Wetgevende maatregelen zijn tot stilstand gekomen in het Canadese parlement, dat zijn werkzaamheden tot maart heeft opgeschort. De wetgevende stop is nu de facto de deadline van de Liberale Partij voor het selecteren van een leider ter vervanging van premier Justin Trudeau, die maandag aankondigde dat hij zal aftreden zodra zijn vervanger is gekozen.
Maar ondanks de politieke onrust hebben de rijken van Canada het nog steeds naar hun zin. De bedrijfswinsten liggen op recordhoogten. In 2022 waren de winsten in Canada CAD$275 miljard hoger dan in 2019. De winsten in 2022 waren de hoogste ooit in het bestaan van Canada. En hoewel de jury nog steeds niet weet waar 2024 zal landen, de belangrijkste aandelenbeurs van Canada, stond de S&P/TSX Composite Index 18 procent hoger dan vorig jaar en bereikte ook op verschillende punten in het jaar recordhoogten.
De belangrijkste sectoren van Canada hebben enorme financiële winsten geboekt sinds Trudeau in 2015 aan de macht kwam. De winsten van de banken zijn hoger geworden. (De winsten van de Royal Bank in 2023 waren bijvoorbeeld recordbrekend(en met $16,24 miljard, 62,4 procent hoger dan in 2015.) Olie en gas evolueerden van een netto inkomen van $11,8 miljard in 2014 tot 63,1 miljard dollar in 2022 en profiteren van een nieuwe, door de overheid gefinancierde pijpleiding die de Canadezen veel geld zal kosten ruim 34 miljard dollar bouwen. De winsten van verzekeringsmaatschappijen zijn dat wel records breken. De winsten in de telecommunicatie bereikten een record hoog in 2022. Je snapt het idee.
En CEO’s spelen daarin mee. In 2024 de 100 best betaalde CEO’s van Canada gemaakt Gemiddeld $ 13,2 miljoen. Het is de derde hoogste uitbetaling aller tijden – na 2021 en 2022.
Natuurlijk is er een keerzijde aan deze vermogensopbouw: recordbrekende cijfers van bezoeken aan voedselbanken; een huizencrisis die in elke stad in heel Canada bestaat (een crisis die vooral in de winter tot doden en amputaties leidt); recordbrekende inkomensongelijkheid. Het Canada van 2025 bevindt zich in een delicate, precaire toestand. Mensen bevinden zich op dun ijs.
Hoewel we geen enkele politicus de eer kunnen geven of de schuld kunnen geven van waar we ons nu bevinden, lijdt het geen twijfel dat het beleid van de federale overheid een belangrijke rol speelt bij het verminderen of verergeren van de inkomensongelijkheid. Het bewijs zit in de pudding: Justin Trudeau heeft op overweldigende wijze de belangen van bedrijven en hun leiders gediend.
En dus toen er vanuit de bedrijfsmedia en analisten een verhaal naar voren kwam dat Trudeau moest vertrekken omdat hij te ver naar links was opgeschoven, deed ik een spuug: Waar hebben ze het in vredesnaam over?
De parlementsleden die deze bewering deden, spraken meestal onder een mantel van anonimiteit. Mondiaal nieuws‚David Akin gemeld,,Bijna alle Kamerleden Mondiaal nieuws sprak om te geloven dat Trudeau de partij te ver naar links heeft verplaatst en dat die verschuiving een sleutelrol heeft gespeeld in de ondergang van de liberalen.” Akin zei niet wie en legde niet uit hoe deze parlementsleden ‘links’ definieerden.
Hoe kan het zijn dat een premier wiens ambtstermijn recordbrekende bedrijfsprestaties in combinatie met toenemende sociale ongelijkheid zag, ook “te ver naar links” is? Welke soort linkse doctrine ondersteunt extreme inkomensongelijkheid en een belastingstructuur die er niet in is geslaagd de winsten te herverdelen?
Niemand kon redelijkerwijs geloven dat Trudeau’s economische beleid te links was. Wat ze eigenlijk zeggen is dat die van Trudeau is stemming waren te ver naar links. Vanaf het moment dat hij aantrad, heeft Trudeau zich gehuld in de taal van links, maar heeft die taal nooit op een nuttige manier omgezet. Denk aan zijn beroemde microfoonmoment toen hij, nadat een journalist hem vroeg waarom zijn kabinet evenveel vrouwen als mannen had, verklaarde: “omdat het 2015 is”? Velen concludeerden dat Trudeau’s antwoord een signaal was dat hij een feministe was, in tegenstelling tot de vorige premier, die flirtte met anti-abortusactivisten en die waarschijnlijk zou verschrompelen en sterven als hij de enige man zou zijn in een kamer vol trans-inclusieve radicale feministen. .
