Op grond van sectie 14(c) van de Amerikaanse Fair Labor Standards Act van 1938, sommige mensen met een handicap kunnen legaal centen per uur krijgen. Een nieuwe regel voorgesteld door het ministerie van Arbeid zou een einde maken aan deze praktijk. In een voorstel dat vorige week werd vrijgegeven, zou de federale overheid stoppen met het uitgeven van nieuwe certificaten waarmee bedrijven subminimumlonen kunnen betalen aan gehandicapte werknemers, terwijl oude certificaten over een periode van drie jaar geleidelijk worden afgeschaft.
Het voorstel is een eerste stap in de richting van het vervullen van een van de al lang bestaande beloften van president Joe Biden beloften van campagnes. Maar voordat deze van kracht kan worden, zal de regel een periode van openbaar commentaar moeten doorlopen, die naar verwachting op 17 januari zal eindigen, slechts enkele dagen voordat de nieuwgekozen president Donald Trump aantreedt. Terwijl veel uitvoerende maatregelen van de regering-Biden dat waarschijnlijk wel zullen zijn vernietigd of genegeerd onder Trump zijn de meningen in conservatieve kringen over het subminimumloon voor mensen met een handicap gemengd – en de gemeenschap van gehandicapten zou heel goed vooruitgang op dit gebied kunnen zien onder een Republikeinse president en een door de Republikeinen gecontroleerd Congres.
De voortgang van de regelgeving kan afhangen van de keuze van Trump voor minister van Arbeid, Lori Chavez-DeRemer. Tijdens haar tijd in het Congres werd er niet gestemd over wetgeving over het subminimumloon voor gehandicapten, dus haar standpunt is onduidelijk. Meerdere bronnen die werken aan het gehandicaptenbeleid op de Heuvel merkten op dat Chavez-DeRemer er niet tegen was om de praktijk te beëindigen, en dat ze er ook geen bijzonder sterke overtuiging op nahield, en dat ze reële mogelijkheden zien voor vooruitgang onder haar leiding. Chavez-DeRemer was niet bereikbaar voor commentaar.
In het Congres houden de Republikeinen ervan Vertegenwoordiger Cathy McMorris Rodgers uit Washington En Senator Steve Daines uit Montana zijn de grootste tegenstanders van het subminimumloon. Voor McMorris Rodgers, de kwestie is persoonlijk: Haar zoon, Cole, heeft het syndroom van Down en ze heeft in interviews gesproken over het belang van het betrekken van mensen met een handicap in de samenleving. Anderen, zoals Senator Tom Cotton uit Arkansaszijn uitgesproken voorstanders van een subminimumloon voor gehandicapten, omdat ze het zien als een manier om ervoor te zorgen dat meer mensen nog steeds kunnen werken, zelfs als ze geen banen tegen markttarieven kunnen krijgen.
“Er staat niet veel op papier dat aangeeft wat de regering-Trump zou kunnen doen”, zegt Rachel Barkley, directeur van Able Americans, een van de weinige conservatieve denktankprojecten die zich volledig richten op het gehandicaptenbeleid. Het is gehuisvest in het National Center for Public Policy Research, een van de vele conservatieve organisaties die hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van Project 2025.
Barkley beschouwt het verzet tegen het subminimumloon voor mensen met een handicap als een conservatieve kwestie, zij het van ondergeschikt belang.
“Ik denk dat je in de eerste plaats naar de waardigheid van het individu kijkt, wat een conservatief kernprincipe is. Als mensen bijvoorbeeld praten over het recht op leven, kijk je naar de waardigheid van de hele persoon en naar gelijke rechten onder de wet. We moeten voor iedereen gelijkheid volgens de wet hebben, zonder uitzonderingen voor mensen met een handicap”, zei ze.
In augustus bracht Able Americans een rapport over conservatieve benaderingen van het gehandicaptenbeleid die geen standpunt voor of tegen het subminimumloon innamen. Toen hem werd gevraagd waarom, antwoordde Barkley dat minder mensen naar gehandicapte werkplekken met een subminimumloon gaan en dat de beroepsbevolking vergrijst. De getroffen bevolking is klein en als deze blijft krimpen, kan de kwestie eenvoudigweg ter discussie komen te staan. Volgens een rapport ontvingen in 2010 ongeveer 300.000 gehandicapte werknemers legaal een subminimumloon. rapport van het Federal Government Accountability Office. Volgens hetzelfde rapport waren er in 2019 122.000 gehandicapte werknemers met een subminimumloon. In 2024 blijven er naar schatting nog 37.000 gehandicapte subminimumloonarbeiders over.
“Dat is 0,006 procent van de gehele gehandicapte bevolking in de VS. Ik denk dat er grotere werkgelegenheidsproblemen zijn, zoals flexibiliteit op de werkplek en allesomvattende diensten zoals transport en gezondheidszorg, die moeten worden aangepakt als we nadenken over hoe we mensen met een handicap kunnen helpen binnen te komen. blijven en vooruitgang boeken op de werkvloer”, zei ze.
Barkley werkte eerder als senior staf voor McMorris Rodgers en was betrokken bij de pogingen van het congreslid om de praktijk te verbieden. Ze is van mening dat het einde van het subminimumloon voor gehandicapten onvermijdelijk is.
