Niemand cirkelt zo rond de wagens als de Buffalo rekeningenmaar er waren een handvol spelers die deze wagens beter omcirkelden dan anderen in de franchisegeschiedenis.
De Bills hebben de bergtop in het NFL-tijdperk niet bereikt, maar hebben in hun vroege seizoenen als franchise in de jaren zestig meerdere AFL-titels veroverd. Sindsdien hebben ze een aantal pieken en dalen gekend en werden ze het eerste team dat in de jaren negentig ooit in vier opeenvolgende Super Bowls speelde voordat ze de play-offs zeventien opeenvolgende seizoenen misten.
Tegenwoordig is Buffalo consequent een van de beste teams in de competitie. Het seizoen 2024 was het zesde jaar op rij dat het de play-offs bereikte en het vijfde jaar op rij dat het AFC East won.
Terwijl de Bills die ongrijpbare Super Bowl-titel najagen, zijn hier de 10 beste spelers in de geschiedenis van hun franchise.
10. Jack Kemp (1962-1969)
Kemp is misschien wel een van de weinige NFL-sterren die meer bekend staan om hun carrière buiten het speelveld. Voordat hij politicus en vice-presidentskandidaat werd, ontpopte Kemp zich als een van de eerste grote spelers in de geschiedenis van Bills. Hij arriveerde ook op ongebruikelijke wijze in Buffalo. Na een AFL All-Star-seizoen kreeg Kemp vrijstellingen van de Opladers vroeg in het seizoen 1962 nadat hij zijn vinger brak, terwijl zijn voormalige team hem probeerde te verbergen. De Bills merkten echter dat Kemp een vrijstelling had en claimde de quarterback voor een vergoeding van $ 100. Hij miste het grootste deel van het seizoen 1962, maar werd opnieuw uitgeroepen tot AFL All-Star. Hij werd ook uitgeroepen tot All-Star in elk van de volgende vier seizoenen, waarmee hij Buffalo hielp de AFL-play-offs in vier opeenvolgende jaren te halen. Hij leidde de Bills ook naar de AFL-titel in de seizoenen 1964 en 1965.
9. Billy Shaw (1961-1969)
Shaw maakte deel uit van de aanvalslinie waardoor Kemp in de jaren zestig een van de beste quarterbacks van de AFL kon worden en de Bills een steunpilaar van de play-offs konden worden. Hij was achtvoudig All-Star en werd in 1970 benoemd tot lid van het All-Time-team van de AFL. Hij wilde eigenlijk verdedigen toen hij werd opgeroepen, met in de hoofdrol als tweerichtingslijnwachter op de universiteit. In plaats daarvan was hij zo goed als bewaker dat hij de enige speler was die werd opgenomen in de Pro Football Hall of Fame nadat hij nooit in de NFL had gespeeld.
8. Steve Tasker (1986-1997)
Het is moeilijk voor een speciale teamspeler om op te vallen in de NFL, maar Tasker deed dat tijdens de Super Bowl-optredens van de Bills begin jaren negentig en langer. Hij werd vijf keer uitgeroepen tot All-Pro en zeven keer tot Pro Bowler in zijn twaalf seizoenen bij de Bills, waarmee hij in 1993 MVP van de Pro Bowl Game won. Maar zijn uitmuntendheid als schutter (204 tackles) en in het puntblokteam ( zeven carrièrepuntblokken) hielpen de Bills vier opeenvolgende Super Bowls te bereiken. Sommigen beschouwen Tasker als de beste niet-kicker-speler voor speciale teams in de geschiedenis, wat leidde tot oproepen tot opname in de Hall of Fame, ondanks dat hij een over het hoofd geziene positie speelde.
7. Joe DeLamielleure (1973-1979, 1985)
Om OJ Simpson naar voren te laten komen als een van de meest productieve running backs aller tijden, had hij wat hulp nodig van de aanvalslinie. DeLamielleure was een van die belangrijke blokkers en diende als een integraal onderdeel van de aanvalslinie van de „Electric Company“. De bewaker was zesvoudig Pro Bowler en All-Pro (drie in het eerste team) tijdens zijn Bills-carrière, wat ook de weg vrijmaakte voor de Bills om een van de minst ontslagen teams te worden in het midden van de jaren zeventig.
6. André Reed (1985-1999)
Er zijn niet veel brede ontvangers geproduceerd op het niveau dat Reed in de jaren tachtig en negentig deed. De zevenvoudig Pro Bowler stond in zijn carrière vijf keer in de top 10 bij recepties en vier keer in de top 10 bij het ontvangen van touchdowns, maar hij is misschien wel het meest bekend vanwege zijn heldendaden in de play-offs. Hij registreerde minstens twee ontvangende touchdowns in het naseizoen van elk van de eerste drie Super Bowl-trips van de Bills. Zijn meest memorabele optreden was de comeback-overwinning van 32 punten in 1992, waarbij hij drie touchdowns binnenhaalde als onderdeel van de overwinning op de Houston Oilers. Toen hij met pensioen ging, stond Reed op de tweede plaats aller tijden in recepties (951). Op het moment van zijn pensionering stond hij ook in de top drie voor Super Bowl-recepties en yards.
5. PB Simpson (1969-1977)
Simpson had een van de meest dominante runs ooit voor een running back en verdiende in de jaren zeventig vijf opeenvolgende Pro Bowl- en All-Pro-knikjes van het eerste team. Hij eindigde in die periode ook vier keer in de top vier bij het MVP-stemmen en won de prijs toen hij in 1973 aantoonbaar het beste seizoen ooit had voor een running. Simpson haastte zich dat jaar naar 2.003 yards, het hoogste ooit voor een running back in het tijdperk van 14 wedstrijden. Zijn 11.236 meeslepende werven in zijn carrière waren de op één na hoogste in de geschiedenis van de NFL op het moment van zijn pensionering.
