Yanlings debuutalbum is een uitbreiding van de artistieke visie die is aangescherpt door het cureren van Aurora Edition. Dit zeer persoonlijke project maakt gebruik van formatieve ervaringen en emotionele diepten, waarbij ambient- en drone-soundscapes worden gecombineerd om reflectie op te roepen. De emotionele eerlijkheid van het werk weerspiegelt haar reis als curator en kunstenaar, waarbij elk nummer dient als een hoofdstuk in een verhaal doordrenkt van kwetsbaarheid en catharsis.
Aurora Edition heeft kunstenaars ontvangen wier werk de grenzen tussen geluid en ruimte vervaagt, een visie die Yanlings kunstenaarschap blijft inspireren. Live-optredens, vooral die met koorelementen, hebben een onuitwisbare stempel gedrukt op de creatie van het album. De première in Berlijn, met een circulair koorformat, onderstreepte thema’s van eenheid en resonantie, terwijl de serie zelf de waarde van samenwerking versterkte. Yanlings dubbele perspectief als curator en maker verrijkt beide rollen en smeedt een verbinding tussen persoonlijke introspectie en gedeelde artistieke ervaringen.
Waarom was dit, na jarenlang cureren van de Aurora Edition-serie, nu het juiste moment om je eigen debuutalbum uit te brengen?
Ik heb altijd de wens gekoesterd om mijn eigen muziek uit te brengen, maar het kostte jaren van onderzoek en verfijning om het geluid dat ik met de wereld wilde delen echt te begrijpen. De Aurora-serie, die nu een gevestigde waarde heeft, vormde de perfecte basis om niet alleen mijn debuutalbum te lanceren, maar ook een parallel platenlabel. Dit label biedt een thuis aan de artiesten die ik cureer, waardoor een harmonieuze synergie ontstaat die zowel de serie als het label naar een hoger niveau tilt. Het is een natuurlijke ontwikkeling – een beweging die beide domeinen tegelijk versterkt en ondersteunt. En ik voel me ook erg op mijn gemak bij het schrijven van zowel ambient- als filmische muziek. Deze plaat paste perfect bij elkaar, omdat alles naadloos op elkaar aansloot.
Je optredens, zoals de Berlijnse AV-première met een viervrouwenkoor, voelen zowel intiem als expansief. Hoe hebben die live-ervaringen de totstandkoming van dit album beïnvloed?
Optreden met een viervrouwenkoor was een bijzondere ervaring. Door de zang op deze manier uit te breiden, ontstond er een krachtig gevoel van eenheid, vooral omdat we in cirkelvorm optraden. De aanwezigheid van het koor bracht een buitengewone laag energie met zich mee, waardoor de uitvoering werd versterkt met een golf van vrouwelijke kracht die de emotionele resonantie van de muziek verhoogde. Ook de beelden speelden een cruciale rol, ze versterkten de omgeving en de architectuur om ons heen en creëerden een holistische ervaring. Het hele spectrum, van geluid tot zicht, werd een mix van rauwe emotie.
De Aurora live AV-serie heeft een gevarieerde selectie artiesten gehost, van Hoshiko Yamane van Tangerine Dream tot Evita Manji van PAN. Hoe heeft het samenstellen van deze serie je artistieke identiteit gevormd?
Ik ben altijd diep aangetrokken geweest tot filmische soundscapes, maar ik wist niet zeker waar ik dat moest plaatsen buiten de context van het kijken naar een film in de bioscoop. Het moment voor mij kwam in de Tonhalle Zürich, waar ik getuige was van een live orkestpartituur bij een filmscène. Ik moet bekennen dat ik huilde toen de snaren zo krachtig resoneerden dat ik hoopte dat niemand het merkte. Die ervaring heeft mij gevormd en de wens aangewakkerd om een soortgelijke omgeving te creëren met hedendaagse componisten en geluidskunstenaars. Het samenstellen van de Aurora-serie is een verlengstuk van die specifieke visie. Het ervaren van deze artiesten die ik live beheer, heeft mij niet alleen diep geïnspireerd, maar ook bevestigd dat ik op de goede weg ben, een reis die zowel persoonlijk als transformatief aanvoelt.
Samenwerking lijkt een kernelement van je werk te zijn, van je video met Jannis Davi en Milan Friedlos tot Bob Kil in Museum Thorvaldsen. Hoe verleggen deze samenwerkingen de grenzen van jouw beeld en geluid?
Ik heb een sterk instinct om de juiste medewerkers te kiezen, degenen die intuïtief aansluiten bij mijn visie. Als ik eenmaal een samenwerking aanga, vertrouw ik het proces volledig, waarbij ik vaak de controle loslaat omdat ik zie hoe diep ze de emotionele en artistieke essentie van het werk begrijpen. Het resultaat van de videoclip overtrof bijvoorbeeld alles wat ik me had kunnen voorstellen. Samenwerken met verschillende artiesten als medium is iets waar ik echt van hou. Het verrijkt het creatieve proces, bevordert groei en nieuwe perspectieven en bouwt tegelijkertijd relaties op die het potentieel hebben om aan beide kanten te bloeien.
Het debuutalbum belichaamt een contemplatieve ambient soundscape. Wat trok je naar deze specifieke sonische vorm voor je eerste release?
Dit album is zeer persoonlijk, een verhaal geworteld in mijn kindertijd, gevuld met emoties die ik heb moeten verwerken en blijven verzoenen. Ambient & Drone-muziek werd het enige medium waarmee ik deze gevoelens kon verkennen en uiteindelijk loslaten. Wat je hoort is voor mij net zo ontroerend als voor de luisteraar. Tijdens de schrijfsessies waren er momenten waarop ik mezelf in tranen verloor, en ik geloof dat rauwe, emotionele eerlijkheid in de structuur van het geluid verweven is. Als je goed luistert, kun je het ook voelen.
Als kunstenaar en curator navigeer je door twee rollen binnen het creatieve ecosysteem. Hoe informeren deze perspectieven elkaar, en waar komen ze samen?
Eerst begon ik als curator voordat ik in de rol van kunstenaar stapte. Gaandeweg, toen ik Aurora Edition lanceerde, voelde ik me energiek om eindelijk mijn eigen muziek uit te brengen en op te treden, ook met een koor. Omdat beide rollen van dezelfde persoon afkomstig zijn, lopen ze op natuurlijke wijze in elkaar over. Als curator verwacht ik vaak dat ik binnen bepaalde grenzen blijf, maar als kunstenaar heb ik inzicht gekregen in hoe kunstenaars behandeld willen worden. Het voordeel van het navigeren door beide perspectieven is dat ik curatie kan benaderen met de empathie en het begrip van een kunstenaar, en ervoor kan zorgen dat anderen met hetzelfde respect en dezelfde zorg worden behandeld.
Wat hoop je dat luisteraars en kijkers uit het album zullen halen, zowel als individueel werk als als onderdeel van de bredere Aurora-visie?
Ik hoop dat het album luisteraars reflectieve momenten biedt – momenten waarop ze hun dagelijkse routine pauzeren om simpelweg even stil te staan en na te denken. Op dezelfde manier zie ik in de Aurora-concertserie vaak mensen door de architectuur naar de lucht staren, hun ogen fonkelend van verwondering. Het zijn die momenten van verbinding en ontzag die ik probeer op te roepen. Bovenal hoop ik ieders hart zo diep en authentiek mogelijk te raken, omdat alles wat ik maak voortkomt uit een plek van rauwe emotie en liefde.
Interview door DONALD GJOKA
