Wij proevers hadden het geluk om vergezeld te worden door Laura Rampling, de Master Whiskey Maker bij The Glenrothes, die helemaal uit Schotland kwam voor het evenement. Over het algemeen vond ik de whisky's sierlijk maar toch sterk en aangenaam soepel. Vanuit Laura's perspectief is de kwaliteit die The Glenrothes onderscheidt van andere whisky's elegantie. Ze serveerde ons zelfs het basiskarakter, een soort high-end maneschijn, en de ongevatte smaak vertoonde nog steeds een delicate, heldere fruitigheid.
Laura doet haar werk in de regio Speyside in Schotland, en de Glenrothes-distilleerderij ligt verborgen in een vallei waar geen verkeersborden naartoe wijzen. Daar is het bronwater uitzonderlijk zacht, zelfs zachter dan het water dat Macallan gebruikt, zegt Laura. Het heeft een laag mineraalgehalte, terwijl het gesteente als natuurlijk filter dient. Dat betekent dat de distilleerderij het water niet eens door een filtersysteem hoeft te leiden. Laura inspecteert persoonlijk elk vat dat in opdracht wordt gemaakt en zorgt ervoor dat alleen de beste er doorheen komen. Er worden vaten van Amerikaans eikenhout gebruikt om zoetigheid, toffee en vanille-elementen toe te voegen (waarvan Laura me vertelt dat ze afkomstig zijn van hun lossere graan). Daarna worden Europese vaten gebruikt om structuur aan te brengen.
Elke whisky die ik die avond probeerde, was verfijnd maar gemakkelijk om van te houden, smaakvol maar niet vlezig. In al die jaren dat ik elke dag om 18.00 uur genoot van een whisky, is The Glenrothes zeker de meest elegante die ik ooit heb meegemaakt.
Als je The Glenrothes wilt proberen maar geen Centurion-kaarthouder bent, heb je enkele opties. U kunt een reservering voor een maand maken voor hun door Bouloud beheerde restaurant via Resyof bestel gewoon een fles De Glenrothes en thuis nippen. Dit is wat je kunt verwachten van de variaties die ik heb geprobeerd.
