figuren die hun speelveld overstegen en wier roem hen tot internationale avatars voor hun thuisland maakte.
„Er is niemand in Japan die niet weet wie Ohtani is, denk ik niet“, zegt Robert Whiting, een Amerikaanse auteur in Tokio die sinds de jaren zeventig over het Japanse honkbal schrijft.
Toen de Dodgers de Paters in Game 5 van de National League Division Series – een wedstrijd met twee Japanse startende werpers – luisterde een geschat publiek van 12,9 miljoen Japanse kijkers op zaterdag om 09.00 uur, minstens 5,4 miljoen meer dan er in de VS werd gekeken. Toen Ohtani 50 achtervolgde -50 in september leidden zijn heldendaden vaak tot het nationale nachtelijke journaal en overdag 'brede' shows, ruimtes waar zelden over sport wordt gesproken. (De zakenkrant Nikkei plaatste ook een verhaal op de voorpagina boven de vouw.) En toen Rahm Emanuel, de Amerikaanse ambassadeur in Japan, sprak over Ohtani tijdens een persconferentie in Tokio Eerder dit seizoen vertelde hij de verslaggevers dat hij niet als ambassadeur wilde spreken, maar ‘als kind uit Chicago’, die Jordan de jaren negentig zag regeren en basketbal zag overstijgen.
“Dit is al vroeg in de carrière van Ohtani-san,” zei Emanuel, “maar er bestaat geen twijfel over dat dit is wat hij nu heeft.”
De enorme omvang van de berichtgeving van muur tot muur heeft zelfs Whiting verrast, die in de jaren zestig voor het eerst naar Tokio verhuisde en boeken schreef over honkbal en de Japanse cultuur. Japan heeft dit verhaal eerder gezien, de obsessie voor het veroveren van honkbalhelden in de vorm van Hideo Nomo, Ichiro Suzuki en Hideki Matsui, die in 2009 MVP van de World Series was voor de Yankees. Maar misschien niet meer sinds Nomo in de jaren negentig, zegt Whiting, een Japanse speler belichaamde en verhoogde de nationale geest.
Toen Nomo in 1995 debuteerde voor de Dodgers – midden in een vervelend handelsconflict tussen de Verenigde Staten en Japan – herinnerde Whiting zich dat Asahi Shimbun, een van de grootste kranten van het land, een hoofdartikel had waarin stond: ‘In Hideo Nomo hebben de Japanners een product geproduceerd waar niemand over klaagt.” Maar waar Nomo, Suzuki en latere werpers van houden Yu Darvish heeft de kwaliteit van het Japanse honkbal gevalideerd, maar Ohtani heeft de vergelijking veranderd: voor het eerst kunnen Japanse fans op geloofwaardige wijze beweren dat de meest getalenteerde honkbalspeler aller tijden uit Japan komt.
„Op de wereldmarkt worden de Japanse waarde en macht jaar na jaar een beetje zwakker“, zegt Tomoki Negishi, een honkbalmarketingmanager die voor de Japanse Pacific League werkte. “Dus het geweldige optreden van Ohtani-san is een baken.”
Voor sommigen, zegt hij, is Ohtani ‘een symbool van Japan op de wereldmarkt’.
Aan anderen?
„Hij is gewoon een gekke superheld die ik nog nooit eerder heb gezien“, zegt Negishi.
Op de ochtend van 12 oktober straalde het symbool via een televisie naar een woonkamer in Ōta, een speciale afdeling in Tokio. Masanori Ninomiya, eigenaar van een Engels leesbedrijf, at een traditioneel ontbijt met witte rijst, misosoep en fruit en zette vervolgens de Dodgers en Padres aan.
Ninomiya, 59, groeide op in de stad Oita en was geobsedeerd door boeken over de Japanse honkbalgeschiedenis. Hij bezocht de business school aan de UCLA in de jaren '90, toen Nomo doorbrak. Hij behoort tot degenen in Tokio die op afstand werken, waardoor hij de Dodgers tijdens de werkweek op de achtergrond kan zetten.
‘Iedereen gaat ontbijten,’ zei hij. ‘En dan is het Ohtani.’
