EHet is nieuw. Alles is anders. Omar Marmoush Stappen uit het vliegtuig op de luchthaven van Manchester en wat hem begroet, is een soort zintuiglijke overbelasting. Hij tuurt door verduisterde ramen van zijn auto met chauffeur in de stad die hij nu naar huis roept. “Wat zijn de namen van de supermarkten?” vraagt hij. “Tesco,” komt het antwoord. ‘Asda. Sainsbury’s. Aldi. “
Op het veld is het een soortgelijk verhaal. “Hij heeft iets speciaals,” bevestigt Erling Haaland na een dynamisch debuut tegen Chelsea afgelopen zaterdagavond. ‘Hij wordt een fantastische speler voor ons. Het gaat erom hem zo snel mogelijk te leren kennen, omdat er zoveel belangrijke spellen komen. ”
En voor alle tijd van alle stad van de laatste tijd had Haaland gelijk: het vlees van hun seizoen is aantoonbaar nog te komen. Een dubbele header tegen Real Madrid in de Champions League. Newcastle, Liverpool, Tottenham, Nottingham Forest en Brighton in opeenvolgende Premier League -wedstrijden. Maar voor hen allemaal, een reis naar Arsenaal op zondagmiddag waar we misschien kunnen ontdekken of er iets tastbaars is om uit deze vreemdste campagnes te worden gered.
Marmoush speelde 73 minuten tegen Chelsea, had 28 aanrakingen van de bal en kwam niet in aanmerking voor de 3-1 overwinning op Club Brugge op woensdagavond. Dus er is natuurlijk een zekere hoeveelheid extrapolatie op het werk als we zeggen dat zijn komst aanvoelt als een echt monument in de evolutie van Pep Guardiola in Manchester: misschien zelfs de zwangerschap van zijn derde grote stadsteam.
Tussen 2017 en 2022 won City vier competitietitels zonder dat enige speler meer dan 21 doelpunten scoorde in een seizoen. Dit was in veel opzichten de perfectie van de positionele theorie van Guardiola, het voetbal van snelle passerende driehoeken en uitgebreid gerepeteerde bewegingen. Tussen 2022 en 2024 won City twee competitietitels en een treble met Haaland scoorde meer dan een derde van hun doelen. Dit was positioneel voetbal teruggebracht rond een centraal punt: 10 spelers wiens taak in wezen was om de bal in scoreposities te financieren voor de 11e.
Maar vorige week bood Guardiola een interessante theorie over waar hij het spel naartoe gaat naartoe en hoe zijn stad dit seizoen tekortschiet. “Modern voetbal is de manier waarop Bournemouth speelt,” zei hij. “Dat spel uit Newcastle, zoals Brighton Play, zoals Liverpool altijd is geweest. Zoals we waren. Modern voetbal is niet positioneel en zijn er. Je moet op het ritme rijden. We kunnen niet. “
Rijd op het ritme. Wat betekent dat in de praktijk? Misschien, zoals de bovenstaande teams, betekent dit dat de bal tijd winst krijgt op de plaatsen waar verdedigers dat niet zijn. Fabian Hürzeler in Brighton vertelt over voetbal als ‘situationeel’ in plaats van spelers die actief zijn in gerepeteerde posities. Andoni Iraola in Bournemouth vertelt over spelers die het initiatief nemen, “de ruimtes aanvallen” en “het patroon vergeten”. Beide coaches geven de voorkeur aan spelers die kunnen improviseren op de hoef, met een sterke nadruk op dribbelen en instinctief combinatiespel, snelle schakelaars en zelfs lange ballen.
Guardiola is zich al een tijdje bewust van deze ontwikkelingen. In zekere zin de signeersessies van Jérémy Doku en Matheus Nunes waren vroege pogingen om te anticiperen op de verschuiving van kort passeren naar dribbelen. En waarom twee nieuwe centrumhalves ondertekenen in Vitor Reis en Abdukodir Khusanov Indien in Josko Gvardiol Heb je een optie van wereldklasse die daar nauwelijks heeft gespeeld? Omdat Gvardiol weerloos is geworden als een agent van chaos aan de linkerkant, een doelwit voor spelschakelaars, een late loper laatste derde wiens beweging van Deep is bijna onmogelijk te volgen.
Maar de komst van Marmoush voegt een andere versnelling volledig toe. Tegen Chelsea maakte de Egyptenaar voortdurend gebogen runs achter, maar voornamelijk van buiten naar in, naar de centrale gebieden, tegen verdedigingen die al klaar waren voor de dreiging van Haaland. Het resultaat: Chelsea begon te versmalmen, waardoor enorme gaten achterbleven voor nuns en gvardiol om aan te vallen op de flanken. “Hij maakte ongelooflijke bewegingen die spelers in het midden niet konden zien,” zei Guardiola over Marmoush. “Het is een kwestie van tijd.”
De andere kant van de vergelijking is hoe de komst van Marmoush van invloed is op Haaland, onlangs getekend bij een Contract van negen en een half jaar. Bij Dortmund liet hij zijn naam uit de schouder van de laatste verdediger aanvallen in een competitie waar bijna iedereen ruimte achterlaat. Tot nu toe heeft hij in een beperkter gebied geopereerd, ofwel de zes-yard doos aangevallen of diep vallen om de bal aan te scheppen. Het is een fantastisch gebruik van zijn sterke punten en het afwerken van instincten, maar een slecht gebruik van zijn bliksempot.
Maar nu hebben verdedigingen te maken met de dreiging van Haaland die diep en marmoush achterliet, of Marmoush breed blijven en Haaland achterrennen, of beide achterrennen, of zowel in en Phil Foden rennen achter, of een andere combinatie van chaos die alleen in het hoofd van Guardiola bestaat. In essentie wordt City een voornamelijk direct team met een kortdoorgangsspel als back-up, terwijl het tot voor kort andersom was.
Na de promotie van de nieuwsbrief
Dat brengt ons netjes naar de tegenstanders van de stad op zondag. Ook Arsenal is geëvolueerd onder Mikel Arteta, opties toegevoegd op het middenveld en verdediging, maar is hun aanval ermee geëvolueerd?
In grote mate volgt hun spel in het laatste derde nog steeds verschillende patronen, veel snelle, gerepeteerde bewegingen tussen Martin Ødegaard en Bukayo Saka en Kai Havertz rond het strafschopgebied. Maar de full-backs zijn nog steeds grotendeels niet betrokken, de centrale pivots nog steeds in wezen bezit-shovellers en overgangsschilers, het systeem is nog steeds gericht op het minimaliseren van het risico in plaats van het uit te nodigen.
Natuurlijk blijft er hier een element van vermoeden. Niets van dit alles is een betrouwbare voorspeller van hoe de komende jaren zullen uitkomen, veel minder 90 minuten op een febriele Emirates op zondag. Maar zelfs als zijn tijd in de stad afloopt, kun je Guardiola voelen om de grond te zaaien voor wat volgt, op vrijwel dezelfde manier als Jürgen Klopp de fundamenten voor Arne Slot in Liverpool, inpakt de ploeg met dynamische passerende middenvelders die hij was die hij was Ik zal nooit op hun best genieten.
Guardiola is misschien niet in de buurt van de toekomst van de stad. Maar in zekere zin is hij al begonnen het vorm te geven.
Source link
