Dit is een haasttranscriptie. De kopie heeft mogelijk niet de definitieve vorm.
AMJ GOEDMAN: Dit is Democratie nu!democratienu.org, Het Oorlogs- en Vredesrapport. Ik ben Amy Goodman.
We kijken nu naar de tragische dood van twee zwarte mannen die stierven terwijl ze een geestelijke gezondheidscrisis doormaakten. Beide verhalen bevatten grafische beschrijvingen van geweld.
We beginnen hier in New York, waar de protesten voortduren nadat een jury maandag metroburgerwachter Daniel Penny vrijsprak voor de wurggreep van straatartiest Jordan Neely in een metro in Manhattan afgelopen mei, waarbij Penny niet schuldig werd bevonden aan moord door nalatigheid.
PROTESTEERDERS: Gerechtigheid voor Jordan Neely! Gerechtigheid voor Jordan Neely! Wiens straten? Onze straten! Wiens straten? Onze straten!
AMJ GOEDMAN: Neely was pas 30 jaar oud en een geliefde Michael Jackson-imitator. Hij was ongehuisvest. Hij had honger. Hij schreeuwde om hulp toen Penny, een blanke voormalige Amerikaanse marinier, hem aanviel en hem zes minuten lang bij zijn nek vasthield in een metro.
Neely’s familie heeft afzonderlijk een civiele rechtszaak aangespannen tegen Penny. Neely’s vader, Andre Zachery, werd maandag uit de rechtszaal in New York verwijderd nadat hij samen met anderen had geprotesteerd tegen het niet-schuldige vonnis. Zachery sprak van buiten het gerechtsgebouw.
ANDRE ZACHERIJ: Ik mis mijn zoon. Mijn zoon hoefde dit niet mee te maken. Ik hoefde dit ook niet mee te maken. Het doet pijn, echt, echt pijn. Wat gaan we doen, mensen? Wat gaat er nu met ons gebeuren? Ik had hier genoeg van. Systeem is gemanipuleerd. Kom op, mensen. Laten we hier iets aan doen.
AMJ GOEDMAN: Voor meer informatie worden we vergezeld door Christopher Neely, oom van Jordan Neely. Tijdens een deel van het proces was hij in de rechtszaal.
Heel erg bedankt dat je bij ons bent, Christopher. Onze oprechte deelneming bij het verlies van uw neefje.
CHRISTOPHER NEEEL: Bedankt.
AMJ GOEDMAN: En het spijt me zo dat je, terwijl je in de rechtszaal was, keer op keer moest zien wat er met je neef was gebeurd.
CHRISTOPHER NEEEL: Ja.
AMJ GOEDMAN: Kunt u uw reactie op het vonnis delen?
CHRISTOPHER NEEEL: Ik was totaal verrast. Ik was – ik was – het was erg pijnlijk. Het was zo onverwacht. Vrijdag, voordat de rechter de jury een weekend weg stuurde om hen te vertellen een goed weekend te hebben en na te denken over hun oordeel, hadden we mensen in de jury die vochten voor Jordan Neely. Ze vochten voor hem. Mensen geloven dat Jordan Neely vandaag nog had moeten leven. Veel mensen deden dat.
AMJ GOEDMAN: Vertel ons eens wie Jordan was. Ik weet dat je iets hebt meegebracht dat heel kostbaar voor je is, dat…
CHRISTOPHER NEEEL: Ja.
AMJ GOEDMAN: – was kostbaar voor Jordanië.
CHRISTOPHER NEEEL: Ja, ja, ja. Jordan was in de eerste plaats de zoon van mijn zus. Hij bleef bij mij en mijn zus. We zijn samen in huis opgegroeid. Hij was gewoon een geweldig kind. Hij hield van sporten. Hij hield van kunst. Hij hield van dansen. En hij hield van schaken. Ik ben bijvoorbeeld al heel lang een schaker. En in mijn vrije tijd speelde ik met hem. En hij genoot echt van het spel. Hij hield ervan om zich te verkleden. Hij hield er altijd van om in de spiegel te kijken en met de microfoon te dansen, zijn kleuren te krijgen, alles wat glanzend was. Alles wat glanst.
