Stel je een wereld voor waarin voedsel in de schappen van supermarkten wordt gerangschikt op basis van zijn gezondheid, met eenvoudige, door onderzoek ondersteunde scores. In sommige landen bestaat die wereld al.
Nutriëntenprofileringssystemen, of NPS’s, ondersteunen duidelijke labels op de voorkant van de verpakking die de voedselkwaliteit beoordelen op basis van het gehalte aan voedingsstoffen. Nutri-Score in Frankrijk is er een regenboogkleurig systeem dat voedsel van A tot E classificeert. Gezondheidssterrenwaardering in Australië is er een vijfsterrensysteem dat voedingsmiddelen beoordeelt in stappen van een halve ster. En de Verkeerslichtsysteem in Groot-Brittannië worden de voedingsniveaus als groen, geel of rood aangeduid.
Daarentegen ontbreekt het in de VS aan een front-of-package-rangschikkingssysteem voor voedsel. Voedsel Kompas is onlangs ontwikkeld vanuit Tufts University om deze kloof te helpen aanpakken tekortkomingen in andere systemen. Maar het maakt gebruik van voedingsinformatie die momenteel niet beschikbaar is voor de meeste voedingsmiddelen en consumenten.
Als een gastro-enteroloog en arts-wetenschapperricht ik mij op het toegankelijker maken van de nieuwste microbioom- en voedingsgegevens voor het publiek. Op basis van dit onderzoek heb ik mij ontwikkeld Nutriëntenconsumptiescore, of NCSdat voedingsmiddelen beoordeelt van 1 tot 100 op basis van voedingsinformatie die beschikbaar is voor alle voedingsmiddelen en waarin factoren zijn opgenomen die belangrijk zijn voor een gezond microbioom.
Maar hoe werken nutriëntenprofileringssystemen? En hoe verhouden ze zich tot andere voedingsgidsen voor consumenten?
Nutriëntencijfers
Elk voedingsprofielsysteem maakt gebruik van verschillende scoringsalgoritmenmaar de meeste kennen positieve punten toe aan voedingsstoffen en voedingsmiddelen die doorgaans ondergeconsumeerd worden, zoals vezels, fruit en groenten. Omgekeerd worden er negatieve punten gegeven aan overconsumeerde voedingsstoffen zoals suiker, verzadigd vet en natrium, die vaak aan bewerkte voedingsmiddelen worden toegevoegd. Deze punten worden gecombineerd tot één score: hogere scores duiden op gezonder voedsel, terwijl lagere scores duiden op minder gezonde opties.
Boerenkool – rijk aan vezels, kalium en onverzadigde vetten, maar arm aan suiker, natrium en verzadigde vetten – zou bijvoorbeeld een hoge score behalen. Daarentegen zouden Twinkies, die veel suiker, natrium en verzadigde vetten bevatten, maar weinig vezels, kalium en onverzadigde vetten bevatten, een lage score krijgen. Een voedingsmiddel als zwarte olijven, rijk aan vezels maar ook rijk aan natrium, zou daar ergens tussenin zitten.
Systemen voor het profileren van voedingsstoffen werken op dezelfde manier als de Voedingsfeiten etiketten op de achterkant of zijkanten van voedselverpakkingen om consumenten te helpen weloverwogen keuzes te maken. Deze labels geven informatie over de voedingswaarde van een voedingsmiddel, inclusief calorieën, macronutriëntenen belangrijke vitamines en mineralen. De waarden worden bepaald door middel van laboratoriumanalyses en databases met voedingsstoffen op basis van gestandaardiseerde portiegroottes gereguleerd door de Food and Drug Administration.
Maar NPS’s verschillen doordat ze voedingsinformatie combineren tot één bruikbare score. Dit betekent dat u geen tijd hoeft te besteden aan het ontcijferen van de Nutrition Facts-labels, die vaak in kleine letters staan en verwarrend kunnen zijn om te interpreteren.
Ultraverwerkte profilering
Algoritmen voor nutriëntenprofileringssystemen zijn allemaal vrij gelijkaardig wat betreft hun hoge ranking van onbewerkte voedingsmiddelen – bonen, noten, zaden, fruit, groenten en volle granen – en lage ranking van bewerkte voedingsmiddelen zoals hotdogs, frisdranken, cakes en koekjes. Ze helpen mensen hun dieet opnieuw in evenwicht te brengen die zijn vertekend door voedselverwerking, of de mate waarin de ingrediënten zijn gewijzigd.
Zij vullen de NOVA-classificatiesysteem ontwikkeld door onderzoekers van de Universiteit van São Paulo, die voedingsmiddelen categoriseert op basis van hun verwerkingsniveau. Dit systeem introduceerde de term „ultrabewerkte voedingsmiddelen”, dit zijn voedingsmiddelen die een aanzienlijke industriële verwerking hebben ondergaan en ingrediënten bevatten die normaal gesproken niet in de thuiskeuken voorkomen.
Terwijl NOVA ultrabewerkte voedingsmiddelen heeft gekoppeld aan slechte gezondheidsresultaten Zoals zwaarlijvigheid, een slechtere geestelijke gezondheid, kanker en vroegtijdige sterfte, worden al deze voedingsmiddelen gelijk behandeld, waarbij verschillen zoals de hoeveelheid suiker, natrium en andere additieven buiten beschouwing worden gelaten.