Maar die van Trudeau beleid waren niet eens bijzonder feministisch. En toen zijn eerste minister van Justitie, Jody Wilson-Raybould, aftrad, werden zijn feministische bonafide twijfels in twijfel getrokken. Wilson-Rayboulds verslag van hun confrontatie schilderde een regelrecht onfeministisch portret van de man.
Je kunt een tijdje op de vibraties blijven hameren, maar vibraties zijn niet genoeg om politieke regimes te ondersteunen. Van het marcheren in Pride-parades tot het knielen tussen Black Lives Matter-activisten, zoveel van Trudeau’s linkse politiek bestond uit vibraties, en velen van ons konden daar doorheen kijken.
In feite heeft zijn regering in negen jaar tijd slechts één grote progressieve overwinning behaald: de Canada Child Benefit. Deze uitkering heeft honderdduizenden kinderen onmiddellijk uit de armoede gehaald. Het biedt Canadezen met de laagste inkomens $ 648,91 per maand voor ieder kind jonger dan 6 jaar. Gecombineerd met bredere sociale krachten is zelfs dit voordeel echter niet genoeg: kinderarmoede is blijven bestaan de opkomst in de post-pandemische periode.
Voor het overige waren Trudeau’s grootste beloften veel meer blunder dan nuttig. Het farmaceutische zorgplan van de liberalen heeft momenteel slechts betrekking op twee geneesmiddelen en is nog niet via provinciale overeenkomsten van kracht geworden. Hun nieuwe tandheelkundige uitkering is nog niet volledig operationeel, maar als dat wel het geval is, zal het alleen Canadezen met een laag inkomen helpen, van wie velen niet over de middelen of toegang zullen beschikken die nodig zijn om ervan te profiteren. Universele kinderopvang is geweldig, als je het geluk hebt op een kinderopvang te zijn die deel uitmaakt van het programma (en de meeste niet) en toch is het duur.
Een wijziging in de belastingcode naar meer winst aan belasting onderwerpen Er is nog geen stemming in het Lagerhuis aangenomen. (En als het niet wordt aangenomen voordat de verkiezingen worden gehouden, zal het sterven.) En beloften om het kiesstelsel te veranderen of echte veranderingen op de huizenmarkt te creëren zijn onder het tapijt geveegd.
Zelfs de voordelen uit het pandemietijdperk, misschien wel de belangrijkste financiële steun die de regering-Trudeau creëerde (ze bouwden vrijwel van de ene op de andere dag het duurste sociale programma in de geschiedenis van Canada op), stortten in nadat duidelijk werd dat het programma uitgroeide tot een massale overdracht van publiek geld naar particuliere schatkistenwaarbij grote bedrijven de voornaamste winnaars zijn. De armste Canadezen ontvingen niets, de Canadezen die jaarlijks meer dan 5.000 dollar verdienden en door de pandemie een salaris verloren, ontvingen een maandelijkse uitkering die honderdduizenden werden gedwongen terug te betalenen kleine bedrijven die hun zakelijke leningen niet konden terugbetalen, raakten in chaos terwijl ze dat probeerden.
Het cynisme rond deze programma’s was de stille brandstof die de campagne liet sudderen die tot de ondergang van Trudeau leidde. Dit alles, terwijl winstgevende bedrijven als de telecomsector en zelfs enkele instellingen voor langdurige zorg die golven van massale sterfte in hun faciliteiten beheerden, elk hun handen kregen. tientallen miljoenen dollars bij pandemiehulp worden geen vragen gesteld.
Halve maatregelen hebben de populariteit van Trudeau tenietgedaan. De sfeer is inderdaad verdwenen en de mensen realiseren zich dat hun regering niet bepaald geïnteresseerd is om hen te helpen. En omdat er maar weinig hulpmogelijkheden zijn, hebben veel Canadezen hun steun bij de leider van de Conservatieve Partij, Pierre Poilievre, geparkeerd, ondanks het feit dat de Conservatieven er niet in zijn geslaagd de armoede terug te dringen of de gemiddelde mens te helpen.
