Microplastics gekoppeld aan orgaanlaesies, terwijl wetenschappers misschien hebben ontdekt hoe ze uit de natuur kunnen worden verwijderd

Plasticvervuiling is een plaag op aarde, omdat dat niet het geval is natuurlijk degraderen decennia of zelfs eeuwen lang. Wanneer veel kunststoffen kapot gaan, ontstaan ​​er kleine deeltjes die bekend staan ​​als microplasticsdie minder dan vijf millimeter lang zijn. Door hun kleine formaat konden ze overal in komen, van mensen bloed En moedermelk naar de voedsel dat we etenzich uitstrekkend tot elke hoek van de wereld.

Microplastics veroorzaken twee problemen: we begrijpen niet volledig hoe ze de menselijke gezondheid beïnvloeden en we weten niet hoe we er vanaf kunnen komen. Een paar recente onderzoeken werpen licht op dit probleem en benadrukken de potentiële risico’s van het innemen van plastic en een mogelijke oplossing voor het opruimen van het milieu.

De eerste studiegepubliceerd in het tijdschrift TrAC Trends in Analytical Chemistry, keek naar zowel microplastics als nanoplastics, oftewel deeltjes die kleiner zijn dan 1 micrometer. Na analyse van meer dan 900 beschikbare relevante onderzoeksartikelen ontdekten de wetenschappers dat deze kleine plastic deeltjes doorgaans sterk geconcentreerd zijn in weefsels met laesies, vergeleken met niet-beschadigde weefsels. Dit suggereert dat plastic deeltjes in verband kunnen worden gebracht met ontstekings-, kanker- en andere ziekten.

Uit het onderzoek blijkt ook dat onderzoekers micro- en nanoplastics hebben aangetroffen in een breed scala aan menselijke weefsels en lichaamsproducten: slagaders, beenmerg, uitwerpselen, galstenen, lever, longweefsel, placenta, speeksel, sperma, huid, sputum, teelballen en aderen.

De auteurs merkten op dat microplastics en nanoplastics “ook werden gedetecteerd in menselijke trombi, en dat de overvloed aan microplastics en nanoplastics positief gecorreleerd was met het aantal bloedplaatjes.” Bloedplaatjes zijn kleine celfragmenten die samenvloeien om het lichaam te helpen het bloeden te stoppen, en de auteurs speculeren dat dit betekent dat de kunststoffen zich “kunnen ophopen in de slagaders, wat mogelijke schade aan de menselijke bloedsomloop kan veroorzaken.”

Ze voegden eraan toe: “Het alarmerende verband tussen (microplastics en nanoplastics) het optreden van letsels aan menselijk weefsel en zelfs kanker heeft de aandacht van wetenschappers getrokken.”

De tweede studiegepubliceerd in het tijdschrift Science Advances, onthulde een mogelijke oplossing voor het opruimen van microplastics in het milieu. Wetenschappers van de Universiteit van Wuhan hebben een spons uitgevonden, gemaakt van inktvischitlin en van katoen afgeleide cellulose. Beide organische verbindingen staan ​​erom bekend dat ze de vervuiling uit afvalwater elimineren, en de Wuhan-onderzoekers denken dat ze kunnen worden gebruikt om een ​​biologisch afbreekbare antimicroplasticspons te vervaardigen.

Wilt u meer gezondheids- en wetenschapsverhalen in uw inbox? Abonneer u op de wekelijkse nieuwsbrief van Salon Lab-aantekeningen.

“Het beruchte gedrag van microplastics wordt weerspiegeld door hun langdurige circulatie en persistentie in verschillende waterlichamen”, schrijven de auteurs. “De ontwikkeling van universele microplastic verwijderingsmaterialen wordt als een uitdaging gezien.” Ze voegen eraan toe dat hun biomassaschuim grote hoeveelheden microplastics kan absorberen. “Ons werk biedt een schaalbare ontwerpstrategie voor het bouwen van functionele biomassamaterialen en het verbreden van hun toepassing voor het verwijderen van microplastics in echt water.”

De spons werd getest in vier waterige omgevingen: irrigatiewater, vijverwater, meerwater en zeewater. Het nieuwe type spons verwijderde tot 99,9% van de microplastics in alle monsters.

Op de lange termijn hopen wetenschappers en deskundigen op het gebied van de volksgezondheid synthetische polymeren – die grotendeels ongereguleerd zijn en daarom gevaarlijke chemicaliën kunnen bevatten – te vervangen door biologisch afbreekbare en gereguleerde alternatieven zoals bioplastics zoals bio-polyethyleen en lignine. Als dat zou gebeuren, zou de mensheid op zijn minst kunnen stoppen met bijdragen aan het probleem van de mondiale plasticvervuiling, en vervolgens uitvindingen zoals deze nieuwe spons kunnen gebruiken om de resterende rommel op te ruimen. Dat gezegd hebbende, De adoptie van bioplastics stuit op weerstand dankzij speciale belangen zoals de fossiele-brandstofindustrie.

Totdat er een effectief alternatief op de markt beschikbaar is, zullen wetenschappers en artsen moeten onderzoeken hoe micro- en nanoplastics de menselijke gezondheid beïnvloeden. De auteurs van het onderzoek naar laesies merken op dat experts nog steeds niet zeker weten of deze kleine plastic deeltjes de bloed-hersenbarrière of de darm-hersen-as passeren. Als deze potentiële gevaren accuraat zijn, kunnen ze bijdragen aan neurodegeneratieve ziekten zoals Alzheimer En ontsteking. Als zodanig “vergen ze dringende aandacht, en zijn aanvullende monitoringexperimenten en epidemiologische studies nodig om de relevante mechanismen verder op te helderen”, waarschuwen de auteurs.

Wat betreft het plastic dat overal in het milieu aanwezig is, hopen wetenschappers het op een dag op te ruimen, zodat andere ecosystemen niet lijden onder de vervuiling van de mensheid.

“De planeet wordt ernstig bedreigd door microplastics, en aquatische ecosystemen zijn de eersten die hieronder lijden, omdat ze geschikte plaatsen bieden voor microplastics, die zich kunnen combineren met andere verontreinigende stoffen en door meerdere niveaus van organismen kunnen worden opgenomen”, schrijven de auteurs.