*
Ze was niet noodzakelijkerwijs gefixeerd op geluk
die ze in ieder geval niet kon onderscheiden
van geluk. Wat ze wilde was bloeien.
Geluk, zei ze ooit, is voor amateurs.
Hij sprak ernstig en keek haar in de ogen voor bevestiging:
waarvan? Ze luisterde alsof er een geheim kon zijn
verpakt in elk van zijn woorden. Zijn adem was een beetje slecht.
Zijn ogen, rond en klein en zonder
opvallende wimpers. Als de ogen van een paling, dacht ze.
Ja, antwoordde ze. Met een stem die hij kan
hoor het nog steeds – zo laag en zeker
en kwetsbaar als korstmossen. Een geluid
als sterren aan de hemel overdag. Ja,
wij zorgen ervoor dat het blijft duren.
Dat is wanneer een squadron uit Californië
kwartels barsten uit de coyoteborstel.
Want als liefde niet overleeft, waarom zou je dat dan willen?