“Als je vandaag de dag een kind met een handicap hebt, worden ze vanaf hun kindertijd volledig geïntegreerd in hun onderwijs en worden ze gezien als onderdeel van de gemeenschap. Culturele opvattingen hebben de verwachtingen ten aanzien van werk op de arbeidsmarkt voor mensen met een handicap echt veranderd”, aldus Barkley.
(Zach Gibson/Getty Images)
Ook gewone conservatieven zijn verdeeld over de kwestie, als ze zich daar al van bewust zijn. Het is niet mogelijk om te weten hoeveel mensen het subminimumloon voor gehandicapten steunen of ertegen zijn, vanwege gebrek aan opiniepeilingen. Het is echter waarschijnlijker dat conservatieven die zelf een handicap hebben zich ertegen verzetten.
Maryann Denning, 67, heeft deel uitgemaakt van een poging om een einde te maken aan de praktijk in Ohio. Meer dan een dozijn staten hebben wetgeving aangenomen die het programma geleidelijk afschaft. Ohio is daar nog niet één van.
Denning is vanaf haar geboorte blind en hoewel ze nooit in een omgeving met een subminimumloon heeft gewerkt, heeft ze vrienden van school die dat wel deden. Ze beschouwt de kwestie niet alleen als een kwestie van menselijke waardigheid, maar ook van gelijkheid van kansen en het verlangen naar minder overheidsuitgaven.
“Ik denk dat het mijn doel is dat elke gehandicapte die wil werken, die kans krijgt. Als degenen onder ons met een handicap volledig aan het werk zijn, worden we belastingbetalende burgers. We zijn beter in staat om deel te nemen aan de American Dream”, aldus Denning.
Ze wees er ook op dat als mensen met een beperking zelf meer geld verdienen, ze minder behoefte zullen hebben aan overheidssteun.
“Ik geloof dat we eraan moeten werken om zoveel mogelijk mensen van overheidsuitkeringen af te krijgen”, zei ze.
Shelbi Hindel, 61, een andere blinde pleitbezorger in Ohio die zich verzet tegen het subminimumloon voor gehandicapten, erkent dat veel van de mensen met wie ze aan deze kwestie werkt liberaler of progressiever zijn, maar ze ziet dat niet als een barrière of in tegenspraak met haar overtuigingen.
“Ik heb het gevoel dat mijn religieuze overtuigingen mijn wereldbeeld meer bepalen,” zei Hindel.
Denning en Hindel waren verdeeld over de vraag of zij geloven dat een tweede regering-Trump regelgeving en wetgeving zal bevorderen om een einde te maken aan het subminimumloon voor gehandicapten.
“Sommige dingen die Trump in het verleden heeft gezegd over mensen met een handicap zijn dat ook geweest zeer negatief. Ik weet niet wat hij uiteindelijk gaat doen”, zei Denning.
Hindel vond dat Trump gewoon beter geïnformeerd moest worden over de kwestie.
‚Ik denk dat hij een meelevend hart heeft, maar ik denk dat het onder zijn aandacht moet worden gebracht. Ik denk niet dat dit voor hem intuïtief zal zijn. Hij realiseert zich misschien niet eens dat mensen een subminimumloon krijgen‘, zei Hindel.
Julie Christensen is uitvoerend directeur van de onpartijdige Association of People Supporting Employment First, die pleit voor meer reguliere werkgelegenheidsopties voor mensen met een handicap. Haar organisatie is een van de vele die de aanklacht tegen het subminimumloon voor gehandicapten leidt. Het bevordert ook wetgeving om alternatieven te financieren, om ervoor te zorgen dat mensen met een handicap op de arbeidsmarkt blijven.
Vanwege het afnemende aantal gehandicapte werknemers met een subminimumloon merkt Christensen op dat er niet veel nieuwe certificaten aan bedrijven worden uitgereikt. Behoudens de uitgifte van nieuwe certificaten zou dit niet eens een bijzonder drastische verandering kunnen zijn.
“Er is geen enorme wachtlijst waar mensen in kunnen komen (subminimumloon voor gehandicapten). We hebben nu veel andere strategieën en programma’s die tot concurrerende, geïntegreerde werkgelegenheid leiden”, aldus Christensen.
Het echte twistpunt zal de geleidelijke afschaffing van oudere certificaten zijn. Dit zou waarschijnlijk een probleem zijn geweest, ongeacht wie de presidentsverkiezingen won.
“Ik verwacht volledig dat er in de volgende regering weerstand zal zijn dat het elimineren van de bestaande certificaten buiten de reikwijdte van het beleid zou kunnen vallen”, aldus Christensen.
Wat betreft de vooruitgang op dit gebied onder een Republikeinse regering is Christensen optimistisch.
“Ik denk dat er ruimte is voor vooruitgang in de wetgeving in het Republikeinse Congres en voor de heerschappij onder president Trump. Theoretisch hadden we de afgelopen jaren alle sterren op één lijn gehad (met een president die beloofde een einde te maken aan de praktijk en zijn partij met een meerderheid in het Congres), zei ze. “We hadden het over de finish moeten kunnen krijgen. en dat konden we niet. En ik denk dat dit aantoont dat het een onpartijdige kwestie is.”