Voedingsprofielsystemen helpen bij het aanbrengen van nuance door gezondere opties binnen de ultraverwerkte categorie te identificeren. Plantaardige melk, zoals amandel- of sojamelk, kan bijvoorbeeld onder het NOVA-systeem als ultrabewerkt worden geclassificeerd, maar kan relatief hogere NPS-scores hebben als ze minimaal toegevoegde suikers en zout bevatten.
Verhoudingen en bioactieve stoffen in balans
Hoewel systemen voor het profileren van voedingsstoffen nuttig kunnen zijn bij het kiezen van gezondere opties, hebben de huidige systemen beperkingen. Ze sluiten niet altijd perfect aan ander onderzoekvaak over het hoofd gezien bioactieve chemicaliën die het microbioom en de lichaamsprocessen reguleren, en mogelijk ook vertrouwen op onvolledige gegevens. De huidige systemen houden ook geen rekening met de calorische en gezondheidseffecten van alcohol.
De Nutriëntenconsumptiescore Ik heb doelstellingen ontworpen om deze lacunes aan te pakken door deze verwaarloosde componenten van voedsel op te nemen. Het gebruikt bijvoorbeeld voedselcategorieën als proxy’s voor gebieden met beperkte gegevens, waaronder bioactieve verbindingen zoals polyfenolen, omega-3-vetten en fermenteerbare vezels. Proxy’s voor bioactieve stoffen die voorkomen in onbewerkte voedingsmiddelen – zoals fruit, groenten, granen, bonen, noten en zaden – zijn geïntegreerd in het kernalgoritme van de score, dat nutriëntenverhoudingen gebruikt om de mate van voedselverwerking te meten.
Voedingsstoffenverhoudingen – inclusief koolhydraat-tot-vezel, verzadigd vet-tot-onverzadigd vet en natrium-tot-kalium – weerspiegelen de natuurlijke balans van de voedingswaarde van de cellen in onbewerkte voedingsmiddelen, waarvan onderzoek heeft aangetoond dat ze correleren met cardiometabolische gezondheid.
Bijvoorbeeld de celwanden van planten biedt structurele sterkte en is dat ook rijk aan vezelsterwijl hun energieblaasjes koolhydraten opslaan. Vezel vermindert de opname van suiker en wordt gefermenteerd tot de samengesteld butyraatdat de bloedsuikerspiegel in stand houdt en reguleert de eetlust.
De vetprofielen van onbewerkte voedingsmiddelen zijn vergelijkbaar met de vetsamenstelling in celmembranen. De verhoudingen tussen verzadigd vet en onverzadigd vet leggen vast hoe verschillende soorten vetbeïnvloeden ontstekingen en gewicht.
Ten slotte weerspiegelt de kalium-natriumverhouding de natuurlijke functie van celmembraan pompendie kalium in de cellen concentreren terwijl natrium naar buiten wordt getransporteerd. Dit beïnvloedt zowel de bloeddruk als het microbioom en de metabolische gezondheid.
Onderzoek momenteel onder collegiale toetsing laat zien dat de Nutrient Consume Score gunstig afsteekt bij andere systemen. Afgeleid uit voedingsgegevens van bijna 5.000 Amerikanen, zijn NCS-zweren gekoppeld aan bloeddruk, tailleomtrek en gewicht. NCS is momenteel ook opgenomen in een smartphone-app die bedoeld is voor openbaar gebruik bij bètatesten.
Slimme keuzes mogelijk maken
Hoewel systemen voor nutriëntenprofilering een veelbelovend instrument zijn voor gezondere voedingskeuzes, brengen ze ook belangrijke kanttekeningen met zich mee. De meeste onderzoeken die testen hoe goed ze werken, richten zich op de manier waarop twee factoren zich tot elkaar verhouden, en niet zozeer op de vraag of de een de ander direct veroorzaakt. Correlatie bewijst geen oorzakelijk verband.
Verdere studies zijn nodig om te beoordelen of deze systemen het koopgedrag, consumptietrends en gezondheidsresultaten zoals gewicht en bloeddruk beïnvloeden. Bovendien kunnen de individuele voedingsbehoeften variëren gepersonaliseerde algoritmen kunnen helpen deze scores te verfijnen voor aanbevelingen op maat.
Ondanks deze overwegingen zijn systemen voor het profileren van voedingsstoffen veelbelovende hulpmiddelen om de stijgende aantallen stofwisselingsziekten te bestrijden. Het gebruik ervan in Europa toont hun potentieel aan het koopgedrag van consumenten veranderen En voedingsbedrijven inspireren om gezondere producten te maken.
Amerikanen zullen op een dag soortgelijke labels op de voorkant van de verpakking in de VS zien. Tot die tijd, smartphone-technologieën kan een praktische manier bieden om consumenten te helpen slimmere keuzes te maken.
Christoffel DammanUniversitair hoofddocent gastro-enterologie, School of Medicine, Universiteit van Washington
Dit artikel is opnieuw gepubliceerd van Het gesprek onder een Creative Commons-licentie. Lees de origineel artikel.
