Bepaalde duurdere soorten smartwatch-polsbandjes helpen Amerikanen misschien niet alleen fit te blijven – ze kunnen nietsvermoedende dragers blootstellen aan een flinke dosis ‘voor altijd chemicaliën”, zo blijkt uit een nieuwe studie.
Duurdere polsbandjes gemaakt van gefluoreerd synthetisch rubber bevatten doorgaans grote hoeveelheden van een dergelijke verbinding, de zogenaamde perfluorhexaanzuur (PFHxA), blijkt uit onderzoek, woensdag gepubliceerd inMilieuwetenschappen en technologiebrieven.
“Deze ontdekking valt op door de zeer hoge concentraties van één type voor altijd chemische stof die wordt aangetroffen in voorwerpen die langdurig in contact komen met onze huid”, zegt corresponderende auteur Graham Peaslee, PFAS-expert en kernfysicus van de Universiteit van Notre Dame, in een verklaring. .
PFHxA is een van de duizenden soorten per- en polyfluoralkylstoffen (PFAS), een groep door de mens gemaakte verbindingen die bekend staan om hun vermogen om in het menselijk lichaam en in de natuur te blijven bestaan. Wordt aangetroffen in verschillende soorten huishoudelijke producten, bepaalde blusschuimen en industrieel afval, sommige soorten PFAS hebben gekoppeld geweest tegen kanker en andere ernstige ziekten.
Vanwege het vermogen van PFAS om water, zweet en olie af te stoten, hebben fabrikanten deze verbindingen al lang opgenomen in artikelen als vlekbestendig textiel, menstruatieproducten en fitnesskleding, merkten de auteurs op.
De polsbandjes in kwestie bevatten zogenaamde ‘fluorelastomeren’, synthetische rubbers gemaakt van PFAS-ketens – die zeer duurzaam zijn tijdens zweterige trainingen en verkleuring helpen voorkomen.
Maar de onderzoekers waarschuwden dat, omdat de banden zo duurzaam zijn, ze ervoor kunnen zorgen dat chemicaliën voor altijd gemakkelijk in de huid van de drager kunnen dringen.
Ondertussen heeft eerder onderzoek aangetoond dat meer dan een vijfde van de Amerikanen een smartwatch of een fitnesstracker draagt – en dat doen ze gedurende langere tijd, aldus de auteurs.
De wetenschappers screenden uiteindelijk 22 polsbandjes van verschillende merken en prijsklassen, op zoek naar zowel fluor – wat wijst op de mogelijke aanwezigheid van PFAS – als 20 individuele soorten PFAS. Ze ontdekten dat niet alleen alle dertien banden waarvan werd geadverteerd dat ze van fluorelastomeren waren gemaakt, het element fluor bevatten, maar ook twee van de negen banden die niet als zodanig op de markt werden gebracht.
Van alle onderzochte polsbandjes merkten de onderzoekers dat de polsbandjes die meer dan $30 kosten meer fluor bevatten dan de polsbandjes die minder dan $15 kosten.
Toen ze alle polsbandjes controleerden op 20 verschillende soorten PFAS, ontdekten ze dat PFHxA het meest voorkomt: het kwam voor in negen van de 22 geteste polsbandjes.
De mediane PFHxA-concentratie was bijna 800 delen per miljard (ppb), waarbij één monster volgens het onderzoek de 16.000 ppb overschreed. Ter vergelijking: in een cosmetisch onderzoek uit 2023, uitgevoerd door een team, werd een mediane concentratie van PFAS van ongeveer 200 ppb gevonden.
Tot op heden zijn er geen federale wettelijke limieten die veiligheidsniveaus voorschrijven voor blootstelling aan PFAS via de huid. Momenteel alleen de Environmental Protection Agency heeft ingesteld blootstellingsdrempels voor drinkwater – en voor zes soorten PFAS alleen.
Dat gezegd hebbende, benadrukte Peaslee dat hij en zijn collega’s „nog nooit extraheerbare concentraties hebben gezien in het bereik van delen per miljoen (>1000 ppb) voor een draagbaar consumentenproduct dat op de huid wordt aangebracht.“
De wetenschappers erkenden dat ze momenteel niet begrijpen hoe gemakkelijk PFHxA in de huid kan terechtkomen en of de stof bij binnenkomst een gezondheidsrisico met zich meebrengt.
Niettemin adviseerde de hoofdauteur van het onderzoek, Alyssa Wicks, afgestudeerde studente aan de Notre Dame, om te kiezen voor goedkopere polsbandjes gemaakt van siliconen.
„Als de consument een duurdere band wil kopen, raden we hem aan de productbeschrijvingen te lezen en de productbeschrijvingen te vermijden die vermeld staan dat ze fluorelastomeren bevatten,“ zei Wicks.
