Rusland is wanhopig op zoek naar nieuwe soldaten om zijn brutaliteit voort te zetten oorlog in Oekraïne. In een opmerkelijke ontwikkeling heeft het land een soort ‘verlaat de gevangenis zonder kosten’-kaart bedacht in een poging nieuwe rekruten aan te trekken.
Volgens De New York TimesRussen die verdacht worden van een misdrijf zullen hun hangende aanklachten nu zien verdwijnen als ze zich aanmelden voor deelname aan de oorlog: “Lokale kranten in het hele land staan vol met gevallen van vermoedelijke moordenaars, verkrachters en dieven die de oorlog in trekken nadat ze contracten hebben getekend in plaats van dat ze voor de rechter worden gebracht .” Ambtenaren die gevangen zitten wegens corruptie krijgen amnestie en de schulden van schuldenaren worden kwijtgescholden omdat ze ermee instemden om in een oorlog te strijden waarbij een groot aantal mensen om het leven kwam of gewond raakte. naar schatting 600.000 Russische troepen.
Deze nieuwe en uitbuitende inspanningen herinneren ons daaraan Rusland heeft aanzienlijke terreinwinst geboekt in Oekraïne in het afgelopen jaar, zijn inspanningen om zijn agressieoorlog met veel slachtoffers voort te zetten, waar soldaten vaak als worden behandeld vervangbaarzijn niet zonder ernstige obstakels. Het weerspiegelt ook hoe de toewijding van Moskou aan de oorlog de Russische samenleving hervormt en militariseert op manieren die verstrekkende gevolgen kunnen hebben na de oorlog.
Vladimir Poetin blijft zich volledig inzetten voor de oorlog in Oekraïne, maar hij weet ook dat er beperkingen zijn aan de steun van gewone Russen.
Rusland stuurt sinds 2022 al mensen die veroordeeld zijn tot strafkolonies – enkele van de meest beruchte gevangenissen ter wereld – naar de frontlinies. half van die bevolking is naar verluidt al ingezet. De uitbreiding van de rekruteringsactie naar debiteuren, corrupte politici en degenen die verdacht worden van gruwelijke misdaden laat zien dat het Kremlin alles in het werk stelt om een landelijke dienstplicht te voorkomen.
De Russische president Vladimir Poetin blijft zich volledig inzetten voor de oorlog in Oekraïne, maar hij weet ook dat er beperkingen zijn aan de steun van gewone Russen. Volgens Timothy Frye, een politicoloog aan de Columbia University, is de algemene consensus onder onderzoekers die de publieke opinie over de oorlog in Rusland volgen dat ongeveer 15% tot 20% van de Russen enthousiast is over de oorlog, ongeveer 10% er volledig tegen is, en bijna alle anderen vallen ertussenin. ‚Ze willen de oorlog niet verliezen, maar ze zijn niet bereid opofferingen te doen om de oorlog te stoppen,‘ vertelde Frye me. “Ze zijn ook niet bereid om vrijwilligerswerk te doen en mensen aan te moedigen naar het front te gaan in een soort golf van organisch patriottisme.” Frye zei ook dat uit peilingen blijkt dat een meerderheid van de Russen tegen de algemene dienstplicht is, en dat elke poging om deze op te leggen weerstand zou kunnen oproepen. Vandaar het vertrouwen op wat hij meer ‘verborgen vormen van mobilisatie’ noemde.
Poetin heeft een sterke voorsprong op eventuele onderhandelingen met Oekraïne die zouden kunnen worden gestart nadat de nieuwgekozen president Donald Trump aan de macht komt. Terwijl de VS de grootste bron van buitenlandse hulp aan Oekraïne zijn, is Trump op zoek naar een snel einde aan het conflict. Maar de rekruteringsstrijd van Poetin is een teken dat hij niet over onbeperkte middelen beschikt als hij Oekraïne verder wil binnendringen en meer grondgebied wil veroveren in de aanloop naar een deal om de oorlog te beëindigen. Hoe duurder de oorlog is voor de algemene bevolking, des te duurder deze zou kunnen zijn voor de positie van Poetin in Rusland: populaire autocraten zijn invloedrijker – en minder kwetsbaar voor staatsgrepen – dan impopulaire autocraten. De strijd van de Russische regering om controle te krijgen een stijging van de inflatie in zijn oorlogseconomie draagt dit alleen maar bij aan de druk op Poetin om te proberen de oorlogsmobilisatie beperkt te houden en tegelijkertijd te proberen Oekraïne maximaal te domineren.
De fixatie van het Kremlin op het voeden van de oorlogsmachine zal gevolgen hebben voor de Russische samenleving na de oorlog. De Russen kunnen zien hoe het rechtssysteem wordt omvergeworpen alleen maar ten behoeve van een operatie die volgens sommige Russen dichter bij het stokpaardje van Poetin lijkt dan een oorlog die nationale mobilisatie vereist. Het Russische rechtssysteem is nauwelijks onafhankelijk van het politieke systeem, maar Frye vertelde me dat “zelfs voor Rusland de politisering van het rechtssysteem in dit geval extreem is.” Hij merkte ook op dat mensen zich zorgen maken over criminelen die aan het front vechten, overleven en vervolgens terugkeren naar hun gemeenschap. Met andere woorden: deze rekruteringsdrift zou de bron kunnen worden van meer cynisme over de manier waarop de overheid functioneert.
Poetin is waarschijnlijk voorzichtig optimistisch over de signalen van Trump dat hij dat zal doen waarschijnlijk de steun aan Oekraïne verminderen voorafgaand aan eventuele onderhandelingen. Maar thuis zijn de zaken verre van rooskleurig, aangezien Poetin een oorlog probeert te ‚winnen‘ die niet verliep zoals hij had verwacht.
Source link
