Waarom de valse verklaringen van Trump in zijn inaugurele rede er toe doen



Ik kan met vertrouwen zeggen dat ik elke inaugurele rede ooit heb gezien of gelezen, en dat er nog nooit één is geweest zoals die van Donald Trump. tweede presidentiële inauguratie. Dat is echter niet als compliment bedoeld.

Een van de meest in het oog springende problemen met de opmerkingen waren de tegenstrijdigheden die de toespraak van de nieuwe/oude president domineerden. Aan de ene kant was het onnodig klein en bekrompen, verwijzend naar overwinningen in ‘swing states’ en de volksstemming, nauwelijks iets van een traditionele inaugurele rede. Aan de andere kant werden in dezelfde voorbereide toespraak ook al te ambitieuze ideeën geopperd, zoals het plaatsen van Amerikanen op Mars – een doel dat zeker niet vóór 2029 zal worden gerealiseerd.

Aan de ene kant pochte Trump dat hij verwacht dat zijn ‘meest trotse erfenis’ die van ‘vredestichter’ zal zijn. Aan de andere kant verklaarde de Republikein ook, verwijzend naar het Panamakanaal: “(W)e nemen het terug.”

Aan de ene kant presenteerde hij zichzelf als een ‘verenigaar’ (een woord dat hij twee keer gebruikte). Aan de andere kant weerspiegelde een groot deel van de toespraak zijn gebruikelijke campagneretoriek, en er zat weinig in de toespraak voor iemand buiten de Republikeinse basis.

Maar net zo belangrijk was dat Trump zwaar leunde op het soort brutale onwaarheden en wilde overdrijvingen die zelden te horen zijn in zijn inaugurele rede en die traditioneel over de toekomst van het land gaan.

Hij veroordeelde ‘de wrede, gewelddadige en oneerlijke bewapening van het ministerie van Justitie’, wat in werkelijkheid niet heeft plaatsgevonden.

Hij zei dat de inwoners van North Carolina “zo slecht zijn behandeld” door de regering, maar zijn leugens na de orkaan zijn herhaaldelijk en grondig in diskrediet gebracht.

Hij beweerde dat de Verenigde Staten ‘toevluchtsoord en bescherming’ hebben geboden aan immigranten ‘uit gevangenissen en psychiatrische instellingen’. Trump heeft dit al eerder gezegd, maar het is zo letterlijk geen bewijs om de retoriek te ondersteunen.

Hij zei dat de bosbranden in de omgeving van Los Angeles hebben gebrand “zonder zelfs maar een teken van verdediging”, wat waarschijnlijk als een verrassing zou komen voor de brandweerlieden in het gebied.

Trump klaagde over een ‘recordinflatie’ in het Biden-tijdperk, schijnbaar onverschillig tegenover het feit dat de inflatiecijfers dat wel waren nog lang niet in de buurt van recordhoogtes.

Hij beloofde ‘het mandaat voor elektrische voertuigen in te trekken’, eraan toevoegend dat Amerikanen binnenkort ‘de auto van uw keuze zullen kunnen kopen’. In werkelijkheid bestaat er geen mandaat voor elektrische voertuigen en kunnen consumenten al de auto van hun keuze kopen.

Trump beloofde ‘het buitenland te belasten en te belasten om onze burgers te verrijken’, ondanks het feit dat het onmogelijk is om tarieven op te leggen om Amerikanen te ‘verrijken’, en er is ook geen manier voor de Verenigde Staten om ‘het buitenland te belasten’.

Hij beschreef “een nationale energienoodsituatie”, die “boren, baby, boren” noodzakelijk maakte, wat bizar was gezien het feit dat de binnenlandse olieproductie nog niet net het niveau van de olieproductie heeft bereikt. een recordhoogte ooit in de Verenigde Statenhet is ook elk ander land ter wereld voorbijgestreefd.

Trump hekelde de ‘verwoestende misdaadcijfers’, ondanks het feit dat de misdaden bleven bestaan naar beneden, niet naar boventijdens het Biden-tijdperk.

Ik zou door kunnen gaan, maar je begrijpt het idee waarschijnlijk wel.

Op het eerste gezicht verbaasde het feit dat Trump niet eens een relatief korte inaugurele rede kon volbrengen zonder fictie te ventileren degenen die naar zijn opmerkingen keken waarschijnlijk niet. De president is tenslotte een van de meest oneerlijke publieke figuren in de geschiedenis van de Amerikaanse politiek.

Maar inaugurele toespraken zijn zelden gevuld met leugens, en het feit dat de Republikein zich niet aan de realiteit kon houden met de ogen van de wereld en de ogen van de geschiedenis op hem gericht vertelt ons nogal wat over wat we kunnen verwachten van Trumps tweede termijn.



Source link