Wat 7 Amerikanen dachten over de inauguratietoespraak van Trump

Zoals Donald J.Trump opnieuw in functie treedtzal hij miljoenen vertegenwoordigen die hem enthousiast steunen, miljoenen die zich krachtig tegen hem verzetten en, misschien wel het allerbelangrijkste, miljoenen daartussenin.

Deze laatste groep kiezers kan doorslaggevend zijn geweest bij de verkiezingen in november: mensen die ontevreden waren over hun keuzes, gefrustreerd waren over het leiderschap van het land en sceptisch waren over de weg vooruit.

De komende honderd dagen zullen we contact houden met een aantal van deze kiezers en vragen naar hun hoop en zorgen nu de tweede regering-Trump zich ontvouwt. Velen van hen hebben, zij het onder voorbehoud, op Trump gestemd en zullen zijn daden en woorden als nieuw herkozen president nauwlettend in de gaten houden. Maandag kregen ze hun eerste kans, met De inauguratietoespraak van de heer Trump.

“Hij kan alle papieren ondertekenen die hij wil ondertekenen”, zei Darlene Alfieri, die de toespraak bekeek vanuit de bloemenwinkel die zij runt. “Maar totdat het daadwerkelijk gebeurt, is het moeilijk te zeggen hoe dit zal gaan.”

Mevrouw Alfieri is al jaren democraat en haar groeiende frustratie in de afgelopen vier jaar heeft haar ertoe gebracht in 2024 op de heer Trump te stemmen. Ze had ernstige bedenkingen bij hem, en heeft dat nog steeds. Maar ze verliet zijn inauguratietoespraak met een licht optimistisch gevoel.

De heer Trump heeft een positieve visie voor het land neergezet, zei ze, en zij is het eens met veel van zijn bredere doelstellingen, zoals het veiligstellen van de grens en het terugbrengen van de productie vanuit het buitenland naar Amerika. Maar, zei mevrouw Alfieri, hij heeft die positieve toon al eerder gebruikt, terwijl hij terugviel op zijn ‘mijn-manier-of-de-snelweg’-benadering. En zoals bij alle grote plannen zijn de details van belang.

‚Oké, het is geweldig dat je deze dingen wilt doen,‘ zei ze, ‚maar hoeveel gaat het kosten, en hoe gaan we dit aanpakken, zonder gevolgen die we niet hadden verwacht? over.“ Bij veel kwesties, vooral de tarieven, vreesde ze dat een grotere ambitie op de lange termijn alleen maar problemen op de korte termijn voor de kleine man zou betekenen. Ervan uitgaande dat de heer Trump zich aan veel van deze beloften houdt, waar zij ook sceptisch over was.

‘Ik zei altijd tegen mijn kinderen dat ze hun kamer moesten opruimen’, zei ze. “Dat betekende niet dat ze het ook daadwerkelijk deden.”

— Campbell Robertson

Jaime Escobar jr., de burgemeester van de grensstad Roma, Texas, en overdag onderwijzer, luisterde onderweg met een gevoel van optimisme naar de toespraak van Trump op zijn telefoon. De heer Escobar, die opgroeide als Democraat, stemde vorig jaar op de heer Trump nadat hij uit de eerste hand de migrantencrisis onder de regering-Biden had meegemaakt. Zijn stad met 11.000 inwoners was een van de vele die zagen hoe de toch al krappe hulpbronnen werden gebruikt om de stroom nieuwkomers te helpen.

‚Het is een nieuwe start, weet je? Er komt een nieuwe regering”, zei hij. “Het zou vandaag spannend moeten zijn voor elke Amerikaan.”

Zodra de heer Trump zijn visie voor Amerika onder zijn regering begon uit te dragen, zei hij dat hij zich zorgen begon te maken dat de ‘stemming een beetje ernstig was’.

Maar naarmate de heer Trump verder ging, ontdekte de heer Escobar thema’s die resoneerden met hem en veel van de mensen die hij kent in Starr County, een voorheen democratisch gebied waar de heer Trump omdraaide.

Voor de mensen in de Roma, zo zei hij, “was voor hen de economie van belang, hun portemonnee en het voeden van hun gezinnen, en dan de kwestie van de grensveiligheid.”

Hij zei dat één van de punten van kritiek die hij op de heer Trump had, was dat hij dit had kunnen doen zonder zijn opschepperij. “Als er een onderdeel was dat hij misschien had kunnen missen, dan is het alleen maar het vermelden van alle swing states die hij heeft gewonnen”, zei hij. ‘Je hebt al gewonnen. Je hoeft het niet nog een keer te zeggen.”

