Neymar arriveert thuis vanaf £ 322 miljoen Saoedische rampspoed nog steeds een gevangene van zijn potentieel | Neymar

NGa ooit terug, maar soms is het alles wat overblijft. Slechts 18 maanden nadat hij zich bij Al-Hilal had aangesloten, Neymar En de Saoedische club heeft stemde ermee in zijn contract te beëindigenwaardoor hij terugkeert naar Brazilië en zich weer bij Santos kan voegen. Al-Hilal betaalde £ 77 miljoen om Neymar uit Paris Saint-Germain te ondertekenen met een salaris van £ 2,5 mA week. Hij zal 85% daarvan worden betaald voor de rest van dit seizoen, wat betekent dat hij de club £ 322 miljoen kostte voor zeven optredens, drie assists en één doel. Zoals zoveel van de carrière van Neymar, lijkt het allemaal zo’n vreselijk afval.

Hij is een verhaal dat bijna is ontworpen om de ongerechtigheden van het moderne spel te benadrukken, van de onmogelijke druk die op jonge spelers wordt uitgeoefend tot de vloek van beroemdheden en financiële overmaat. Het grote ongeluk van Neymar zou net na Lionel Messi verschijnen. Argentinië had schijnbaar een tweede Diego Maradona gevonden, zo Brazilië had een tweede pelé nodig. Toen de 19-jarige Neymar in juni 2011 het openingsdoelpunt scoorde in de finale toen Santos voor het eerst de Copa Libertadores won sinds Pelé hen in 1963 naar de trofee had geïnspireerd, leek het erop dat ze hem hadden gevonden. Maar natuurlijk kan niemand met dergelijke vergelijkingen leven en dus bleef Neymar altijd een gevangene van zijn potentieel.

De status van Neymar als de grote Braziliaanse hoop betekende dat hij werd overgegeven. Er was een incident geweest in 2010 toen, een week na het missen van een penalty in de finale van de Copa do BRASIL (die Santos won), Neymar werd in een competitiewedstrijd in de doos gebracht. Zijn coach, Dorival Júnior, stond erop dat iemand anders de penalty moest nemen, waarbij Neymar zo’n driftbui gooide dat hij door de grensrechter moest worden geplaatst. Vervolgens keerde hij de penalty de rug toe en roeide met zijn kapitein. Maar toen Dorival hem riep om twee weken te worden geschorst, werd hij ontslagen door het bord.

Misschien nog meer schadelijk was de manier waarop scheidsrechters hem beschermden. Het was misschien alleen onbewust, maar om Neymar te zien in de Copa América, een paar weken na zijn succes van Libertadores, was om een ​​speler te zien die geen manier had om ambtenaren te verwerken die hem niet alle beslissing gaven.

De knoestige verdedigers van Venezuela en Paraguay gingen aan het werk en Brazilië trok twee van hun drie groepswedstrijden. Toen ze in de kwartfinale werden uitgeschakeld, was Neymar zo ineffectief dat hij in de 80e minuut werd teruggetrokken. „Ik ben het altijd, ik, ik met hem,“ zei de voormalige middenvelder Carlos Casagrande over de dekking van O Globo. „Hij is het vergeten of misschien heeft hij nooit geweten dat voetbal een collectieve activiteit is.“ Neymar-centriciteit, het hele spel dat zijn psychodrama wordt, zou een bekend kenmerk van Brazilië worden op grote toernooien.

Toen hij 21 was, verliet Neymar Brazilië naar Barcelona. Het was niet zijn schuld dat de Spaanse belastingautoriteiten ontdekten dat de vergoeding niet € 57,1 miljoen was zoals oorspronkelijk gemeld, maar € 86,2 miljoen, waarvan € 45 miljoen rechtstreeks naar zijn ouders ging, maar het voelde op de een of andere manier karakteristiek voor de hebzucht op de hoogste niveaus van de hoogste niveaus van de hoogste niveaus van de hoogste niveaus van de hoogste niveaus van de hoogste niveaus van de hoogste niveaus van het spel. Het schandaal leidde naar de Ontslag van Sandro Rosell als de president van Barcelona en zijn vervanging door Josep Maria Bartomeu, onder wie De financiën van de club verslechterdenhet neerslaan van de huidige crisis.

