Fof Dejan Kulusevski en Tottenham, er waren een paar goede momenten tijdens de zondag 6-3 thuisnederlaag tegen Liverpool toen de zenuwen rinkelden, toen hun vertrouwen in wie ze zijn onder Ange Postecoglou op de proef moest worden gesteld. Het meest duidelijk in de 61e minuut, toen Mohamed Salah voor 5-1 scoorde.
Een paar minuten daarvoor had de doelman van Liverpool, Alisson, een lange, rechte bal in het veld gespeeld en plotseling had de uitmuntende Dominik Szoboszlai een één-op-één met Spurs-doelman Fraser Forster, die hij niet kon verdragen. Trent Alexander-Arnold zou Forster even later op afstand bewerken. Luis Díaz kreeg daarna een kans.
Liverpool was in opkomst. Ze hadden de hele wedstrijd vanuit alle hoeken doorlopen en op dat moment was het gemakkelijk om te denken dat ze vastbesloten waren om iets anders te doen dan de overwinning: om het project van Postecoglou als een lopend bedrijf te beëindigen. Misschien, heel misschien, was het een tijd voor Spurs om de gelederen te sluiten, de ruimtes af te sluiten, om veilig te zijn in de verdediging. Hoe moet het zijn om het witte shirt van de club te dragen en deze spannende rit te beleven?
„Ik zei tegen mezelf (bij 5-1): ‚Als je wilt spelen, speel dan nu'“, zei Kulusevski. “Het is gemakkelijk om te spelen als je wint. Het is gemakkelijk om te spelen als alles goed gaat. Als je een man wilt zijn, kom dan nu naar voren en doe je best. En dat is wat wij deden.”
Met andere woorden: nee, het was niet het moment om een stap achteruit te doen. Voor Postecoglou maakt het geen deel uit van de deal. Het is wie we zijn, maat. Met dank aan Kulusevski, die zo’n goed seizoen beleeft. Hij reed zijn team aan, creëerde een paar openingen en maakte er vervolgens met een mooie volley 5-2 van. Díaz zou aan de andere kant nog een één-op-één uitblazen voordat Dominic Solanke voor 5-3 scoorde.
„Eerlijk gezegd zei ik bij 5-3 dat we het gingen doen“, zei Kulusevski. “Het was zo frustrerend om de bal (van Díaz) binnen te zien gaan voor 6-3 en daarna is de wedstrijd voorbij. Ik dacht echt dat het kon gebeuren, iets bijzonders.”
Spurs is de enige plek in het wereldvoetbal waar een 5-1-achterstand niet betekent dat de spelers de hoop verliezen. In Ange-ball vertrouwen ze. Op één niveau is het iets moois. Daarom behoren de Spurs tot de meest bekeken teams in Engeland. En aan de andere kant kan het belachelijk aanvoelen. Wanneer kan iemand te veel Ange-ball hebben?
Misschien na de 41e minuut van de wedstrijd van zondag, toen James Maddison er 2-1 van had gemaakt in een zware belediging van het spelverloop? Spurs moesten zonder verdere schade de rust ingaan. Wat ze eenvoudigweg moesten vermijden, was dat ze naar het veld werden gezogen, gaten achterlieten en Liverpool op 3-1 lieten doorspelen. Geen prijzen voor het raden wat er is gebeurd, Szoboszlai de vrolijke begunstigde.
Kulusevski weet dat er momenten moeten zijn waarop de Spurs solide en slimmer zijn, wanneer ze de bredere context in ogenschouw nemen. Het zou geen verraad zijn. In dit geval ging het erom hoe ze werden uitgerekt bij afwezigheid van acht spelers – negen als je Destiny Udogie meetelt, de linksback van eerste keuze, die alleen fit genoeg was voor de bank en niet in het veld kwam.
Postecoglou vertrouwde op de XI waarmee hij donderdag tegen Manchester United begon 4-3 overwinning in de kwartfinale van de Carabao Cup. Arne Slot had daarentegen zijn Liverpool-team zwaar gewisseld voor hun overwinning op Southampton in dezelfde competitie 24 uur eerder. Liverpool kampt met slechts twee blessures. Ze zouden altijd frisser en scherper zijn.
na nieuwsbriefpromotie
Kulusevski kreeg te horen dat controle tijdens wedstrijden iets was waar de Spurs naar moesten streven. „Als je een resultaat wilt behalen, misschien wel“, zei hij. “Je moet nadenken over hoe het fysiek met ons gaat? Wie speelt er? Hoeveel wedstrijden hebben we de afgelopen week gespeeld? Wie spelen we? Hebben ze een week rust gehad of zo? Je moet alles erin stoppen, want het is net als het leven – het is niet alleen maar zwart-wit. Er spelen veel factoren een rol.”
Uiteindelijk gaat het erom of de aanpak van de Spurs duurzaam is. ‘Nee, misschien niet,’ zei Kulusevski. “Maar je moet verbeteren, je moet manieren vinden. Misschien hadden we ze meer de bal moeten geven, maar zo spelen wij niet. We gingen uit, we gaven alles. Het werkte niet. Misschien leren we het voor de volgende keer.”
Het gaat ook om compromissen. “Natuurlijk moeten we het doen”, zei Kulusevski. “We moeten leren, want we kregen zes doelpunten tegen. Ik kan hier niet zitten en zeggen dat we iets perfect doen. Dat zijn we niet. We moeten een beetje ten goede veranderen, proberen altijd ten goede te veranderen.”
Spurs hadden daar zeker geluk mee Liverpool kalmeerde vanaf de 65e minuut. Bij 5-3 leek het alsof de ploeg van Slot besloot nog eens door te gaan, omdat een overwinningsmarge van twee doelpunten een schaarse beloning zou zijn geweest voor zo’n krachtige prestatie. In zoverre hebben ze echt de toon bepaald.
Het volgende voor Spurs is de reis naar Nottingham Forest op Boxing Day; een ontmoeting met hun voormalige manager Nuno Espírito Santo, die rijk zal zijn aan verhalende elementen. Top of the bill zal de botsing van stijlen zijn.