— Edgar Sandoval

Perry Hunter, een leraar sociale studies op de middelbare school, stemde bij de presidentsverkiezingen van 2016 en 2020 op inschrijfkandidaten omdat hij zei dat hij geen van beide belangrijke kandidaten leuk vond. Deze keer stemde hij alleen op Trump, zei hij, omdat hij zich ergerde aan de manier waarop Trump werd behandeld in zijn zwijggeldproces.

Terwijl hij alleen op de bank in de woonkamer naar de toespraak keek, luisterde de heer Hunter aandachtig naar de manier waarop de nieuwe regering met immigratie om zou gaan. Hij wil een veiliger grens, zei hij, maar kent mensen die vanuit hun thuisland helemaal naar de Verenigde Staten zijn gelopen nadat ze levensbedreigende situaties waren ontvlucht en vindt dat ze hier moeten kunnen blijven. Hij zei dat hij hoopt dat de president zich richt op het deporteren van ‘de criminelen die illegaal in dit land zijn’.

“De mensen die alles hebben geriskeerd om hierheen te komen om een ​​beter leven op te bouwen, moeten een proces krijgen om het staatsburgerschap te verkrijgen”, zei hij.

De heer Hunter, een getrouwde vader van twee kinderen, was verrast door één ding in de toespraak, zei hij, en dat was de heer Trump die verkondigde dat hij de naam van de Golf van Mexico zou veranderen in de Golf van Amerika. De heer Hunter zei dat het ‘hilarisch’ was en dat ‘het dwaas lijkt met alle problemen die we hebben.’

— Julia Macur

Hamid Chaudhry is veel: een succesvolle eigenaar van een klein bedrijf, een trouwe moslim, een Pakistaanse immigrant en een Amerikaans staatsburger. Terwijl hij naar de toespraak van de heer Trump keek – alleen, omdat zijn vrouw en dochter geen fans zijn van de nieuwe president – ​​ontdekte de heer Chaudhry delen die met hem resoneerden.

De heer Chaudhry stemde vorig jaar op de heer Trump vanwege zijn omgang met de economie en hij was bemoedigd toen hij de rij tech-miljardairs achter de president zag. Dit was een teken, zei hij, dat welvarende zakenlieden het beleid van Trump steunden en dat zij hem op productieve manieren zouden kunnen begeleiden.

‘Ze hebben het goed voor zichzelf gedaan,’ zei hij, ‘ze hebben gerenommeerde bedrijven gerund, en hun werknemers zijn er meestal blij mee. Dat is heel bemoedigend.”

De heer Chaudhry werd echter actief afgewezen door de beloften van een grootschalige deportatieoperatie miljoenen immigranten zonder papierenwaarvan hij vreest dat het de economie zou belemmeren en een onnoemelijk groot aantal gebroken gezinnen zou achterlaten.

“Dat zijn geen conservatieve, christelijke of Abrahamitische geloofswaarden,” zei de heer Chaudhry. Hij was ervan overtuigd dat er een middenweg moest zijn.

Dit is de reden waarom hij de heer Trump het voordeel van de twijfel gaf: hij zei dat hij dacht dat de heer Trump een pragmatische dealmaker was, en dat hij zo zou regeren.

“Hij zal in staat zijn een deal te sluiten, die zijn achterban blij zal maken, maar die tegelijkertijd recht zal doen aan de Amerikaanse economie”, zei de heer Chaudhry. “Ik hoop en bid.”

— Campbell Robertson

Jesaja Thompson bekeek de toespraak van Trump op zijn mobiele telefoon in zijn huis in Maryland. Hij werd het meest getroffen door de timing van de ceremonie: de heer Trump werd beëdigd en sprak zijn eerste officiële woorden uit als de 47e president op de dag dit jaar dat het land de geboorte vierde van ds. Dr. Martin Luther King Jr.

De 22-jarige meneer Thompson, een student aan de Howard University, was blij dat de heer Trump dr. King erkende, maar hij werd afgeschrikt door de vermelding van de heer Trump over de aanslag op zijn eigen leven tijdens de bijeenkomst in juli. ‚Het leek alsof hij parallellen probeerde te trekken tussen zijn moordpoging‘ en de moord op Dr. King, zei hij, en ‚zichzelf positioneerde‘ als de persoon die de dromen van Dr. King vooruit kon helpen.

