Wat is er met Brett Baty gebeurd, man?

Na een vrij vlotte start is het tempo van de vrije keuzevrijheid in het nieuwe jaar vastgelopen. De verstopping in de pijpleiding is Piet Alonsode potige eerste honkman van de New York Mets. De zaak van Alonso als vrije agent fascineert mij, omdat hij een mogelijk zeldzaam kruispunt van roem en schaarste aan vaardigheden vertegenwoordigt, waardoor het bijzonder moeilijk is om er waarde aan te hechten.

Gezien de populariteit van Alonso in New York en de korte opstelling van de Mets, zelfs na ondertekening Juan Sotoen het feit dat eigenaar Steve Cohen zo rijk is dat de Sumeriërs misschien geen valuta hadden uitgevonden als ze hadden geweten dat hij mee zou gaan, is een reünie in zekere zin logisch.

Veel schrijvers (waaronder ikzelf) hebben deze winter buitensporig veel tijd besteed aan de inflexibiliteit die in het linkeruiteinde van het defensieve spectrum van de Los Angeles Dodgers is ingebakken. Als Shohei Ohtani is opgesloten in DH, Freddie Vrijman naar het eerste honk, en Teoscar Hernández naar het linkerveld, waar vertrekt dat? Max Muncy? Dingen van die aard.

De komst van Soto levert een soortgelijk raadsel op voor de Mets, die al zo’n $ 41 miljoen en wisselgeld hadden vastgelegd om outfielders in het nauw te drijven Spreeuw Marte En Brandon Nimmo. Elke oplossing roept nog meer problemen op. Is Marte, die 36 werd tijdens de play-offs en er de afgelopen twee seizoenen elke dag naar heeft gekeken, in staat om de nodige dreun te geven als fulltime DH? Hoe zit het met een outfielder op de hoek? Jeff McNeildie sinds 2023 minder op post-grunge lijkt José Altuve en meer als een gemiddelde hitter?

En dan zijn er de jongeren: Luisangel Acunadie dit seizoen een uitgebreide rol verdient, en Mark Vientos. Reken mij tot degenen die vorig seizoen zijn weggekomen enorm onder de indruk van de vleermuis van Vientosmaar hij heeft ofwel een bilaterale handtransplantatie nodig, ofwel een verhuizing van het derde honk op de lange termijn.

Ik kan het me niet voorstellen Carlos Mendoza doet alles wat RosterResource hem zegt (hoewel hij dat misschien wel zou moeten doen), maar onze dieptegrafieken op dit moment laat Vientos het eerste honk overnemen van Alonso, waardoor het derde honk overblijft in een pelotonsituatie tussen Acuña en Brett Baty.

Oh ja, broer. Brett Baty is er nog.

Twee jaar geleden was Baty de nr. 23 algemene vooruitzichten in honkbal. En hoewel de omstandigheden hem sinds zijn debuut hebben tegengehouden – een duimblessure die het seizoen eindigde in 2022, de opkomst van Vientos als rivaal op het gebied van speeltijd – heeft hij niet het maximale gehaald uit wat nu een ruime auditieperiode is. In 602 Major League-plaatoptredens in zijn carrière scoort Baty .215/.282/.325, wat neerkomt op een 72 wRC+. Strooi daar een gemiddelde verdediging op het derde honk bij en je krijgt een speler die ongeveer op het vervangingsniveau in de roos zit.

Dat volstaat niet voor een team met kampioensambities.

Mike Puma van de New York Post begin december gemeld dat de Mets telefoontjes kregen van teams die geïnteresseerd waren in ruil voor de 25-jarige derde honkman. Rond dezelfde tijd werd Abdij Mastracco van de Dagelijks nieuws schreef dat Baty een nutsrol zou vervullen. Beide rapporten kwamen voordat de Mets Soto een recordcontract van 15 jaar hadden getekend, dus misschien is de interne calculus sindsdien veranderd, maar ik weet niet zeker hoe nuttig Baty zou zijn, hetzij als handelsaas of als nutsman. .

