‚Oligarchie‘ wordt steeds vaker gebruikt om de Amerikaanse samenleving te beschrijven. We vragen een professor waarom: NPR

AILSA CHANG, HOST:

Toen Donald Trump maandag werd beëdigd, werd hij geflankeerd door miljardairs Elon Musk, Jeff Bezos en Mark Zuckerberg. Een Amerikaanse regering, nauw verbonden met geld en macht, is iets waar de aftredende president Joe Biden in zijn afscheidsrede voor waarschuwde.

(GELUIDSBITE VAN GEARCHIVEERDE OPNAME)

JOE BIDEN: Tegenwoordig krijgt in Amerika een oligarchie vorm van extreme rijkdom, macht en invloed die letterlijk onze hele democratie, onze fundamentele rechten en vrijheden bedreigt.

CHANG: Oligarchie – het is een woord dat vaker geassocieerd wordt met rijke zakenlieden in Oost-Europa, toch? Maar het wordt hier in de VS steeds vaker gebruikt. We wilden begrijpen waarom, dus belden we iemand die hier veel over heeft geschreven. Jeffrey Winters is hoogleraar politieke wetenschappen aan de Northwestern University en komt nu bij ons werken. Welkom.

JEFFREY WINTERS: Leuk om hier te zijn. Bedankt.

CHANG: Leuk je te hebben. Dus ik denk dat we eerst moeten definiëren wat een oligarchie precies is. Wat is uw begrip van de term, en waar komt deze term vandaan?

WINTERS: Ja, weet je, de huidige interpretatie ervan in de Verenigde Staten is behoorlijk negatief. Ik geef een cursus aan Northwestern en op de allereerste dag van deze cursus oligarchen en elites, een paar jaar geleden, zei een van de studenten: Rusland heeft oligarchen en de Verenigde Staten hebben rijke mensen. En er was dit soort interpretatie, toch? Maar het blijkt dat het woord een oorsprong heeft die meer dan 2500 jaar teruggaat. En de betekenis is eenvoudigweg personen die supermachtig zijn omdat ze superrijk zijn. En het is het gebruik van rijkdom als politieke invloed dat oligarchen door de geschiedenis heen altijd heeft gedefinieerd.

CHANG: Met andere woorden, een oligarch is een extreem rijk persoon, en er bestaat de suggestie dat die persoon zijn rijkdom gebruikt voor persoonlijk gewin.

WINTERS: Nou, oké. Het is misschien persoonlijk, maar het gaat om de inzet ervan in de politiek. Dus laat me je een voorbeeld geven. Er is misschien een oligarch die heel sterk staat tegenover het abortusbeleid, maar zij gebruiken die geldmacht in het politieke systeem om de politieke uitkomst te beïnvloeden. Dat is er één, maar waar u naar verwijst is voor het overgrote deel correct, namelijk: het belangrijkste politieke doel van oligarchen door de geschiedenis heen is het verdedigen van rijkdom geweest, het verdedigen van hun fortuin tegen herverdeling.

CHANG: Nou, ik wil terugkomen op Biden’s afscheidsrede waarin hij sprak over deze toenemende oligarchie in Amerika. En hij vergeleek de superrijken van vandaag met de roofbaronnen uit de 19e en vroege 20e eeuw, weet je, met mensen als John D. Rockefeller, Cornelius Vanderbilt en JP Morgan. Is dat een eerlijke vergelijking? Zou u zeggen dat de huidige megarijken dezelfde invloed hebben als die mannen destijds?

WINTERS: Ja. En wat echt opvalt is dat er een zichtbaarheid was, een besef dat dit soort macht destijds politiek werd uitgeoefend, en het loopt min of meer parallel met het bewustzijn of besef dat mensen nu hebben. En dus ja, tussen die lange periode in zijn er oligarchen geweest en is er oligarchische macht geweest, maar die was niet zo zichtbaar en zo verontrustend voor de mensen als nu.

CHANG: Maar laat me je dit vragen. Ik bedoel, deze zogenaamde moderne oligarchen zijn voor het grootste deel behoorlijk succesvolle mensen. Weet je, het zijn leiders in het bedrijfsleven. Hun bedrijven vormen een groot deel van de Amerikaanse economie. Zijn er legitieme voordelen als zij hun expertise en inzichten delen met regeringsleiders of toekomstige leiders?