In eerste instantie had Neymar moeite om zich aan te passen aan het tempo en de lichamelijkheid van de Europese wedstrijd, en hij scoorde slechts negen doelpunten toen Barcelona niets won in zijn eerste seizoen. Dat verhoogde alleen de druk op hem bij de Wereldbeker 2014 in Brazilië. Hoewel er een wijdverbreide sympathie was toen hij een wervel in de kwartfinale brak, had zijn petulance velen geïrriteerd, terwijl de algemene hysterie die zijn blessure omringde, een indicatie was van de emotioneel beladen wereldelite-spelers moesten navigeren.

Het volgende seizoen was zijn beste, omdat hij, met Messi en Luis Suárez, een drievoudig won en het laatste doelpunt scoorde in De Champions League -finale. Maar binnen een paar weken na die overwinning op Juventus in Berlijn stond hij weer tegenover Colombia in de Copa América, reageerde stom op voorspelbare provocatie, werd weggestuurd voor een achterwaartse head-butt en vervolgens zo luidruchtig teruggewerkt vier-game verbod.

Internationale toernooien waren nooit aardig voor hem, hoewel hij Brazilië hielp om hun enigszins verbijsterende verlangen naar te beëindigen Olympisch goud in Rio in 2016 toen het grootste deel van de elite van het continent speelde in de Copa América Centenario. De Wereldbekers van 2018 en 2022 brachten kwartfinale uitgangen; In beide toernooien flikkerde Neymar maar uiteindelijk gefrustreerd.

Zijn bepalende beweging was echter Zijn transfer 2017 aan Parijs Saint-Germain voor € 222 miljoen, meer dan het verdubbelen van het vorige wereldrecord, niet alleen voor hun Qatarese eigenaren een getalenteerde speler, maar ook een show van hun economische macht, terwijl de markt opblaas, de prijzen naar een niveau verhoogde tot een niveau dat het zeer was Moeilijk voor clubs zonder enorm rijke staatsbackers om te matchen. De onderpandschade voor voetbal was enorm en bevestigde de positie van Neymar als voetbal van de 21e eeuw Zeligop de een of andere manier altijd toen het spel nog een slingering in smerige absurditeit bracht.

PSG bracht Franse onderscheidingen maar nooit Europees succes of de Ballon d’Or Hij hunkerde naar. Het voelde allemaal zinloos, een speler die onder zijn niveau opereerde, de zinloosheid verergerd door het feit dat hij zo vaak gewond was toen de Big Champions League -wedstrijden tegen stoere tegenstanders kwamen.

Letseluiteindelijk, zijn wat zijn tijd in Saoedi -Arabië heeft verpest, maar op een bepaald punt in Parijs leek hij ook enig gevoel van vreugde te verliezen. Toen ik na die Wereldbeker -nederlaag in 2018 uit het stadion in Kazan liep, ging ik tussen het moeras en de parkeerplaats en zag, silhouet, tegen de brekende dageraad, Neymar staande, hoofd gebogen, bij de teambus. Het was een merkwaardig intiem moment, zijn verdriet, zijn bewustzijn van de verwachting op hem, zijn verpletterende teleurstelling voelbaar.

Neymar heeft naar verluidt een 99% loonsverlaging genomen om terug te keren naar Santos (gemakkelijker om te doen, natuurlijk, wanneer je nog steeds £ 2,125 mA week van de Saoedische club krijgt die je net hebt achtergelaten). Hopelijk is dat een teken dat iemand zijn prioriteiten opnieuw beoordeelt en zich herinnert dat hij, zodra hij niet voor geld of voorkeur of lofbetuigingen speelde, speelde, maar omdat hij ervan genoot. In ons einde is ons begin – maar het is een heel andere Neymar, ouder, minder optimistisch, gekauwd door voetbal, die terugkeert.