Rijstoogsten produceren stro, een natuurlijk bijproduct van het gedroogde graan. Traditioneel kon het materiaal voor een grote verscheidenheid aan voorwerpen worden gebruikt tatami-matten van voedselverpakkingen tot draagtassen. Veel van die producten worden nu gemaakt van synthetische materialen, en rijststro wordt vaker gebruikt voor ceremoniële of heilige versieringen zoals Shinto shimenawa slingers, die rond de jaarwisseling worden geplaatst en een lengte kunnen hebben van enkele centimeters tot enkele meters.
Voor in Tokio gevestigde kunstenaar ARKOrijststro vindt een eigentijdse toepassing in elegante wandkleden. “Ik begon te denken dat het iets nieuws moest zijn, los van de oude tradities, aangezien er een reden moest zijn waarom stro uit ons leven verdween”, zegt ze.
Geïnteresseerd in de organische aard van het medium, omarmt ARKO hoe veranderingen in de omgeving het uiterlijk van het werk kunnen beïnvloeden, als herinnering dat de vezels uit de grond komen. Soms zorgt het vocht in de lucht ervoor dat de stukken zwaar aanvoelen of dat het rietje een geur afgeeft. Meestal behoudt ze de natuurlijke kleur van de dunne stengels, waarbij ze af en toe lagen zwart verft of contrasterende touwtjes gebruikt om de compositie bij elkaar te houden.
“In moderne tijden is stro vervangen door kunstmatige materialen en wordt het vervaardigd met het uitgangspunt van milieuvervuiling. (Het) wordt in massa geproduceerd en in grote hoeveelheden weggegooid”, zegt ARKO. Hoewel ze geen rituele betekenis aan het werk voorschrijft, roepen de sculpturen “de wetten van de natuur en de grote kracht van het leven op die vaak over het hoofd worden gezien in de moderne samenleving waar economie voorop staat.”
ARKO wordt vertegenwoordigd door Ergens Tokioen je kunt meer werk over haar vinden website En Instagram.
