Een nieuwe Trump-regering, een nieuw land dat Trump wil dwingen de 51e staat te worden.
In 2019 probeerde Donald Trump dat Groenland kopen uit Denemarken, een absurd aanbod dat de Deense regering heeft afgewezen. En terwijl een staat Groenland voortleeft in het hart van Trump, zweefde hij dinsdag het met geweld aannemen– zijn ogen zijn ook westwaarts afgedwaald, naar het Grote Witte Noorden.
“Veel mensen in Canada vinden het geweldig om de 51e staat te zijn”, zei Trump schreef Maandag op zijn Truth Social-platform. “Als Canada zou fuseren met de VS, zouden er geen tarieven zijn, zouden de belastingen veel omlaag gaan en zouden ze TOTAAL BEVEILIGD zijn tegen de dreiging van de Russische en Chinese schepen die hen voortdurend omsingelen. Wat zou het samen een geweldige natie zijn!!!”
Maar dit was niet zomaar een vluchtige gedachte die door de john werd afgevuurd. Begin december, Trump verwezen aan de Canadese premier als ‘gouverneur Justin Trudeau van de Grote Staat Canada’. En op eerste kerstdag schreef Trump zijn late lijst voor de kerstman en zei dat hij dat wilde Canada, Groenland, En het Panamakanaal onder zijn boom. (De kerstman gaf hem de kolenschouder.)
Natuurlijk, zoals Trudeau zelf zet het dinsdag: “Er is geen enkele kans dat Canada een deel van de Verenigde Staten wordt.”
Maar als we Trump serieus behandelen, hoe zou de staat Canada er dan uitzien?
Ten eerste zou het het voor de Republikeinen een stuk moeilijker maken om de controle over Washington te verwerven.
Wacht, Canada heeft dat gedaan Hoe veel politieke partijen?
Canada heeft twee grote politieke partijen (de Conservatieve en Liberale partijen), twee partijen die bijna de grootste zijn (de Nieuwe Democratische Partij en het Bloc Québécois), en een aantal andere, zoals de links georiënteerde Groene Partij en de ver- rechtse Volkspartij van Canada. Slechts vijf partijen – alle hierboven genoemde partijen, behalve de PPC – hebben dat gedaan vertegenwoordiging in het parlement.
Deze partijen passen echter niet perfect in de Amerikaanse Democratische en Republikeinse partijen. Terwijl de Liberale Partij, de Nieuwe Democratische Partij en het Bloc Québécois zich allemaal aan de linkerkant van het politieke spectrum bevinden, lijkt de Conservatieve Partij op veel Amerikanen alsof Maine-senator Susan Collins, een Republikeinse gematigde, haar eigen partij had. (Canadezen, als je dit leest, ik weet dat de vergelijking niet klopt. Stuur mij geen e-mail!)
De Canadese Conservatieven willen dat graag belastingen verlagenzijn meer sceptisch over klimaatveranderingen steun ander rechts neigend beleid, maar het is 2023-platform zegt ook dat het “geen enkele wetgeving zal steunen om abortus te reguleren” en een “universeel, openbaar gezondheidszorgsysteem” zal ondersteunen – beleid dat in deze Amerikaanse oren als links georiënteerd klinkt. Dat gezegd hebbende, doen de Conservatieven dat wel geven de voorkeur aan bepaalde vormen van privatisering van de gezondheidszorgen er zijn tekenen dat het feest bestaat naar rechts afdrijvend.
Op wie zouden de Canadezen stemmen?
Canadezen die de Conservatieve Partij steunen, zouden waarschijnlijk niet in aanmerking komen voor de Amerikaanse MAGAfied Republikeinse Partij.
Leger, een goed beoordeeld Pollster in Canadese handenondervraagt Canadezen regelmatig over Amerikaanse verkiezingen, en uit de gegevens blijkt dat zij een sterke voorkeur hebben voor de Democraten. Bij de verkiezingen van 2024 zou 64% op Harris hebben gestemd en slechts 21% op Trump. Dat zou Harris zijn geweest beste resultaat in welke staat dan ook (met uitzondering van het district Washington, DC), dat net Vermont versloeg.
En onder de Canadezen die de Conservatieve Partij steunen? Ze zijn behoorlijk verdeeld: 42% zou voor Harris zijn gegaan en 45% voor Trump.
