Je bent het misschien vergeten gezien de omstandigheden (die, tegen onze beste wensen, nog steeds ongekend zijn), maar we zitten op de een of andere manier midden in de feestdagen. De feestdagen zijn altijd een vreemde, ongemakkelijke en eenzame tijd voor queer- en transgenders, afgezien van de sociaal-politieke context. Maar die gevoeligheid lijkt nu vooral wijdverspreid aan het einde van een toch al uitdagend jaar, en aan de vooravond van wat ongetwijfeld een uitputtende, onderdrukkende periode zal worden. Zelfs als je uitkijkt naar de kans om samen te komen met familie, vrienden en dierbaren, kan het vooruitzicht een blij gezicht op te zetten dat past bij de kerstsfeer bijzonder beangstigend lijken.
Maar zoals ik schreef voor deze site Een ding dat ik een paar jaar geleden altijd leuk heb gevonden aan kerstmuziek, is dat de beste liedjes genieten van een privégevoel van ellende. ‘All I Want for Christmas is You’ en ‘Last Christmas’, om maar twee klassiekers te noemen, gaan allemaal over onvervulde verlangens, je verstoppen voor ex-geliefden op drukke feestjes, verlangen naar wat ooit was en wat misschien nooit zal zijn. We zijn misschien grotendeels vervreemd van de religie die het allesverslindende commerciële helse landschap van de kerstperiode heeft voortgebracht, maar dat maakt homo-kerstliedjes des te resonanter.
