Ken Martin, de Democratische voorzitter van Minnesota, werd zaterdag verheven Om het Democratic National Committee te leidenhet roer nemen van een roerloze partij die een onzekere toekomst naar beneden staart.
De heer Martin, een doorgewinterde feestoperator die overkomt als een ingehouden, zachtaardige Midwesterner, was beloften om het beroep van de partij te verbreden-vooral onder kiezers in de arbeidersklasse-en om te zorgen voor het vermogen om te concurreren in races op en neer de stemming en over het hele land.
De stemming op de wintervergadering van de DNC heeft een maandenlange race afgesloten die op gericht was feestmechanica en berichten, in plaats van op Scherpe ideologische of gevechten-versus-activistische gevechten Dat hebben gekenmerkt Andere partijleiderschapswedstrijden.
Martin versloeg handig zijn naaste rivaal, Ben Wikler, de voorzitter van de Democratische Partij van Wisconsin, met hulp van de zijne Diepe relaties in de commissievooral zijn sterke steun onder Staatsvoorzitters.
Nu moet de heer Martin zich verenigen en een partij leiden dat is Vergrendeld uit de macht in Washington,, Slabellen naar Mount Pushback aan president Trump en het confronteren van een Uitdagende senaatskaart in 2026.
Hier zijn vijf dingen om te weten over de nieuwe DNC -voorzitter:
Hij leunt in zijn bescheiden Midwestern -wortels.
De heer Martin, 51, is de zoon van een alleenstaande moeder en het eerste kind in zijn familie, heeft hij gezegd, om een universitair diploma te behalen, die afstudeert aan de Universiteit van Kansas.
Hij is een inwoner van Minneapolis en een getrouwde vader van twee zonen die met een Minnesota -accent spreekt en soms naar reikt hockey Clichés om te praten over het uitbreiden van de democratische kaart. („Skate waar de puck zal zijn, niet waar de puck is.“)
Heel erg Regering Tim Walz van Minnesota, de niet-succesvolle 2024 vice-presidentiële genomineerde, de heer Martin heeft de noodzaak benadrukt om contact te maken met de Kiezers in de arbeidersklasse die in toenemende mate zijn afgedreven van zijn partij, Soms aanroepen Trump-ondersteunende familieleden zoals zijn broer, een timmerman van de Unie, om de splinterende coalitie te beschrijven.
„Ik wrijf niet ellebogen met miljardairs of Hollywood -elites, ik wrijf ellebogen met werkende mensen in Union Halls, op piketlijnen, bij burgerrechtenmarsen en tijdens protesten,“ zei de heer Martin op een recent kandidaat -forum. “Ik ren naar stoel, want zo zal de volgende DNC eruit zien als ik de volgende voorzitter ben. Dat is waar we voor vechten. „
Staatstoelen houden van hem. Andere prominente Democraten gaven de voorkeur aan zijn tegenstander.
Mr. Martin is een partij insider die zijn weg kent rond de DNC
Hij leidt zijn staatspartij sinds 2011 en is vice -voorzitter van de Nationale Partij. Hij leidt ook de Association of State Democratic Committees, een orgaan dat lobbyt voor staatspartijen binnen het Nationaal Comité – en een stroomcentrum dat heeft andere DNC -functionarissen geïrriteerdmaar een die zijn bondgenoten zien als een teken van zijn sterke punten.
„Hij heeft macht opgebouwd binnen de DNC door relaties op te bouwen met stoelen voor staatspartijen,“ zei senator Tina Smith, een democraat in Minnesota. „Wat dat aantoont, is dat hij mensen gaat vertrouwen die het dichtst bij de grond staan, het dichtst bij de kiezers, het dichtst bij het werk.“
Senator Amy Klobuchar van Minnesota zei dat de focus van de heer Martin op staatspartijen zijn interesse toonde om overal te concurreren.
„Wat hij nationaal zal doen, is de focus op het sterk houden van onze blauwe staten, maar ook om ervoor te zorgen dat onze paarse staten – die natuurlijk de vorige keer niet zijn gebeurd – blauw worden en de rode staten purple worden,“ zei ze. „Dat hoort bij wat hij heeft gedaan met praten over het opbouwen van deze staatsfeesten en ervoor zorgen dat we elk gebied raken.“
Maar als de heer Martin sterke steun had onder de partijvoorzitters en vice -stoelen die stemmen van de DNC zijn, was het de heer Wikler, een Powerhouse Fund-Raiser gewend aan concurreren in een veel meer competitieve slagveldstaat, die spetterende aantekeningen aantrok van gekozen functionarissen in de partij en van Grote donoren Zoals de miljardair Reid Hoffman.
Nu, de heer Martin – die wel opmerkelijke aantekeningen had, uit cijfers als Mr. Walz en vertegenwoordiger Jim Clyburn van South Carolina – heeft alle steun nodig die hij kan krijgen als hij probeert zijn partij te helpen resetten.