Die voorkeur geldt ook bij verkiezingen. Tijdens de tussentijdse verkiezingen van 2022 42% van de Canadezen zou een Democratische kandidaat gesteund hebbenterwijl volgens Leger’s opiniepeiling slechts 14% een Republikein zou hebben gesteund. (De ‘weet niet’-optie kwam op nummer 2, met 33%.) En de verkiezingen van 2020 lieten een nog grotere marge zien: 81% van de Canadezen zou op Joe Biden hebben gestemdvergeleken met slechts 19% voor Trump.
In feite lijken de meest pro-Republikeinse Canadezen degenen te zijn die trouw beloven aan de marginale Volkspartij van Canada, opgericht in 2018. De Het PPC-platform omvat het ‘deporteren van illegalen’, het bestrijden van ‘genderideologie’ en andere standaard Republikeinse cultuuroorlogstarieven. De website van de PPC bevat zelfs oogverblindende scheldwoorden als “radicaal wakkere activisten.” Het is dus logisch dat 66% van de door de PPC gesteunde Canadezen in 2024 voor Trump zouden hebben gekozen, aldus Legers opiniepeiling. Dat gezegd hebbende, zou een schokkende 22% Harris hebben gesteund.
Al met al zou de staat Canada waarschijnlijk tot de meest democratische in de unie behoren.
Dus wat zou dat betekenen?
De weegschaal kantelen
Canada heeft ongeveer 41,5 miljoen mensenvolgens de meest recente overheidsgegevens. Dat zijn er ongeveer 2 miljoen meer dan Californiëwaardoor de staat Canada veruit de grootste prijs in het Electoral College zou worden.
Hoe groot? Kiesstemmen worden afgeleid uit de som van de zetels in het Huis van Afgevaardigden en de Senaat van een staat. Canada zou volgens de Amerikaanse volkstellingcijfers van 2020 48 zetels in het Huis van Afgevaardigden binnenhalen De formule van het Censusbureau voor rekenen herverdeling. Het toevoegen van de twee standaardzetels in de Senaat betekent dat de staat Canada maar liefst 50 kiesmannen zou hebben.
Erger nog voor de Republikeinen, die stemmen zouden onevenredig veel afkomstig zijn van staten die Trump in 2024 steunden. Achtentwintig stemmen zouden afkomstig zijn van Trump-staten en twintig van Harris-staten. En toch, als de staat Canada (zoals verwacht) voor Harris had gekozen, zou het niet genoeg zijn geweest om het gat voor haar te dichten. Trump zou 284 kiesmannen hebben binnengehaald, tegenover de 256 van Harris.
Als we naar beneden kijken, zijn er grote winsten voor de Democraten. Als de Democraten 64% van Canada’s verwachte 48 zetels in het Huis van Afgevaardigden zouden binnenhalen – dat wil zeggen hetzelfde aandeel dat Harris steunde in de Leger-poll – zouden de Democraten 31 zetels binnenhalen tegenover de 17 van de Republikeinen, een netto winst van 14. Dat is meer dan genoeg om de kamer om te draaien.
Natuurlijk is de wiskunde hier verre van perfect. Om te beginnen zouden de kaartlijnen van het Congres de grootste rol spelen bij het bepalen welke partij de meeste zetels in het Huis van Afgevaardigden krijgt. En het is net zo gemakkelijk voor te stellen dat de Republikeinen die kloof van 31-17 zouden verkleinen, als dat de Canadese Democraten via gerrymandering nog meer zetels uit de staat zouden wringen.
Wat de Senaat betreft: de twee Canadese senatoren, vrijwel zeker democraten, zouden de partij niet in de meerderheid brengen. In plaats van de huidige Republikeinse meerderheid van 53-47dan kijken we naar 53-49. Maar dat zou betekent dat de Democraten twee Republikeinse afvalligen minder nodig hebben om een wetsvoorstel te laten goedkeuren (als het Witte Huis onder Republikeinse controle zou staan).
Nogmaals, er is geen enkele kans dat Canada in de nabije toekomst de 51e staat zal worden, maar gelukkig voor de Democraten zijn er wel veel betere opties om de vakbond te laten groeien – en hun caucus.
Campagne Actie
Source link
