“The New York Times” weigerde onze advertentie over de genocide in Gaza te plaatsen

Op 19 december Human Rights Watch bepaald dat Israël genocidale daden pleegde in Gaza door opzettelijk Palestijnse burgers van water te beroven. Artsen Zonder Grenzen (AZG) publiceerden een rapport waarin stond dat wat ze ter plaatse in Gaza hadden gezien, waar was in overeenstemming met genocide. En het American Friends Service Committee (AFSC) – een Quaker-organisatie waar ik als algemeen secretaris fungeer – ontving een e-mail van De New York Times we verwerpen ons gebruik van het woord ‘genocide’ in een advertentie die op hun platform zal verschijnen.

Onze advertentie luidde: “Zeg het Congres nu te stoppen met het bewapenen van de genocide van Israël in Gaza! Als Quaker-organisatie werken wij aan vrede. Sluit je bij ons aan. Zeg tegen de president en het Congres dat ze het moorden en de hongersnood in Gaza moeten stoppen.”

Een vertegenwoordiger van de Tijden‚ Het reclameteam stelde voor om het woord ‘oorlog’ te gebruiken in plaats van ‘genocide’ – een woord met een geheel andere betekenis, zowel in de volksmond als onder het internationaal recht. Toen we deze aanpak verwierpen en onze redenering uitlegden, werd de Tijden stuurde ons een e-mail waarin onder meer het volgende stond: “Verschillende internationale instanties, mensenrechtenorganisaties en regeringen hebben verschillende opvattingen over de situatie. In lijn met ons streven naar feitelijke juistheid en het naleven van wettelijke normen, moeten we ervoor zorgen dat alle advertentie-inhoud voldoet aan deze algemeen toegepaste definities.”

Wij voelen een morele verplichting om een ​​genocide bij zijn naam te noemen. We hebben de advertentie geannuleerd in plaats van ons bericht aan te passen.

Het internationaal humanitair recht definieert genocide als daden gepleegd met de bedoeling een nationale, etnische, raciale of religieuze groep geheel of gedeeltelijk te vernietigen. Het systematische geweld en de blokkade die Palestijnen in Gaza doodt en verhongert, komt op verontrustende wijze overeen met deze definitie. Human Rights Watch is slechts een van de vele mensenrechtenorganisaties die beweren dat de Israëlische oorlog tegen Gaza genocidaal is. Vele anderen – het meest opvallend Amnestie Internationaal– tot dezelfde conclusie zijn gekomen, net als rechtsgeleerden, genocide-geleerden, en Holocaust-geleerden. En in januari 2024 vaardigde het Internationale Gerechtshof een uitspraak uit voorlopige uitspraak dat de Israëlische acties in Gaza “aannemelijk genocidaal” waren.

Reclameteams bij andere grote mediakanalen hebben soortgelijke taal toegestaan; dezelfde week dat de Tijden heeft de advertentie van AFSC afgewezen, De Washingtonpost stond een advertentie van Amnesty International waarin de acties van Israël ‘genocide’ werden genoemd.

Het is moeilijk te geloven dat de Tijden verwierp ons taalgebruik in een betaalde advertentie vanwege bezorgdheid over de feitelijke juistheid. Het is een objectief feit dat Israël dat is water weigeren en andere levensbehoeften voor een hele bevolking. Dat we dat niet benoemen voor wat het is, weerspiegelt niet een streven naar nauwkeurigheid, maar een poging om het verhaal te beheersen van degenen die gerechtigheid eisen voor de Palestijnen in een tijd van urgente humanitaire crisis.

Bovendien is de Tijden lijkt op dit punt een dubbele standaard te hanteren. In 2015 werd de krant bekritiseerd door groepen uit het hele politieke spectrum vanwege haar deelname een paginagrote advertentie van de extreemrechtse rabbijn Shmuley Boteach die de toenmalige nationale veiligheidsadviseur Susan Rice ervan beschuldigde genocide te negeren nadat zij premier Benjamin Netanyahu had bekritiseerd. Geen enkele internationale organisatie of juridische autoriteit heeft ooit een dergelijke bewering ondersteund, en zelfs niet pro-Israëlische organisaties veroordeelden het. Toen de taal van genocide tegen de Palestijnen werd gebruikt, lijkt het erop dat Tijden had geen zorgen over de nauwkeurigheid.

De weigering om onze advertentie te plaatsen is zelfs nog erger omdat, in tegenstelling tot de Tijdenwier journalisten de toegang tot Gaza wordt ontzegd, behalve tijdens beperkte excursies ingebed in het Israëlische leger,, AFSC-personeel is al tientallen jaren ter plaatse in Gaza. In 1948 vroegen de Verenigde Naties ons om te helpen met de opvang van vluchtelingen in Gaza vanwege onze ervaring met het redden en hervestigen van zowel joodse als niet-joodse vluchtelingen uit nazi-Duitsland. Sinds oktober 2023 AFSC-personeel in Gaza hebben 1,5 miljoen maaltijden, hygiënepakketten en andere hulpeenheden verstrekt aan intern ontheemden, ondanks het feit dat ze tientallen van hun eigen familieleden hebben verloren door de Israëlische bommen en zelf vele malen ontheemd zijn geraakt. Ze zijn dagelijks getuige van de verschrikkingen en blijven ondanks het immense lijden essentiële steun verlenen. Hun verhalen uit de eerste hand illustreren de dringende noodzaak tot actie. Maar deze directe ervaring in Gaza was niet overtuigend voor de Tijden.

Als Quaker-organisatie geloven wij dat alle mensen een innerlijk Licht hebben, en dat het ondersteunen van de Palestijnse rechten en de rechten van alle onderdrukte mensen een morele noodzaak is. Vrede vereist meer dan alleen de afwezigheid van geweld; het vereist rechtvaardigheid, waardigheid en mensenrechten voor iedereen. We zullen doorgaan met het verheffen van de Palestijnse stemmen en werken aan een einde aan de bezetting en genocide. Dit omvat onder meer het opkomen tegen mediacensuur en een scheve weergave van de urgente realiteit ter plaatse. De weigering om met deze realiteiten om te gaan is een buitensporige poging om de waarheid te omzeilen en bestendigt een verhaal dat de voorkeur geeft aan stilte boven verantwoordelijkheid.