In Japan verschijnen alle Dodgers-spellen op NHK, de gratis openbare omroep van het land. Het publiek voor NHK is vaak ouder, vooral 's ochtends. In tegenstelling tot de Verenigde Staten, waar Europese voetbalfans 's ochtends in bars en pubs samenkomen, is er minder publieke consumptie van Ohtani, buiten grote evenementen zoals de World Baseball Classic. Volgens Negishi is dit deels te wijten aan culturele normen en deels aan het enorme aantal honkbalwedstrijden.
„Ik weet zeker dat ik niet de enige ben“, zegt Chen Liang, importdirecteur bij Mint Cards and Collectibles. „Maar er is een groot percentage Japanners die aan het werk zijn, achter hun computer zitten en gewoon op de boxscore klikken terwijl ze naar Excel-bladen en dat soort dingen kijken.“
Ninomiya was onder de indruk van Ohtani toen hij naar voren kwam als tweerichtingsspeler voor de Hokkaido Nippon-Ham Fighters. Hij volgde hem toen hij in 2018 debuteerde bij de Angels, toen het ochtendritueel begon. Maar hij schrijft de nationale liefdesaffaire toe aan de manier waarop Ohtani zich tijdens de oorlog heeft gedragen MLB fase.
“Als er bijvoorbeeld afval op de grond ligt, probeert hij het op te rapen”, zei Ninomiya. “We weten dat hij een superster is – en superrijk – maar zo gedraagt hij zich niet.”
Ohtani en zijn vertegenwoordigers hebben in Japan een imago gecultiveerd van een bescheiden, beleefde honkbalster die respectvol is tegenover teamgenoten en respectvol tegenover ouderen. De reputatie hielp Ohtani eerder dit jaar een golf van publieke kritiek te doorstaan, toen zijn voormalige tolk, Ippei Mizuhara, werd beschuldigd van het stelen van meer dan $16 miljoen van een Ohtani-bankrekening om gokschulden te dekken. (Mizuhara bekende later schuld.) Het heeft hem ook geholpen een reeks steunbetuigingen binnen te halen van bedrijven aan beide kanten van de Stille Oceaan en zijn persoonlijke leven tot dagelijks voer op televisie te maken. (Zijn vrouw, Mamiko Tanaka, en zijn hond, vertaald naar Dekopin in het Japans, zijn vaste personages in de shows overdag.)
Het komen en gaan van Mamiko Tanaka en Ohtani is regelmatig voer voor Japanse ochtendshows. (Stringer / Getty-afbeeldingen)
“Dit zijn eigenschappen waarvan ik denk dat Japanse fans ze graag in de praktijk zien in een vreemd land”, zegt Hiroshi Kitamura, universitair hoofddocent geschiedenis bij William & Mary, gespecialiseerd in de betrekkingen tussen de VS en Oost-Azië. “Japanse fans zien graag MLB-spelers als (Aaron) Judge, (Fernando) Tatis en (Ronald) Acuna geweldige dingen zeggen over Ohtani als de eenhoorn. Maar ik denk dat ze het ook waarderen om te zien dat Ohtani Japans is. In die zin denk ik dat Japanse fans Ohtani als onderdeel van hen zien.“
Het gezicht van Major League Baseball begroette Foster Griffin elke dag toen hij in Tokio aankwam. De reclameborden. De kartonnen gelijkenissen in buurtwinkels. Ohtani's stem komt zelfs voor in advertenties in de metro.
Kort na Griffin, een voormalig Kansas City Royals pitcher, naar Japan verhuisde om te pitchen voor de Yomiuri Giants, leerde hij het culturele primaat van het nachtelijke nieuws op televisie kennen.
‘En hij heeft zijn eigen sectie van het nieuws”, zei Griffin. “Ze belichten alles wat hij daar elke dag doet. Hij is overal.”
Vanuit Amerikaans perspectief is het moeilijk een voorstelling te maken van de populariteit van Ohtani in Japan. Amerika vereert geen enkele buitenlandse sport waarin zij niet oppermachtig zijn. De Japanse media, een uitgestrekt apparaat met vijf commerciële televisienetwerken en vijf nationale dagbladen, kunnen ondoordringbaar zijn voor niet-Japanssprekenden. En in tegenstelling tot wat overdreven wordt, geeft niet iedereen in Japan om honkbal.
