In het licht van het feit dat vice-president Kamala Harris de presidentsverkiezingen verliest Donald TrumpDe focus van de experts lag bijna uitsluitend op de vraag hoe de Democraten een meedogenloze leugenaar met 34 misdrijfveroordelingen en een eerdere poging tot staatsgreep niet konden verslaan. Iedereen heeft een andere theorie over de ‚boodschap‘ van Harris, waarbij elke criticus onvermijdelijk beweert dat als ze gewoon meer over hun favoriete kwestie had gesproken, ze zou hebben gewonnen.
Een andere optie is echter om te luisteren naar wat swingende kiezers die Trump steunden, over hun besluit zeiden. Dat lijkt de verstandigste keuze, maar om eerlijk te zijn tegenover mensen die daar niet heen willen, is het horen van deze mensen een werkelijk ellendige ervaring. Wat snel duidelijk wordt over de gemiddelde kiezers in een Amerikaanse focusgroep, is hoe diep gekant ze zijn tegen zelfs de meest fundamentele feitelijke informatie. Integendeel, het is een gemeenschap met een pathologische afkeer van de realiteit, waar mensen dwangmatig en vijandig reageren op alles wat de waarheid heeft, en zich zo hard mogelijk in de richting van desinformatie haasten. Ze zijn verslaafd aan BS. Natuurlijk stemden ze op Trump, de meest betrouwbare dealer van hun favoriete medicijn in het land.
Dit klinkt misschien niet genereus in de oren van deze kiezers, maar alleen als je jezelf de marteling hebt bespaard van het ingaan op hun werkelijke mening. Als je je neus dichtknijpt en erin duikt, is het verbazingwekkend hoeveel de typische swing-kiezer allergisch is voor feiten. Het is niet alleen onwetendheid, maar openlijke vijandigheid tegenover alles dat riekt naar waarheidsgetrouwheid. Zoals de Trump-kiezer die aandrong tegen de New York Times dat de Democraten ‘liegen over zwangerschappen’, door feitelijke informatie over abortusverboden door te geven. Of degene die ten onrechte geloofde dat „zoveel mensen gewoon de grens oversteken en gratis huisvesting en gratis eten krijgen.“ Of degene die was opgewonden dat „Trump een Robert Kennedy Jr. of een Tulsi Gabbard en Elon Musk meebrengt.“ Of degene die zei dat “de Democratische Partij achter de gewone mensen aan gaat die het niet eens zijn over Covid, die het oneens zijn in schoolbesturen, die het oneens zijn over jongens die in de vrouwensport spelen”, wat gewoon een manier is om te klagen over liberalen die hem bekritiseren. sociale media om dingen te zeggen die niet waar zijn.
Wil je meer Amanda Marcotte over politiek? Schrijf je in voor haar nieuwsbrief Alleen sta-ruimte.
De podcast „Focus Group“ van Sarah Longwell is geëindigd het jaar door Joe Rogan-fans te interviewen die deze verkiezing voor het eerst op Trump hebben gestemd. Het was een slimme keuze, en niet alleen omdat de steun van Rogan Trump waarschijnlijk over de top duwde bij een schokkend spannende verkiezing. Rogans publiek illustreert perfect de manier waarop de brandslang van desinformatie online – zijn samenzweringstheorie-hyping-podcast heeft meer dan 16 miljoen volgers – heeft de hersenen van zoveel verder normale mensen ingemaakt. De meeste mensen die Longwell interviewde, konden geen twee minuten doorgaan zonder een complottheorie op te hoesten. Alles is een schimmige plot, van de COVID-19-pandemie tot de man die Trump neerschoot in Butler, Pennsylvania. De duidelijke details van de schietpartij op Brian Thompson, CEO van UnitedHealth, kwamen naar buiten na de arrestatie van Luigi Mangione, en toch weigerden deze kiezers de banale feiten te geloven. Sommigen wentelen zich in theorieën dat Mangione een sukkel is, of dat de schietpartij een psyop is. Hoe waarer de informatie was, hoe meer zij deze verwierpen.
Het gevoel hebben dat je het beter weet, terwijl je niets hoeft te leren, is bedwelmend.
Na de opstand van 6 januari werd er veel aandacht besteed aan de opkomst van QAnon, omdat zoveel relschoppers aanhangers waren van deze online sekte die predikte dat Trump een redder is waarvan geprofeteerd werd dat hij een wereldwijde satanische samenzwering zou stoppen. Alarmerende rapporten lieten miljoenen Amerikanen zien geloofde QAnon-mythen, zoals de goddelijkheid van Trump of dat Democraten kinderbloed drinken. QAnon bestaat nog steeds, maar krijgt tegenwoordig veel minder media-aandacht. Eén waarschijnlijke reden is wat we in deze focusgroepen zien: het waanzinnige niveau van complotgeloof is niet langer een marginaal fenomeen. QAnon-achtige overtuigingen zijn simpelweg de norm in de Amerikaanse samenleving.
