In plaats van zichzelf te positioneren als waarnemer van landschappen, Eva Jospin stelt zich mensen en hun omgeving voor als één geheel. De Parijse kunstenaar kerft ingewikkelde bossen en statige architectuur, omringd door wijnstokken en steile kliffen, allemaal uit eenvoudig karton, waarbij de gegolfde texturen worden geaccentueerd om diepte en intriges toe te voegen.
In haar Chicago-debuut op Mariane Ibrahimpresenteert Jospin een reeks vrijstaande sculpturen en wandwerken die de kijker uitnodigen zich te wagen in haar grootschalige, maar ongelooflijk ingewikkelde werelden. Getiteld Verdwijnpuntende tentoonstelling gebaart naar perspectief en de manieren waarop subtiele details en contemplatie de manier waarop we zien kunnen veranderen.
Zoals met eerdere oeuvresDe papieren sculpturen en levendige zijden wandtapijten van Jospin zijn gebaseerd op klassieke stijlen en de 18e-eeuwse traditie van follies, architecturale structuren ontworpen voor decoratie. Deze vaak sierlijke gebouwen waren in veel gebouwen te vinden Barokke tuinenwaarin menselijke beheersing over de natuur een imperatief werd.
De werken van de kunstenaar tonen in plaats daarvan een convergentie tussen het vervaardigde en het organische. In de 1,80 meter hoge ‘Forêt troglodyte’ bijvoorbeeld kruipen wijnranken naar beneden vanaf een plafond waarin schelpen en zeesponzen zijn ingebed. Het prachtige gewelf staat parallel aan een gelijkvormige grot, bezet door bomen die uit een ruige klif oprijzen.
Jospin leidt kijkers door haar proces en studio het filmpje onderstaand. Als u in Chicago bent, ziet u Verdwijnpunten vóór 25 januari.
46 x 96 7/8 x 4 inch
46 x 96 7/8 x 4 inch