“Ik denk niet dat wat hij in het verleden heeft gedaan en wat hij in het verleden heeft gezegd iets is waar MLK trots op zou zijn”, zei de heer Thompson, verwijzend naar de racistische taal die de heer Trump heeft gebruikt.

Hoewel hij de Groene Partij steunt, stemde de heer Thompson op Kamala Harris, de toenmalige vice-president, als een manier om zijn verzet tegen de heer Trump te uiten. Hij maakt zich nog steeds zorgen over de vraag hoe ver het immigratie- en grenscontrolebeleid zich zou kunnen uitstrekken, en maakt zich zorgen over de afschaffing van het ministerie van Onderwijs. Maar hij zei dat hij geïnteresseerd is om meer te weten te komen over hoe de president van plan is de economie te verbeteren.

— Audra DS Burch

Tali Jackont, een immigrant uit Israël die haar jarenlange steun aan de Democraten opzij zette om op Trump te stemmen, keek naar de inauguratie vanuit de keuken van haar huis in Los Angeles.

Ondanks dat ze het niet eens was met een deel van de inhoud, maakte de toespraak van Trump haar hoopvol, zei ze, te beginnen met het simpele feit dat Trump zijn neiging leek te vermijden om van het script af te wijken. De toespraak, zei ze, ‚was niet briljant, maar leuk. Laten we wachten op actie.”

Mevrouw Jackont is een getrouwde lerares Hebreeuws en heeft drie volwassen zoons. Ze groeide op in de buurt van Tel Aviv en voelt zich diep verbonden met Israël. Hoewel ze geen single-issue-kiezer is – de economie en immigratie zijn enkele van haar topthema’s – is een van haar voornaamste zorgen het beëindigen van het langdurige conflict tussen haar geboorteland en zijn buurlanden in het Midden-Oosten. Ze zei dat ze wenste dat Trump meer tijd had besteed aan het spreken over de regio.

‚Hij heeft dat soort dingen niet genoemd,‘ zei ze. Misschien, voegde ze eraan toe, “komt dat omdat de onderhandelingen achter de schermen plaatsvinden.

Toch waardeerde mevrouw Jackont de nadruk van de heer Trump op het verlagen van de prijzen en zijn retoriek over het stoppen van de stroom immigranten zonder papieren. ‘Ik ben een regelvolger’, zei ze. “Een gezonde samenleving moet regels hebben, en als iemand immigrant wil zijn, moet het immigratie volgens de wet zijn.”

Er zullen hartverscheurende verhalen zijn, voegde ze eraan toe, “maar dit is zijn beleid en dat moeten we respecteren.”

— Kurt Straater

Dave Abdallah heeft niet op Trump gestemd. Ook steunde hij mevrouw Harris niet.

De Arabisch-Amerikaanse makelaar bracht zijn stem uit op Jill Stein – een protest tegen zijn ontgoocheling over de Amerikaanse steun aan de oorlog in Gaza.

Toch was de heer Abdallah, terwijl hij naar de inauguratie van Trump en de vreedzame machtsoverdracht keek, optimistisch, alsof de democratie werkte.

“In ieder geval van buitenaf naar binnen kijkend”, zei hij, zijn de Democraten en de Republikeinen hopelijk van plan om veel meer samen te werken dan in het verleden. Dat vond ik zeker leuk.”

De heer Abdallah, die moslim is, zei dat hij diep gehinderd is door veel van de retoriek en het gedrag van de heer Trump, en dat hij de het zogenaamde moslimreisverbodopgelegd tijdens de eerste termijn van de heer Trump. Afgezien daarvan zei hij dat hij zich in de toespraak van maandag “redelijk op zijn gemak voelde met alles”, waarbij hij nota nam van de uitspraken van Trump over het inluiden van een nieuw tijdperk van vrede.

Hij was echter minder enthousiast over de nadruk die Trump legde op het stoppen van illegale immigratie. “Ik vind het niet oké dat mensen dit land of welk land dan ook illegaal binnenkomen”, zei hij. “Maar geloof ik persoonlijk dat dit ons nummer 1 probleem is?”

Nee, zei hij.

De optiek van de dag gaf dhr. Abdallah ook een pauze. “Eerlijk gezegd leek zijn publiek niet al te divers,” zei de heer Abdallah. “Ik zou graag veel meer diversiteit in het publiek zien.”

— Kurt Straater