AMJ GOEDMAN: Heb je een Michael Jackson-jas meegenomen?
CHRISTOPHER NEEEL: Ja, ik –
AMJ GOEDMAN: Kun je het ons laten zien?
CHRISTOPHER NEEEL: Ja, dat deed ik. Dit is een remake die ik Jordan heb gekregen –
AMJ GOEDMAN: Wauw!
CHRISTOPHER NEEEL: – toen hij misschien 25, 24, 25 was. Ik denk dat hij het misschien twee of drie keer heeft gedragen. Mijn moeder bewaarde het in huis. Dit komt van de – ik heb dit gemaakt van de Michael Jackson-soundtrack ‚Leave Me Alone‘. Aan het einde van de video is dit de jas die hij aan had.
AMJ GOEDMAN: Je kunt het volhouden.
CHRISTOPHER NEEEL: Zeker.
AMJ GOEDMAN: Wauw! Dus voor onze radioluisteraars houdt Christopher dit gouden, rode en zwarte jasje omhoog – wat je zeker identificeert met Michael Jackson.
CHRISTOPHER NEEEL: Ja, ja. Dit zijn de knoppen. Het duurde een tijdje voordat het klaar was, maar ze hebben het geweldig gedaan, vind ik. Dit is de achterkant ervan. Ik vond het geweldig. Het paste perfect bij hem. En mijn moeder —
AMJ GOEDMAN: Toen Jordan stierf, deelden veel New Yorkers video’s van Jordan die optrad als Michael Jackson.
CHRISTOPHER NEEEL: Ja.
AMJ GOEDMAN: Hij werd zeer goed herkend. Jij, Christopher, als Jordans oom, ging soms door de stad op zoek naar hem. Klopt dat?
CHRISTOPHER NEEEL: Dat klopt.
AMJ GOEDMAN: Metrohaltes, bushaltes?
CHRISTOPHER NEEEL: Dat klopt. Waar ik hem ook kan vinden, het busstation, waar ik denk dat hij ook is, bijvoorbeeld als het koud is, waar hij ook is, of wat dan ook, vooral toen ik erachter kwam dat hij wiet rookte. Dat was het eerste wat ik over hem te weten kwam. Hij rookte wiet. Dus ik wilde hem daarover aanspreken en sterk blijven en gewoon, weet je, naar huis komen.
AMJ GOEDMAN: Kunt u vertellen hoe de politie omging met wat er is gebeurd, hoe de politie omging met de man die uw neef heeft vermoord, en wat er die dag is gebeurd, wat u inmiddels bent gaan begrijpen?
CHRISTOPHER NEEEL: Het was maatje-maatje. Ik bedoel, als je naar het interview kijkt, lijkt het alsof ze maatjes waren. Ze lieten hem uitzoeken wat er was gebeurd, maar nadat ze erachter waren gekomen wat er was gebeurd en ze wisten dat hij dood was, behandelden ze hem nog steeds als maatje. Weet je, hij was een marinier. De man was een… de officier was een ex-marinier, ex-militair. Hij behandelde hem alsof hij zijn vriend was, zijn maatje, oude vriend. Geen handboeien, niets. Het is gewoon ongehoord.
AMJ GOEDMAN: We hebben het over Daniel Penny —
CHRISTOPHER NEEEL: Daniël Penny.
AMJ GOEDMAN: – de ex-marinier.
CHRISTOPHER NEEEL: De ex-marinier.
AMJ GOEDMAN: Heel anders dan wat er de afgelopen week gebeurde toen we getuige waren van deze landelijke klopjacht –
CHRISTOPHER NEEEL: Ja.
AMJ GOEDMAN: – tegen de moordenaar van Brian Thompson –
CHRISTOPHER NEEEL: Ja.
AMJ GOEDMAN: – de CEO van UnitedHealthcare.
CHRISTOPHER NEEEL: Oh ja, dat gebeurde helemaal niet in de Jordan Neely-zaak. Ze lieten hem eigenlijk gaan. Ze lieten hem gaan.