WINTERS: Zeker. Absoluut. Ik bedoel, we hebben het over mensen die heel erg getalenteerd zijn. Er bestaat geen twijfel over. Ze zouden niet zijn waar ze waren. Tenzij ze hun geld erfden, zouden ze niet zijn waar ze waren. Maar ik weet niet – weet je, ik denk niet dat de Verenigde Staten moeten vermijden een beroep te doen op zeer getalenteerde mensen. Uiteraard moet er gebruik worden gemaakt van getalenteerde mensen. Maar een van de manieren waarop dat is gedaan, Ailsa, is dat als je in het verleden bijvoorbeeld vanuit de industrie of de financiële sector werd binnengehaald, je die positie min of meer moest verlaten en moest komen dienen en niet nog steeds de functie moest behouden. uw bedrijven. U moest enigszins worden beschermd tegen het doen van dingen die gunstig waren voor uw bedrijf. Dit soort bescherming was in het verleden dus erg belangrijk.

CHANG: Nou, je hebt een beetje aan de randen van het antwoord op de volgende vraag gesnauwd, maar laat me het je gewoon rechtuit vragen. Wat ziet u als het grootste risico als een president nauw aansluit bij de miljardairklasse?

WINTERS: Nou, ik zou gewoon willen zeggen: het is niet de eerste keer. Ik bedoel, een van mijn berichten is dat dit niet nieuw is, het is alleen de zichtbaarheid ervan is nieuw. Dat is eigenlijk de fundamentele boodschap. De Verenigde Staten zijn tegenwoordig een veel ongelijkere samenleving dan vijftig jaar geleden. En dat komt deels doordat de macht van de oligarchen de afgelopen halve eeuw zo groot is geweest dat de RAND Corporation bijvoorbeeld schat dat in die vijftig jaar $50 biljoen aan rijkdom naar boven is verschoven naar een heel klein aantal mensen, terwijl mensen op het gemiddelde niveau van de samenleving hebben er niet van geprofiteerd. Dus…

CHANG: Maar zou je zeggen dat er iets ongekends is aan deze huidige regering in de zin van het soort politieke invloed dat je ziet van de mega-, mega-rijken, of is dit gewoon de geschiedenis die zich herhaalt?

WINTERS: Ik denk dat het de geschiedenis is die zich herhaalt. Ik zou niet zo ver willen gaan om te zeggen: absoluut ongekend. Maar ik zou zeggen dat een van de redenen waarom wij en het land erover praten zeker is dat het ongelooflijk zichtbaar is en dat mensen zich zorgen maken over de gevolgen.

CHANG: Ik bedoel, we zagen de plattegrond bij de inauguratie. Het is heel zichtbaar. De miljardairs…

WINTERS: Ja.

CHANG: …waren daar.

WINTERS: Ja, letterlijk precies daar – er is een risico verbonden aan het hebben van zoveel zichtbaarheid, wat betekent dat, zoals we in het vergulde tijdperk, in het tijdperk van de roversbaronnen, er een terugslag was. Een van de strategieën van oligarchen door de geschiedenis heen is dus geweest om niet al te zichtbaar te zijn, en dat heeft goed voor hen gewerkt, en zichtbaarheid heeft niet altijd goed gewerkt.

CHANG: Nou, ik wilde je net vragen: hoe zie jij de alliantie van Trump met Musk en andere machtige CEO’s uitpakken? Zie je een terugslag op de weg van mensen die hier net genoeg van hebben?

WINTERS: Ik ga de vraag omleiden door te zeggen dat politieke wetenschappers het al moeilijk genoeg hebben om uit te leggen wat er is gebeurd en te proberen te voorspellen…

CHANG: Echt? Kun je je kristallen bol er niet gewoon uit halen (gelach)?

WINTERS: Nee, ik ben – weet je, we zijn…

CHANG: Eerlijk genoeg.

WINTERS: Het lijkt ons een uitdaging om alleen maar uit te leggen wat er is gebeurd, dus…

CHANG: Eerlijk genoeg.

WINTERS: Ja.

CHANG: Jeffrey Winters is hoogleraar politieke wetenschappen aan de Northwestern University. Hij is ook auteur van het komende boek genaamd ‚Domination Through Democracy: Why Oligarchs Win‘. Hartelijk dank dat u vandaag bij ons bent gekomen.

WINTERS: Dank je. Het is een genoegen.

(GELUIDBITE VAN EDGAR WINTER & TOMMY SHAW SONG, „MONEY“)

Copyright © 2025 NPR. Alle rechten voorbehouden. Bezoek onze website gebruiksvoorwaarden En machtigingen pagina’s bij www.npr.org voor meer informatie.

NPR-transcripties worden met een spoeddeadline gemaakt door een NPR-contractant. Deze tekst heeft mogelijk nog niet de definitieve vorm en kan in de toekomst worden bijgewerkt of herzien. Nauwkeurigheid en beschikbaarheid kunnen variëren. Het gezaghebbende record van de programmering van NPR is de audio-opname.