“Cultureel gezien had ik het gevoel dat de belangstelling van jonge kinderen de laatste jaren leek uit te gaan naar nieuwe sporten zoals voetbal”, zegt Ema Ryan Yamazaki, een Japanse filmmaker die is opgegroeid in Osaka.
De sport blijft echter een culturele vereniger, een bron van verbinding op kantoor of tijdens het woon-werkverkeer in de ochtend. En Ohtani heeft de demografie overstegen, heeft nieuwe generaties fans voortgebracht en tegelijkertijd een beroep gedaan op gepensioneerde grootmoeders in Tokio, Fukuoka en Sapporo.
In Japan is Ohtani het gezicht van talloze reclamecampagnes. (Tomohiro Ohsumi / Getty Images)
“De schoolleraar begrijpt een schijn en een opzettelijke wandeling door het hele land”, zegt Bobby Valentine, de eerste Mets manager die twee periodes in Japan had als manager van de Chiba Lotte Marines. “Het is als een doorgangshaven. Met honkbal kun je acceptabel zijn in de cultuur. Het is gewoon een van die dingen.”
Toen Ohtani vorig jaar het land naar een World Baseball Classic-kampioenschap leidde, zag ruim 42 procent van de Japanse huishoudens op woensdag om 8.00 uur hoe Japan de Verenigde Staten versloeg. Zes van de zeven WBC-games in Japan trokken meer dan 30 miljoen kijkers. Ohtani's aanwezigheid — samen met startende werper Yoshinobu Yamamoto – zou het publiek van de Japanse World Series kunnen helpen deze hoogten te bereiken. De cijfers zijn nu al zo opvallend dat de MLB zich blijft richten op de Japanse markt en het seizoen 2025 zal openen met de Dodgers tegenover de Chicago Welpen in Tokio, een jaar nadat de Dodgers het seizoen in Zuid-Korea openden tegen de San Diego Padres. Dat vertelde commissaris Rob Manfred De Atletiek deze week dat “Als je (het seizoen) in Tokio gaat openen, de enige keuze was om de Dodgers opnieuw te nemen. En de reden dat dit de enige keuze is, is dat het publiek dat deze games bereiken zo groot is dat het voor ons in Japan een echte omroepbusiness aanstuurt.”
De eerste pitch van de World Series vindt zaterdag om 9.08 uur plaats en wordt uitgezonden op zowel NHK als het commerciële netwerk Fuji TV. De belangstelling is zo groot dat de makers van de razend populaire mangashow ‘One Piece’ een seizoenspremière hebben uitgesteld, om niet te concurreren met Ohtani.
“Slimme zet om de show van hun kant te verplaatsen”, zei Yamazaki. ‘Dat zou ik ook doen.’
Zoals Ninomaya het stelt, is de enige figuur in Japan die Ohtani in naamsbekendheid zou kunnen overtreffen de premier, en de huidige, Shigeru Ishiba, is pas eerder deze maand aan de macht gekomen.
“Sommige jonge mensen kennen onze premier misschien niet”, zei hij. “Maar zelfs kinderen – middelbare scholieren, middelbare scholieren – kent iedereen Ohtani.”
Ja, elke generatie in Japan is klaar voor ontbijt met Ohtani. Zelfs als er één is die het meest gecharmeerd lijkt.
Eerder dit jaar sprak de 82-jarige Whiting met zijn vrouw Machiko Kondo, die jarenlang als hervestigingsfunctionaris bij de Verenigde Naties werkte. Decennia lang toonde Kondo nooit enige interesse in honkbal, zelfs niet toen Whiting bestsellers schreef over de Japanse honkbalgeschiedenis en de betekenis van Ichiro, zelfs niet toen hij wedstrijden aan beide kanten van de Stille Oceaan volgde.
Maar toen kwam Ohtani.
'Ik heb al die honkbalboeken geschreven die nationale aandacht hebben gekregen, en het betekent niets voor haar,' zei Whiting. “Maar nu ze Ohtani heeft, begint ze zich af te vragen: ‘Heeft Ohtani homeruns gehad?’”
De Atletiek' Andy McCullough en Sam Blum hebben bijgedragen aan dit verhaal
(Illustratie: Dan Goldfarb / De Atletiek; Foto's: Jayne Kamin-Oncea / Getty Foto's)