De reguliere media hebben de meeste progressieve journalisten en commentatoren verdreven. Dit heeft een wereld gecreëerd waarin wat wel of niet links is, wordt gedefinieerd door rechts, en het is meestal een karikatuur van wat linkse politiek werkelijk is.
Het feit dat Trudeau de plaats heeft ingenomen die journalisten ‘progressief’ noemen, heeft voor de Canadezen geen ruimte gelaten om een serieus en geloofwaardig gesprek over progressieve politiek te voeren. In plaats daarvan stimuleren reguliere journalisten parlementsleden die naar de wereld kijken, naar de staat van dienst van hun partij en naar hun leider kijken en concluderen: oh, het probleem is dat hij te links was.
Natuurlijk zit daar geen waarheid in. Maar wat doet de waarheid er toe als je de volgende persoon voorbereidt om net zo vriendelijk te zijn tegenover de zakenwereld als de vorige?
Help ons ons voor te bereiden op de eerste dag van Trump
Trump is druk bezig met de voorbereidingen voor de eerste dag van zijn presidentschap – maar dat is ook zo Waarheid.
Trump heeft er geen geheim van gemaakt dat hij een sloopaanval plant op zowel specifieke gemeenschappen als de democratie als geheel, te beginnen op zijn eerste dag als president. Nu er voor 20 januari meer dan 25 uitvoeringsbesluiten en richtlijnen in de wachtrij staan, heeft hij beloofd ‘het grootste deportatieprogramma in de Amerikaanse geschiedenis te lanceren’, de antidiscriminatiebescherming voor transgenderstudenten terug te draaien en een ‘borrel, boor, boor’-aanpak te implementeren. de olie- en gaswinning opvoeren.
Organisaties zoals Waarheid worden ook bedreigd door wetgeving als HR 9495, de ‘non-profit killer bill’ die de minister van Financiën in staat zou stellen elke non-profit organisatie tot ‘terroristische ondersteunende organisatie’ te verklaren en de belastingvrijstelling zonder eerlijk proces te ontnemen. Progressieve media zoals Waarheid die zich moedig heeft geconcentreerd op de berichtgeving over de genocide van Israël in Gaza, staan in het vizier van het wetsvoorstel.
Als journalisten hebben wij de verantwoordelijkheid om naar de harde realiteit te kijken en deze aan u te communiceren. We hopen dat u, net als wij, deze informatie kunt gebruiken om u voor te bereiden op wat komen gaat.
En als u zich onzeker voelt over wat u moet doen in het licht van een tweede regering-Trump, nodigen wij u uit om daar een onmisbaar onderdeel van te zijn Waarheid’s voorbereidingen.
Naast het berichten over de wijdverbreide aanval van draconisch beleid, versterken we onze middelen voor wat de volgende stap zou kunnen zijn voor de progressieve media: rechtszaken te kwader trouw tegen extreemrechtse geesten, wetgeving die ons de mogelijkheid wil ontnemen om belasting te ontvangen. aftrekbare donaties en een verdere beperking van ons bereik op sociale-mediaplatforms die eigendom zijn van de sycofanten van Trump.
We bereiden ons nu voor op de eerste dag van Trump: het opbouwen van een moedige coalitie van bewegingsmedia; het bereiken van de activisten, academici en denkers die we vertrouwen om een licht te laten schijnen op de innerlijke werking van autoritarisme; en van plan zijn journalistiek te gebruiken als instrument om bewegingen toe te rusten om de mensen, landen en principes te beschermen die het meest kwetsbaar zijn voor de vernietiging van Trump.
We vragen al onze lezers om een maandelijkse donatie te doen of een eenmalige donatie te doen – als een belofte om ons bij te staan op de eerste dag van het presidentschap van Trump, en elke dag daarna, terwijl we journalistiek produceren die autoritarisme en censuur bestrijdt , onrechtvaardigheid en desinformatie. Je bent een essentieel onderdeel van onze toekomst. Sluit je aan bij de beweging door vandaag nog een fiscaal aftrekbare donatie te doen.
Als u de middelen heeft om een substantiële gift te doen, graaf dan diep in deze kritieke tijd!
Met dankbaarheid en vastberadenheid,
Maya, Negin, Saima en Ziggy
