Rebecca Yarros was al een productief romanschrijver tegen de tijd dat ze haar uitgever, Entangled, benaderde over ‘Fourth Wing’. Yarros voorzag een “romantiek” epos ingesteld op Basgiath Oorlogscollege in het koninkrijk Navarra, compleet met drakenrijdende krijgers, een verhaallijn van vijand tot minnaar, moordpogingen, magie en telepathie, een liefdesdriehoek, een bevelende moeder en een jonge hoofdrolspeler die haar eigen fysieke nadelen overwint om de machtigste te worden figuur in het boek. “Vierde Vleugel” zou verder gaan verkoop bijna 2 miljoen exemplaren wereldwijd in de eerste zes maanden, op weg om een cultureel fenomeen te worden.
Het overweldigende succes van Yarros is emblematisch voor een dramatisch veranderend literair landschap.
Deze week ligt het derde deel van de Empyrean-serie, “Onyx Storm”, eindelijk in de winkelschappen. Het tweede deel eindigde met een aangrijpende cliffhanger, wat de spanning nog groter maakte. Enthousiaste fans woonden de releaseparty’s om middernacht bij en stonden in lange rijen voor probeer kopieën te scoren bij hun lokale doel. Entangled heeft geen exemplaren van het boek vroegtijdig uitgebracht. Geloof me, ik vroeg het.
Het overweldigende succes van Yarros is emblematisch voor een dramatisch veranderend literair landschap. Samen met titels als ‘A Court of Thorns and Roses’ van Sarah J. Maas maken deze romans deel uit van een bredere beweging van romans die het traditioneel op mannen gerichte fantasy-genre ondermijnen.
Yarros en Maas maken technisch gezien deel uit van een literaire canon die wordt gedefinieerd door 20e-eeuwse klassiekers als ‚The Lord of the Rings‘ van JRR Tolkien en ‚Dune‘ van Frank Herbert. Deze romans zijn geschreven door mannen, en schijnbaar voor mannen. Er zijn vrijwel geen vrouwen van betekenis in Tolkiens Midden-aarde. Engelse literatuurwetenschapper Catherine Stimpson ooit beschreef de vrouwen die wel bestonden als “ofwel mooi en afstandelijk, eenvoudigweg ver weg, of eenvoudigweg eenvoudig.” In ‘Dune’, dat een enorme relevantie geniet na de nieuwe blockbuster-verfilming, worden zelfs de machtigste vrouwen in de roman afgeschilderd als onderdanig. (Ik ben me ervan bewust dat context belangrijk is, en sommige Dune-fans zullen misschien beweren dat de invloed van de Bene Gesserit deze stelling ondermijnt; als dat zo is, is dat een uitzondering die de regel bevestigt.)
Maar zeventig jaar nadat Tolkiens eerste Lord of the Rings-boek werd gepubliceerd, wordt de literaire industrie – lezers, uitgevers en auteurs – gedomineerd door vrouwen. A Studie uit 2023 Uit onderzoek van het National Bureau of Economic Research blijkt dat vrouwen vandaag de dag meer dan de helft van alle romans publiceren, en dat zij meer boeken verkopen dan de gemiddelde mannelijke auteur. Voer de hedendaagse romantiek in.
Deze boeken zijn niet alleen feministische bewerkingen van oudere, patriarchale klassiekers: ze hebben hun eigen Hero’s Journey en, cruciaal, veel op vrouwen gerichte seks. De stijlfiguren zijn platgetreden, tot op het punt dat beschuldigingen van plagiaat zijn verrassend beladen geworden. Maar de formule werkt.
In veel verhalen gaat het over een arm of beschut meisje, dat in een of andere hoedanigheid wordt opgevangen en vervolgens in een ongewone omgeving wordt geplaatst. Er zijn liefdesbelangen die beginnen als vijanden, tests, bondgenoten, verraad en vervolgens een beproeving. Nadat je die uitdaging hebt overwonnen, is er de weg naar huis, gevolgd door een moment van wederopstanding. BoekTok heeft zijn eigen literaire motieven ontwikkeld om deze thema’s te onderzoeken: “grumpy sunshine”-relaties, protagonisten die “overmeesterd” zijn, en plotapparaten met één bed. Sexy boeken worden ‘pikant’ genoemd.
Er is geen schaamte op deze momenten van intimiteit. Plezier, vooral voor de vrouwelijke karakters, is waar het om draait.
En nogmaals, in tegenstelling tot Tolkien is seks de basis van het plot. Scènes zijn meerdere pagina’s lang, gedetailleerd en gericht op de vrouwen. Er is geen schaamte op deze momenten van intimiteit. Plezier, vooral voor de vrouwelijke karakters, is waar het om gaat.
De boeken van Yarros zijn op een andere manier opmerkelijk: Violet, onze hoofdpersoon, vertoont veel van de symptomen van het Ehlers-Danlos-syndroom, een genetische bindweefselaandoening die kan resulteren in losse gewrichten, gewrichtspijn en een rekbare huid. Yarros heeft open geweest over de diagnoses van haar en haar zoons. Hoewel het nog niet tekstueel is bevestigd dat Violet aan EDS lijdt, staat het overwinnen van haar fysieke zwakte, waaronder vaak ontwrichte ledematen, centraal in de serie. En Yarros droeg ‘Iron Flame’ op aan mensen met EDS, in de volksmond ‘zebra’s’ genoemd. schrijven: “Aan mijn mede-zebra’s. Niet alle kracht is fysiek.”
Dit is meer dan een boekenclub. Dit gaat over deel uitmaken van een gemeenschap. Vrouwen posten op Reddit over Violet; ze maken video’s op TikTok; ze ontmoeten elkaar voor wekelijkse boekenclubs uit de Empyrean-serie; ze praten over Xaden Riorson en telepathie en drakenoorlog bij een glas witte wijn. Rebecca Yarros heeft niet alleen een sexy verhaal over drakenrijders gemaakt; ze heeft een loyaal, intens en krachtig collectief gecreëerd. Door vrouwen, over vrouwen en voor vrouwen.
Source link
