MENSEN die orgaantransplantaties hebben ondergaan, melden vreemde veranderingen in hun persoonlijkheid – en dat zou kunnen komen doordat ze de herinneringen van de donor erven.
Patiënten die een nieuw orgaan krijgen, vertonen een patroon van veranderende emoties, smaak en herinneringen.
4
4
4
Het fenomeen is het meest waargenomen bij harttransplantatiepatiënten, maar degenen die nieren, longen en zelfs gezichten kregen, hebben ook veranderingen bij zichzelf opgemerkt.
De transplantaties kunnen leiden tot veranderingen in voedselvoorkeuren, muzieksmaak en zelfs seksualiteit, maar onderzoekers zeggen dat er meer werk nodig is om volledig te begrijpen waarom.
In sommige gevallen weerspiegelen de nieuwe kenmerken die van de donor, waardoor experts zich afvragen of de veranderingen het gevolg zijn van een overdracht van herinneringen via de organen.
In een ongelofelijk voorbeeld kreeg een negenjarige jongen een hart van een driejarig meisje dat verdronk in het zwembad van haar familie.
De jongen had geen idee hoe zijn donor was gestorven, maar zijn moeder meldde dat hij “doodsbang voor water” werd – blijkbaar een reactie op de verdrinking van het meisje.
In een ander geval meldde een universiteitsprofessor die een hart kreeg van een politieagent die stierf nadat hij in zijn gezicht was geschoten, dat hij een ‘lichtflits’ vlak voor zijn ogen had gezien, alsof er een pistool werd afgevuurd.
Hij zei: “Mijn gezicht wordt echt, heel heet. Het brandt echt.”
In 2002 merkten artsen een transplantatiepatiënt op die de laatste maaltijd van haar donor leek te erven.
Onderzoekers schreven: “Ze was een gezondheidsbewuste danseres en choreografe. Toen ze het ziekenhuis verliet, had ze een oncontroleerbare drang om naar een Kentucky Fried Chicken-restaurant te gaan en kipnuggets te bestellen, een voedsel dat ze nooit at.
“Interessant genoeg werden er niet opgegeten Kentucky Fried Chicken-nuggets gevonden in de jas van de jongeman toen hij werd vermoord.
Er werd melding gemaakt van een verschuiving in de seksualiteit bij een homoseksuele man die het hart van een lesbische kunstenaar kreeg; hij raakte naar verluidt meer aangetrokken tot vrouwen.
Er is steeds meer bewijs dat dit griezelige patroon veroorzaakt kan worden doordat het hart en de hersenen fundamenteel met elkaar verbonden zijn, omdat het hart neuronen en cellen bevat die lijken op de hersenen.
Een andere verklaring is dat transplantaties genen veranderen die eigenschappen controleren, en ervoor zorgen dat deze zich anders uiten.
Een onderzoekspaper uit 2024 schreef: “Opkomend bewijs suggereert dat harttransplantatie de overdracht van de persoonlijkheidskenmerken en herinneringen van de donor naar de ontvanger kan inhouden, waardoor conventionele opvattingen over geheugen en identiteit ter discussie worden gesteld.
“Bovendien ondersteunen het neurale netwerk van het hart en de bidirectionele communicatie met de hersenen het concept van hart-hersenverbinding in geheugen en persoonlijkheid.”
Veel experts betwijfelen echter of persoonlijkheden daadwerkelijk veranderen, en geloven dat de ervaringen een psychologische reactie kunnen zijn op grote operaties en bijna dodelijke hartaandoeningen.
Deskundigen van McGill University, Canada hebben gesuggereerd dat de resultaten mogelijk te wijten zijn aan medicijnen die de patiënten gebruiken als onderdeel van de transplantatieprocedure.
De genoemde immunosuppressiva kunnen bijvoorbeeld de eetlust onderdrukken, wat zou kunnen leiden tot een ogenschijnlijk andere relatie met voedsel.
Andere onderzoekers geloven dat de veranderingen een placebo-effect kunnen zijn, veroorzaakt doordat patiënten die een operatie ondergaan zich zorgen maken over het erven van de persoonlijkheid van de donor, en vervolgens onbewust hun gedrag veranderen om de verandering te verwezenlijken.
Transplantatiepatiënt erft de fietsobsessie van de donor
Patrick Harrington
Kevin Mashford werd geboren met een hartaandoening en had op 38-jarige leeftijd een harttransplantatie nodig.
De operatie was een succes, maar het enige dat Kevin over zijn donor wist, was zijn naam – John – en dat hij een fervent wielrenner was.
Kevin daarentegen had in zijn leven nauwelijks gefietst.
Zeven dagen na de transplantatie vroeg Kevin aan fysiotherapeuten om een hometrainer voor hem, en hij begon elke dag zeven minuten te fietsen.
Acht weken na zijn ontslag kocht Kevin, toen 38, een racefiets voor zichzelf.
In 2015 ondernam Kevin een gigantische fietstocht van 342 mijl voor een goed doel om geld in te zamelen namens zijn donor.
Kevin denkt dat zijn nieuwe enthousiasme voor fietsen gebaseerd is op “een groot verantwoordelijkheidsgevoel jegens (zijn) donor en zijn familie”, in plaats van een deel van de persoonlijkheid van zijn donor te erven.
4