I schreef hierover vlak na de verkiezingenmaar het is de moeite waard om te herhalen: een van de beste voorspellers, zo niet de beste voorspeller, van een stemming op Trump is hoe arm het informatie-ecosysteem van een persoon is. Mensen die echte nieuwskanalen lezen of bekijken, stemden met een overweldigende meerderheid op Harris. Mensen die hun politieke informatie van sociale media halen, hebben op Trump gestemd. Vervolgens bleek uit peilingen dat Trump-kiezers geen fundamentele feitelijke vragen konden beantwoorden over wat de kandidaten geloofden. De kiezers van Harris waren veel nauwkeuriger.
Het is niet zo dat de Amerikanen getroffen zijn door een stomme bom, die miljoenen van ons wegstuurt van het echte nieuws en richting onzinventers als Rogan. Op ‘Focus Group’ bespraken ze kort hoe de verveling van mensen tijdens de pandemie ervoor zorgde dat ze meer tijd doorbrachten op sociale media en naar podcasts luisterden. Velen raakten in die periode diep verslaafd aan desinformatie. (De belangstelling voor QAnon nam zeker toe.) COVID-19 is niet de dreiging die het was, maar miljoenen van die mensen hebben nog steeds de complottheorie-aap op hun rug, zoals blijkt uit Rogans enorme publiek.
Waarom zijn complottheorieën zo verslavend? Hebben heeft de kwestie vorig jaar onderzocht voor een onderzoeksrapportIk denk dat er twee belangrijke redenen zijn. Ten eerste verlichten samenzweringstheorieën, net als echte drugs, de verveling. Zoals Jamelle Bouie van de New York Times betoogde tijdens het hoogtepunt van de drone-manie eerder deze maand waren de ‘drones’ vooral vliegtuigen, hobbydrones en sterren, maar ‘het leven lijkt spannender als je denkt dat de Iraniërs specifiek geïnteresseerd zijn in de dagelijkse activiteiten van New Jerseyanen.’ Vooral tijdens de pandemie was de verveling groot, en daarom gingen zoveel overigens stabiele mensen rechtstreeks in het konijnenhol van de samenzwering.
Maar terwijl verveling de toegangspoort is, is egovleierij de reden waarom mensen blijven terugkomen. De aantrekkingskracht van de complottheorie is dat jij, Joe Nobody, een onderwerp veel beter begrijpt dan de experts die hun hele leven aan dit onderwerp hebben gewerkt. U begrijpt de overdracht van virussen beter dan medische wetenschappers. Je ziet de verborgen geheimen van de ‘diepe staat’ die de journalisten op Capitol Hill missen. Jij, met je enorme brein, begrijp elk vakgebied uit de voedingswetenschap naar De Amerikaanse geschiedenis veel meer dan die mensen die studeren en onderzoeken. Dit is de reden waarom mensen die zich in één complottheorie verdiepen, zich in anderen gaan verdiepen. Het gevoel hebben dat je het beter weet, terwijl je niets hoeft te leren, is bedwelmend. Het combineert luiheid met de wil om zich superieur te voelen. Dat de meeste complottheorieën reeds bestaande overtuigingen bevestigen is een bonus.
Nicole Karlis van Salon schreef onlangs een uitstekend artikel waarin de manie voor rauwe melk in de MAGA-beweging wordt beschreven. Ik zou het discours rond rauwe melk een complottheorie noemen. Het wordt gepresenteerd als een bijna magisch gezondheidsproduct dat zogenaamd om snode redenen door schimmige samenzweerders wordt onderdrukt. Dat idee is zeker spannender dan de banale waarheid: pasteurisatie is ontwikkeld om door voedsel overgedragen ziekten te voorkomen. Maar het vleit ook het ego van de rauwemelkliefhebber, die ervan overtuigd is dat hij deel uitmaakt van een elitegroep met bijzondere toegang tot kennis waar gewone mensen geen toegang toe hebben of willen hebben. Als kers op de taart, Rauwe melk voedt ook de fascistische fantasie dat het leven beter was in het begin van de 19e eeuw, toen slavernij legaal was en vrouwen niet konden stemmen.
Inmiddels is er ongetwijfeld een bepaald aantal lezers die tegen mij tekeer gaan, omdat ik geen oplossing heb geboden om mensen zover te krijgen dat ze de desinformatie in de steek laten en terugkeren naar de minder opwindende maar gezondere echte wereld. In het belang van het gebaseerd blijven op de realiteit moet ik bekennen dat ik zo’n oplossing niet heb – en ik zou persoonlijk verzet aanraden aan iedereen die Eén Eenvoudige Oplossing voor complexe problemen aanbiedt. (Hoewel ik hoop dat het TikTok-verbod doorgaat, want dat zal helpen.) Maar het goede nieuws is dat complottheorieën de neiging hebben om uit te sterven. Ze ontstaan vaak als reactie op wijdverbreide sociale stress. De omwentelingen van de jaren zestig en zeventig resulteerden bijvoorbeeld in complottheorieën over de moord op JFK en de maanlanding. De toename van het aantal echtscheidingen en het aantal werkende vrouwen in de jaren tachtig leidde tot hysterie over ‘satanische sekten’ in kinderdagverblijven. Uiteindelijk geloofden de meeste mensen niet meer in deze theorieën, of gaven ze er zich tenminste niet meer om. Het kan lang duren, maar uiteindelijk zal zelfs deze manie waarschijnlijk voorbijgaan. De strijd draait om het beperken van de schade die ze in de tussentijd veroorzaken.
Lees meer
over dit onderwerp
