Voor de derde dag van de kerst-romcoms kijken we naar een van de laatste grote studio-romcoms die naar de bioscoop komt… een die helaas niet de hype kreeg die hij verdiende.
Tot nu toe hebben we wat oudere vakantiefilms bekeken. En aangezien de meeste nieuwe kerstfilms voor tv of streaming zijn gemaakt, komt het eerlijk gezegd zelden voor dat we iets krijgen dat bedoeld was voor de bioscoop. Helaas, Afgelopen kerstmet Emelia Clarke en Henry Golding in de hoofdrol, kreeg niet de hype die het verdiende – en ik denk dat ik weet waarom. Kijk met mij mee naar 2019 Afgelopen kerst!
Laten we reageren op Afgelopen Kerst!
Officieel dag 3 accessoire: Een volle doos tissues voor de onvermijdelijke tranen.
Kate is een beetje een ramp. Ze is slecht in haar werk als elf van een kerstwinkel. Ze blijft haar zangaudities missen of totaal bombarderen. Ze is aan het couchsurfen omdat ze geen plek heeft om te verblijven. Maar nadat ze op straat een knappe man ontmoet, Tom, begint ze zijn advies op te volgen om haar leven te verbeteren. (En het doet geen pijn dat hij super schattig is. We zien je, Henry Golding.)
Klinkt als een best goede film, toch? Het is! En toch kwam en ging het in theaters met heel weinig tamtam. In feite heeft het een Rotten Tomato-beoordeling van slechts 46%. Ik denk dat jij en ik het erover eens zijn dat dit een verkeerde lezing is. Deze film is goed! En de Popcornmeter (voorheen bekend als de Publieksscore) is 81%, wat veel meer in lijn ligt met hoe ik over de film denk.
Dus waarom deed het het niet goed? Ik heb een theorie dat het allemaal te danken is aan de trope ‚wauw, dit meisje is zo’n ramp‘. Wat romantiek betreft, is dat soort plot moe. Het is iets dat je zou zien in een romcom uit de jaren 90 of begin jaren 00, niet iets voor een modern publiek. Zijn we nog niet klaar met het hebben van een vrouwelijke hoofdpersoon die in 2019 (en 2024) gered moet worden? Ja.
Maar laten we even reëel zijn. Deze film is nog steeds goed. Als het tientallen jaren geleden was verschenen, zou het een groot succes zijn geweest. Het acteerwerk is geweldig, de soundtrack met dank aan George Michael is pakkend en het hartverscheurende einde is tranentrekkend. Toen ik dit vandaag voor het eerst zag sinds ik het vijf jaar geleden in de bioscoop zag, huilde ik nog steeds. En ik bedoel snikte. Ik kan niet de enige zijn. (Hoewel het eerlijk gezegd zo duidelijk is dat ze het idee voor de twist hebben gehaald uit de volgende paar regels van het titelnummer van George Michael, maar ik denk dat we dat moeten laten liggen.)
Dus zeker, het schrijven voor de hoofdpersoon is een beetje moe. En wilde ik vandaag huilen? Niet noodzakelijkerwijs. Maar ik ben degene die de lijst voor Romancemas heeft gemaakt, dus als jij ook boos bent op huilen, kun je je klachten bij mij indienen.