AMJ GOEDMAN: Ze lieten Daniel Penny gaan.
CHRISTOPHER NEEEL: Ja, en we moesten vechten voor gerechtigheid.
AMJ GOEDMAN: Hij had hem in een wurggreep gestopt, zelfs toen passagiers – hij zei dat hij de andere passagiers tegen je neef verdedigde.
CHRISTOPHER NEEEL: Juist.
AMJ GOEDMAN: Veel passagiers zeiden: ‘Laat hem gaan.’
CHRISTOPHER NEEEL: Rechts. Veel passagiers – als je naar de video luistert, zeggen veel passagiers: “Als je hem vast blijft houden, zal hij sterven.” Weet je, je had een man die zijn vrouw belde, die van het leger was, die hem alleen wat advies gaf over wat hij moest vertellen aan de man die zijn hand vasthield. En niemand luisterde. Niemand luisterde.
AMJ GOEDMAN: Heeft het kantoor van de burgemeester, burgemeester Adams, die zelf voormalig politieagent is, contact opgenomen met u en uw familie?
CHRISTOPHER NEEEL: Helemaal niet. Niet – hij kwam niet naar de begrafenis, de wake. Dat heeft hij niet gedaan. Het enige wat hij heeft gezegd is, weet je, dat gerechtigheid voor de stad is gediend, vooral na het vonnis. Ik bedoel, iedereen hoorde hem. Ik besteed niet eens teveel aandacht aan Eric Adams. Voor mij is hij gewoon een engerd.
AMJ GOEDMAN: Dus momenteel loopt er een rechtszaak tegen Daniel Penny —
CHRISTOPHER NEEEL: Juist.
AMJ GOEDMAN: – door zijn vader, Andre Zachery?
CHRISTOPHER NEEEL: Juist.
AMJ GOEDMAN: En hoe ga je verder?
CHRISTOPHER NEEEL: O, op welke manier dan ook. Zoals de manier waarop het is gedaan, net als het proces, ik waardeer de aanklagers enorm. Ik waardeer iedereen die heeft geholpen enorm. Maar ik wil vooruitgang boeken op een manier waarbij ik hopelijk op de een of andere manier de federale overheid erbij kan betrekken.
Het proces was gewoon belachelijk. Ik heb nog nooit zoiets gezien. Weet je, je hebt een hoge aanklacht. Ze nemen de hoofdaanklacht af, zonder zelfs maar iemand van de familie hiervan op de hoogte te stellen, en proberen hem te beschuldigen van moord door verwaarlozing. En toen werkte dat niet.
En dan, als je de officier van justitie vraagt hoeveel tijd hij zou krijgen als hij veroordeeld zou worden – vanaf het begin, toen dit voor het eerst begon, was ik voor mij nauw betrokken bij het kantoor van de officier van justitie in een poging erachter te komen wat De tijd die hij krijgt als hij veroordeeld wordt – ze vertelden me 19 jaar voor doodslag in de tweede graad, wat het maximum is, en moord door verwaarlozing, het maximum is vijf jaar. Ik zei: „Nou, hoeveel zou hij krijgen op de bovenste lading?“ Ze vertelden me: “Ik denk niet dat hij – misschien een jaar of twee blijft zitten, anders krijgt hij misschien een proeftijd.” Dus als dat het geval is, hoeveel gaat hij dan krijgen voor moord door verwaarlozing? „Oh, hij zal geen tijd verliezen.“ Dus ik wist vanaf het begin al dat hij waarschijnlijk geen tijd zou halen. Dus hier, ik hoopte en bad dat we wat gerechtigheid zouden krijgen, maar we kregen geen gerechtigheid.
AMJ GOEDMAN: En dit was het kantoor van officier van justitie Alvin Bragg in Manhattan.
CHRISTOPHER NEEEL: Juist.
AMJ GOEDMAN: Welnu, we gaan deze zaak volgen. Christopher Neely, oom van Jordan Neely, heel erg bedankt dat je bij ons bent gekomen. Nogmaals ons medeleven aan uw familie.
