“Hij kwam naar mijn huis in Parijs en begon net te praten,” Johannes Galliano zei over de ontmoeting met Martin Margiela in het herfst/winternummer 2015 van dit tijdschrift. “Ik heb zoveel respect voor hem, voor het huis dat hij heeft gebouwd. Hoe moedig, hoe vooruitstrevend.” Dat was ruim tien jaar geleden en sindsdien staat hij aan het roer van het huis en is hij verantwoordelijk voor enkele van de belangrijkste, bijzondere modemomenten van het afgelopen decennium. Gisteren werd in een verklaring op zijn Instagram aangekondigd dat Galliano zijn functie bij het label neerlegt.
“Mijn hart loopt over van vreugdevolle dankbaarheid en mijn ziel lacht”, schrijft hij, voordat hij verwijst naar zijn veertien jaar nuchterheid en een verhelderend gesprek met Renzo Rosso – president van Only the Brave (OTB Group), eigenaar van Maison Margiela – over nalatenschap , de rouw om zijn vorige identiteit, maar uiteindelijk een tevreden gevoel in zijn nieuwe zelf. “Het grootste en kostbaarste geschenk dat hij mij gaf, was de kans om mijn creatieve stem opnieuw te vinden toen ik stemloos was geworden. Mijn vleugels herstelden zich en ik begreep de allesverslindende daad van creativiteit beter. Hij maakte zijn volgende stap niet bekend, noch heeft het huis een opvolger bekendgemaakt, waardoor er nog een plaats vrij blijft in de grote stoelendans van de mode.
Zijn benoeming bij Maison Margiela kwam als een verrassing voor de sector in 2014. Zijn antisemitische uitbarsting was royaal gepubliceerd in de media en is nog steeds onderwerp van overleg, met een documentaire debuteerde eerder dit jaar na zijn opmerkelijke val uit de gratie. Gecombineerd met de zorgen dat Galliano’s jarenlange reputatie als showman de stille, geanonimiseerde macht waarmee het label zijn wortels had gekoesterd onder de beroemde teruggetrokken Martin Margiela, zou kunnen bezoedelen, voelde Rosso’s keuze voor een opvolger ongekend aan.
Maar vanaf zijn debuutcollectie in januari 2015 – een grootse en experimentele ambachtelijke collectie met 24 looks van linnen lakens omgezet in op maat gemaakte jasjes, en jurken afgeleid van antieke gordijnen – kristalliseerde Galliano’s herinterpretatie van de codes van het huis zich uit in een aantal kenmerkende theatervoorstellingen die een blanco pagina over de reis van de ontwerper. Gedurende deze tien jaar leken de collecties steeds beter te worden, en meer recentelijk werd er een revolutionair toneelstuk opgevoerd voor Margiela’s A/W22 Ambachtelijk collectie met zijn ‘supermuzen’ in de hoofdrol, en stijgt met die viral S/S24 Ambachtelijk collectie van onwerkelijke lichamen en buitengewone ambachten, die onze modedirecteur Alexander Fury “een verbazingwekkend, buitengewoon moment van modebedrog noemde waar je bij moet zijn om het te geloven.”
Hieronder, op de pagina’s van AnOther en Another Man, belichten we het beste van John Galliano’s spectaculaire ambtstermijn bij Maison Margiela.