Normaal gesproken ben ik een enorme fan van voormalige topprospects die waarschijnlijk wel een verandering van omgeving kunnen gebruiken, maar ik heb moeite om een ​​reden te vinden om optimistisch te zijn over Baty. Hij doet het prima op het derde honk en heeft een beetje op het linkerveld gespeeld, maar dat is hij niet bepaald Matt Chapman in het veld, en de som van zijn ervaring bij alles wat een premium defensieve positie benadert, is 27 Triple-A-starts op het tweede honk.

En het zou één ding zijn als hij een ton uithaalde, maar voor enorme kracht zou slaan toen hij contact maakte. Of als hij belachelijk agressief of passief was op het bord. Maar hij ligt dicht bij het gemiddelde wat betreft zowel het achtervolgingspercentage als het contactpercentage in de zone. Hij zal een wandeling maken, maar niet tot het niveau waarop zijn oog een draaginstrument is. Baty liep vorig jaar 9,4% en zijn carrièrelooppercentage is 7,8%; Het Major League-gemiddelde in 2024 was 8,2%.

Het probleem is dat ik hier geen laaghangend fruit zie. Een van de eerste aanpassingen die ik zou proberen bij een jonge slagman die zijn pop kwijt was, zou zijn om hem de bal meer in de lucht te laten trekken. Baty deed dat vorig jaar ook daadwerkelijk en verhoogde zijn pull-rate op flyballs en line drives van 23,8% naar 43,1%. Hij kreeg de bal gewoon niet genoeg in de lucht om er iets toe te doen.

Vorig seizoen registreerden 455 spelers minstens 100 slagbeurten in de grote competities. Baty’s groundball-percentage was 28e onder deze spelers. Zijn line drive-snelheid was 423e. De line drive-snelheid is geen perfecte indicator voor offensieve productie; Garrett Stubbs was eerste in de competitie, en Antonius Santander lag twee plaatsen achter Baty. Maar het is waar treffers meestal vandaan komen, en als je geen line drives maakt, moet je doen wat Santander doet: de bal hoger leggen.

Baty heeft nergens echt schade aangericht. Hij was 314e in vatenkoers en 343e in HardHit%. Hoewel Baty’s gebrek aan hard contact wel een vraag beantwoordde die ik had: hoe kan het dat een gemiddelde hardloper die de bal zo vaak op de grond slaat, slechts elf dubbelspelen in zijn carrière heeft? Blijkt dat hij de bal ook niet zo hard op de grond slaat. Het competitiegemiddelde op groundballs is een HardHit% van 34,8% en een uitgangssnelheid van 130,0 km per uur. Vorig jaar zat Baty op 30,5% met een gemiddelde uitrijsnelheid van 133,6 mph.

Zonder een tot nu toe onvoorzien wondermiddel, blijven we zitten met een speler die niet op een premiumpositie speelt en noch gemiddeld noch krachtig slaat. Van de 455 spelers met 100 of meer slagbeurten vorig seizoen, is Baty een van de slechts 11 die aan de volgende drie criteria voldoet: een hoger dan gemiddeld strikeout-percentage, een ISO onder de .100 en weinig of geen redelijke verwachting om te spelen. regelmatig een verdedigende positie in het midden.

Dit is natuurlijk een enorme tegenvaller. (Het roept ook de vraag op wat er in hemelsnaam aan de hand is met de Rockies.) Ik was een groot voorstander van Baty’s toen hij doorbrak in de competitieen ik vind zijn totale onvermogen om zich op dit niveau te ontwikkelen net zo raadselachtig als wie dan ook. Als hij repareerbaar is, zal de persoon die bedenkt hoe hij het moet doen, zijn salaris hebben verdiend en nog wat. Want op dit moment zijn de vooruitzichten behoorlijk somber.