In Minnesota wordt hij gezien als een turnaround -kunstenaar.
Minnesota heeft geen Republikeinse presidentskandidaat gesteund Sinds Richard M. Nixon de staat in 1972 droeg.
Maar de heer Martin, die zijn start in de politiek kreeg als stagiair in de senaatscampagne van Paul Wellstone – werd een discipel van de democraat nadruk op basisorganisatie – heeft vele competitieve races op en neer over de stemming gebracht.
Hij kwam een belegerd Organisatie in schulden toen hij het voorzitterschap van de Democratisch-Farmer-Labor-partij aannam, zoals de staatspartij formeel bekend is en wordt gecrediteerd voor het omdraaien van zijn fortuinen.
„Hij krijgt veel lof, niet alleen voor dat, maar om het de lange termijn te houden, zelfs in verkiezingen waar niet zoveel stoelen op de stemming zijn,“ zei mevrouw Klobuchar.
Tijdens zijn ambtstermijn heeft zijn partij geen race over de gehele staat verloren, merkt zijn team op, hoewel de verkiezingen afgelopen herfst waren Uitdagend voor Democraten in Minnesota en in het hele land.
Hij heeft ook ervaring met het bij elkaar houden van een fractieuze coalitie die het ideologische spectrum omvat, van diep progressieve activisten in de Twin Cities tot ten minste enkele gematigde kiezers in landelijke delen van de staat.
„Het is moeilijk om te kloppen wat hij heeft gedaan“ vanuit een tactisch standpunt, zei Amy Koch, de voormalige Republikeinse meerderheidsleider in de senaat van de staat Minnesota. „Hij heeft een echt uiteenlopende coalitie van Democraten kunnen houden.“
Hij zal zijn werk voor hem laten uitsnijden op het nationale toneel, waar Democraten verdeeld zijn over wat er in 2024 mis is gegaan, hoe ze hun partij kunnen oplossen – en hoe diep hun problemen lopen.
Hij is meer strateeg achter de schermen dan de flitsende woordvoerder van de partij.
De heer Martin staat meer bekend als een feesttacticus dan een pittige televisie -expert – en dat, heeft hij gesuggereerd, is hoe het zou moeten zijn.
Zijn partij, zei hij op een kandidaat -forum in Detroit, heeft een „zeer diepe bank“ van boodschappers, van gouverneurs en leden van het Congres tot lokale functionarissen.
„We moeten gebruikmaken van de rijke, rijke, rijke diversiteit van gekozen functionarissen die we in dit land hebben die nu onze partijwaarden leveren,“ zei hij. „De DNC -stoel is slechts één woordvoerder.“
Tijdens de DNC -race werd de heer Wikler vaak beschouwd als de meer boeiende spreker. Toen hij op „The Daily Show“ verscheen en gepassioneerd begon te spreken over wat hij zag als onrecht, kon Jon Stewart, de gastheer, niet stoppen met hem te onderbreken.
„Oh, mijn god,“ Mr. Stewart op een gegeven moment tussenbeide. „Ik word opgewonden.“
Toch heeft Mr. Martin veel ervaring met het spreken met de nieuwsmedia. En tijdens het Detroit -forum verwees hij naar een andere rol die hij zou kunnen proberen te spelen als voorzitter: Attack Dog.
In Minnesota, zei hij, zag hij zijn baan als op zoek naar de Republikeinen, een poging om Democratische kandidaten vrij te maken om ‚de hoofdweg te nemen‘.
„Ik zal de stoten gooien, zodat ze dat niet moeten, en we zullen de aanval tegen Donald Trump gaan,“ zei hij. „Dat is de rol die ik als woordvoerder zal spelen.“
En, beloofde hij: „Ik zal ook de hoofdorganisator zijn.“
Zijn overwinning ging niet over ideologie.
Soms bieden races voor staats- en nationale stoelposities onthullingsinzichten over de ideologische richting waarin een partij op weg is, of dienen ze als proxygevechten in bredere botsingen tussen activisten en de vestiging.
Niet zo in de race van dit jaar.
Terwijl de heer Martin zichzelf een „pro-labor progressief“ noemt en de Populist Mr. Wellstone als Een inspiratiehij en de heer Wikler beloofden allebei een „grote tent“ -benadering en trokken aantekeningen van zowel links neigende als meer gematigde ambtenaren.
En Mr. Martin heeft zich vooral als pragmaticus gericht op winnen.
„Ik ben hier niet om het argument te winnen,“ hij zei onlangs Op MSNBC. „Ik ben hier om verkiezingen te winnen.“
Het doel van een politieke partij, voegde hij eraan toe, is „om de infrastructuur op te bouwen om niet alleen de komende verkiezingen te winnen, maar ook om langdurige macht op te bouwen.“
Reid J. Epstein bijgedragen rapportage.
