Hoewel elk aspect van de compilatie op zichzelf belangrijk is, gelooft Bell dat de twee belangrijkste thema's van het project verdriet en transcendentie zijn. “Als we overstappen, geven we een vorig leven of een vorige naam op, of eerdere connecties die we hadden. Het is een heel vreemd verdriet”, zegt ze. “Maar door die pijn te verwerken, kunnen we iets uit onszelf laten groeien dat we nooit voor mogelijk hadden gehouden.”
In het licht van dit thema zijn wij hier bij Hen hebben besloten om de artiesten die daarin optreden onder de aandacht te brengen TRANSA's vijfde hoofdstuk, getiteld 'Verdriet'. Hieronder delen Jlin, Moor Mother, Kara Jackson, Dave Longstreth, Perfume Genius, Alan Sparhawk, Lomelda, More Eaze, Yaya Bey, Teddy Geiger en Yaeji allemaal hun mening over hun bijdragen aan TRANSAliedjes die afwisselend hartverscheurend en subliem zijn.
Jerrilynn Patton (Jlin) en Camae Ayewa (Moor Mother) over “We hebben zoveel meegemaakt”
Heeft een van jullie het gevoel dat muziek activisme kan zijn?
Camae Ayewa: We moeten een duidelijke definitie krijgen van wat activisme is. Is het een Facebook-bericht? Gaat het naar een demonstratie? Het is activisme in de zin dat Jlin en ik ons samen op ons gemak voelen om over zulke gedurfde kwesties te praten. Het is gewoon zo'n beladen woord. Wat ik begrijp is dat muziek, tenminste in dit geval, het voertuig kan zijn voor verbinding tussen artiesten, wat verbinding tussen vrienden betekent, wat verbinding tussen de luisteraar betekent.