Allen zou wel eens de beste speler in de geschiedenis van Bills kunnen worden als zijn carrière helemaal voorbij is. Maar gedurende zijn eerste zeven seizoenen heeft hij zich al sterk genoeg gemaakt om als een top vijf Bills-speler ooit te worden beschouwd. Allen heeft de Bills naar het soort succes geleid dat ze sinds het begin van de jaren negentig niet meer hebben behaald, waardoor ze vijf opeenvolgende AFC East-titels hebben behaald. Hij is in die tijd ook uitgegroeid tot een van de gevaarlijkste quarterbacks met dubbele dreiging in de geschiedenis van de NFL, waarbij hij zich haastte voor minstens 400 yards en zes touchdowns in elk van de eerste zeven seizoenen van zijn carrière. Zijn 65 haastige touchdowns in zijn carrière zijn de op één na hoogste ooit voor een quarterback vanaf het einde van het reguliere seizoen van 2024.
Natuurlijk heeft Allen ook als voorbijganger blijk gegeven van bekwaamheid. Hij heeft in de vijf jaar van zijn carrière in de top 10 gestaan wat betreft het passeren van yards en touchdowns en verdiende drie Pro Bowl-knikken. Hij zou ook zijn eerste MVP kunnen winnen voor zijn spel in het seizoen 2024.
3. Thurman Thomas (1988-1999)
Thomas was een van de eerste grote running backs met dubbele dreiging in de geschiedenis van de NFL. Terwijl hij passes van Jim Kelly ving, leidde Thomas de NFL in vier van zijn eerste vijf seizoenen op het gebied van totale scrimmage yards. Dat hielp hem tijdens zijn carrière vijf Pro Bowl-knikjes te verdienen. Hij won ook MVP en Aanvallende Speler van het Jaar in 1991, waarbij hij zich haastte voor 1.407 yards en nog zeven touchdowns te gaan, met 631 ontvangende yards en vijf ontvangende touchdowns dat seizoen. Dat jaar was ook een van de vier seizoenen op rij waarin de Bills de Super Bowl bereikten. In het voorgaande seizoen had hij in totaal 190 yards verwijderd van de scrimmage en een touchdown in hun verlies tegen de New Yorkse reuzen in Superbowl XXV. Hij had ook ‚postseason‘-records voor de meeste touchdowns (21) en opeenvolgende wedstrijden met een touchdown (negen) toen hij met pensioen ging.
2. Jim Kelly (1986-1996)
Je kunt de man die eind jaren tachtig en begin jaren negentig het schip van die geweldige Bills-teams bestuurde, niet achterlaten. Kelly, die aanvankelijk geen deel wilde uitmaken van de Bills, voegde zich uiteindelijk bij het team in 1986 nadat de USFL failliet ging. Hij werd al snel een van de meest talentvolle passanten in de geschiedenis van de competitie, met negen seizoenen waarin hij in de top 10 eindigde bij het passeren van touchdowns en nog zes waarin hij in de top 10 eindigde bij het passeren van yards.
Kelly was in zijn carrière ook vijfvoudig Pro Bowler en leidde de Bills op gedenkwaardige wijze naar vier opeenvolgende AFC-titels van 1990-93. Buffalo haalde ook acht keer het ‚postseason‘ in Kelly’s elf jaar als quarterback, waardoor hij een no-brainer Hall of Famer werd.
1.Bruce Smith (1985-1999)
Smith bracht 15 van zijn dominante 19 seizoenen door in Buffalo en werd misschien wel de grootste pass-rusher aller tijden, aangezien hij een groot deel uitmaakte van de run van de Bills naar vier opeenvolgende Super Bowls. Hij registreerde twaalf keer zakseizoenen met dubbele cijfers in een periode van dertien jaar tussen 1986 en 1998 en speelde slechts vijf wedstrijden vanwege een blessure in het ene jaar dat hij dat doel niet bereikte. Omdat hij een groot deel van zijn carrière een steunpilaar van de Pro Bowl en All-Pro werd (in beide elf keer geëerd), won Smith tweemaal de hoogste defensieve onderscheiding van de NFL. Hij werd in 1990 uitgeroepen tot Defensive Player of the Year met 19 zakken, en voegde nog een zak toe toen hij een safety opnam in Super Bowl XXV. Hij won zijn tweede prijs voor Defensive Player of the Year in 1996, toen hij vijf gedwongen onhandige pogingen noteerde in de competitie.
Toen Smith na het seizoen 2003 met pensioen ging bij Washington, had hij 200 carrièrezakken, wat nog steeds het meeste is in de geschiedenis van de NFL. Hij had er 171 bij de rekeningen. Het is dus geen verrassing dat hij werd gerangschikt als de beste Bills-speler ooit, nadat hij door FOX Sports werd gerangschikt als de beste pass-rusher ooit.
Eervolle vermeldingen:
- Darryl Talley
- Kyle Williams
- Kent Hull
- Koekje Gilchrist
- Cornelis Bennett
(Wil je geweldige verhalen rechtstreeks in je inbox? Maak of log in op uw FOX Sports-account, volg competities, teams en spelers en ontvang dagelijks een gepersonaliseerde nieuwsbrief.)
Haal meer uit de National Football League Volg je favorieten voor informatie over games, nieuws en meer
Source link
