Waarom ik niet naar de clownshow ga kijken die de inauguratie van Trump zal zijn

Woensdag hield Joe Biden een afscheidsrede voor de natie. Als je het gemist hebt, ben je niet de enige. Biden is met verrassende snelheid de geschiedenisboeken in gedoken, zijn presidentschap is al gereduceerd tot een voetnoot tussen Trumpiaanse hoofdstukken, zijn persoon is zo verkleind dat hij irrelevant is geworden.

Zoals gewoonlijk was de boodschap van Biden treffend. Onder verwijzing naar Eisenhower en zijn waarschuwing voor de opkomst van een onverklaarbaar ‘militair-industrieel’ complex waarschuwde de vertrekkende president dat Amerika vandaag de dag steeds meer onder de heerschappij staat van de oligarchen die voortkomen uit een ‘militair-industrieel’ complex.technisch-industrieel complex.” Deze oligarchen, zo merkte Biden op, gebruiken de hightech-infrastructuur die zij controleren om het publieke discours te ondermijnen, om het publiek te verwarren over wat waarheid en wat onwaar is, en om opzettelijk desinformatie te bevorderen, allemaal zodat ze meer macht kunnen oogsten en meer rijkdom.

Het persoonlijke fortuin van Elon Musk bedraagt ​​nu bijna een half biljoen dollar. Gezien de snelheid waarmee het groeit, staat hij op het punt om in de niet al te verre toekomst de eerste biljonair ter wereld te worden, waarbij zijn zakenimperium alles controleert, van de auto’s van de toekomst tot de satellieten die van vitaal belang zijn voor de civiele en militaire infrastructuur wereldwijd. Dat maakt hem op zichzelf tot een eenmanssupermacht. Mark Zuckerberg staat niet ver achter hem.

Cumulatief, Het kabinet van Trump en de binnenste cirkel van miljardairs is veruit het rijkste leiderschapscohort in de geschiedenis van het land, waarbij economische kracht en politieke macht op een typisch oligarchale manier worden gecombineerd. Deze mannen en vrouwen, sommigen binnen de regering, sommigen simpelweg juichend vanuit de box waarin ze zitten om van de show te genieten, zullen de komende jaren politieke macht gebruiken om meer economische macht te verwerven, en zich dan omdraaien om hun economische macht te gebruiken. om hun greep op het politieke proces te consolideren.

Zoals ik al zei, de boodschap van Biden was treffend. Je kunt tenslotte niet kijken naar Musks buitensporige en volledig destructieve, huidige publieke rol, zijn trollen van leiders over de hele wereld, zijn omarming van de neo-nazi-politiek, en niet huiveren. Je kunt niet kijken naar Zuckerbergs laffe omarming van Trumps ‘Als ik het zeg, is het waar’-filosofie, en ook niet naar zijn het organiseren van openingsfeesten Trump bejubelen, en niet geschokt zijn door de reïncarnatie van de tech-titan als enthousiaste vroedvrouw van het fascisme. Maar de boodschap van Biden, gebracht in de moeilijk te horen monotoon die zijn imago is gaan bepalen, weegt niet langer zwaar; het publiek heeft de man al lang uitgeschakeld.

En hier word ik echt boos. Joe Biden had precies één taak toen hij na de verkiezingen van 2020 aantrad, en dat was het opzetten van een politiek die in staat was de MAGA-beweging en al het extremisme dat uit de mond van de leider voortkwam te neutraliseren. Hij had één taak: alles doen wat in zijn macht lag om ervoor te zorgen dat Donald J. Trump nooit meer binnen een straal van anderhalve kilometer van de macht zou komen en nooit meer de macht van het presidentschap zou kunnen gebruiken om een ​​volledige aanval op de Amerikaanse democratie te lanceren. En Biden heeft dat verpest. Niet een beetje, maar in een vulkaanuitbarsting van incompetentie. Hij faalde keer op keer om zijn boodschap te verkopen, en toen duidelijk werd dat het publiek niet kocht wat hij verkocht, slaagde hij er vervolgens niet in om tijdig een stap opzij te zetten om een ​​andere Democraat een haalbare kans te geven om te winnen van een tegenstander. heroplevende Trump.

Het vertegenwoordigt een van de meest verbluffende uitingen van politieke wanpraktijken in de geschiedenis van democratische naties; en het is er een waarvan ik vurig hoop dat de geschiedenisboeken Biden, die naar verluidt enorm veel geeft om zijn ‘erfenis’, en zijn kleine kring van vertrouwde vertrouwelingen ter verantwoording zullen roepen.

Ik betwijfel of iemand zich over honderd jaar nog de Inflation Reduction Act zal herinneren, maar ze zullen zich zeker Bidens onbekwaamheidsdans van eind Weimar herinneren toen de krachten van de duisternis zich verzamelden om Amerika’s machtscitadel te bestormen. Want op 20 januari zal Trump vrijwel onbeperkte macht hebben, dankzij het Hooggerechtshof, en tegelijkertijd zal hij een hightech praetoriaanse garde van socialemediamagnaten hebben die elk woord van hem uitvergroten en iedereen aanvallen die in zijn macht durft te staan. manier.

Dus hoewel Biden absoluut gelijk heeft als hij waarschuwt voor een dreigende oligarchie, had hij ongelijk toen hij zich niet verontschuldigde voor het dumpen van het land in de puinhoop waarin het zich nu bevindt. Waar was de nederigheid, de erkenning van simpelweg ondoorgrondelijke politieke misstappen van de afgelopen jaren?

Over Democraten gesproken die niet bepaald aan de kant van het fatsoen staan ​​of een firewall tegen extremisme opbouwen: waar zijn de hoge partijfiguren die bereid zijn zich te onthouden van een inauguratie die een zogenaamde tiran, een veroordeelde misdadiger, zal kronen? een seksueel misbruiker, als een onbelemmerde president die boven de wet staat? Bij mijn weten alleen Michelle Obama heeft de moed gehad om afstand te nemen van een ceremonie waarin een wetteloze man zal zweren de constitutionele regering te beschermen en te verdedigen. Haar man, Barack Obama, heeft voor het laatst animatiefilms gezien een praatje met Trump bij de begrafenis van Jimmy Carter, zal aanwezig zijn. Dat geldt ook voor Bill en Hillary Clinton. Het is een buitengewone daad van legitimatie voor een man die herhaaldelijk flagrante leugens of onwaarheden heeft verspreid over, om nog maar te zwijgen van de dreiging om gevangen te zetten, of erger nog, dezelfde leiders die nu beloven zijn ceremonie bij te wonen, en wier aanhangers waarschijnlijk op pad zouden zijn gegaan. gewelddadige aanval als hij de verkiezingen in november had verloren.