Overwerk en burn-out treffen veel Amerikanen.
Die van de American Psychological Association Enquête Werk en Welzijn 2023 ontdekte dat 77% van de Amerikanen last had van stress op de werkplek. Ruim de helft van de respondenten rapporteerde symptomen van burn-out, variërend van emotionele uitputting tot het willen stoppen.
Veel Amerikanen voelen zich voortdurend onder druk om vooruit te komen en kunnen geen pauze nemen. Werknemers melden dat hun werkplek de geestelijke gezondheid of het evenwicht tussen werk en privéleven niet bevordert.
Als gevolg hiervan is een steeds groter aantal Amerikanen zijn overgegaan op meditatie. Sommigen gebruiken het om een pauze te nemen op het werk, anderen om zich opnieuw te concentreren, of meer in het algemeen om een betere geestelijke gezondheid te bevorderen.
In mijn boek “De bewuste elite”, volgde ik de groei van de mindfulness-beweging van 1979 tot 2015. Ik sprak met meer dan 100 mediteerders die 61 mindful-programma’s en organisaties runnen die mindfulness naar seculiere werkplekken en scholen in het hele land brengen.
Velen van hen vertelden me hoe meditatie hen hielp hun werk en leven met meer geduld, empathie en zelfreflectie te benaderen. Meditatie, zo zeiden ze, hielp stress te verlichten en hun aandacht en zelfbewustzijn te vergroten. Andere onderzoeken bevestigen ook mindfulness kan mensen helpen omgaan met angst, depressie en pijn. Het blijft echter de moeite waard om je af te vragen: zijn er grenzen – of zelfs nadelen – aan het toepassen van meditatie?
Mindfulness als wondermiddel
Vroege leiders op het gebied van mindfulness waren opmerkelijk succesvol in het verspreiden van meditatie in heel Amerika. Jon Kabat-Zinn, een moleculair bioloog, begon zijn onderzoek Op mindfulness gebaseerd programma voor stressvermindering aan de University of Massachusetts Medical School in 1979 om een complementair en alternatief zorgmodel voor chronisch zieken te bieden.
Hij hoopte de “essentie van boeddhistische mindfulness”, zoals hij heeft geschreven, binnen de “reguliere geneeskunde.” Ruim 25.000 mensen hebben zijn op mindfulness gebaseerde stressreductieprogramma voltooid, en het wordt nog steeds over de hele wereld onderwezen.
Jon Kabat-Zinn, een moleculair bioloog, begon zijn onderzoek Op mindfulness gebaseerd programma voor stressvermindering aan de University of Massachusetts Medical School in 1979 om een complementair en alternatief zorgmodel voor chronisch zieken te bieden.
D Dipasupil/Getty Images Entertainment/Getty Images
In 2022 was meditatie de meest voorkomende ontspanningspraktijk in de Verenigde Staten geworden. waarbij 18% van de Amerikanen het adopteert. Veel mensen gebruiken meditatie om een gezondheidsprobleem aan te pakken of gaan er naar toe als ze geen toegang hebben tot conventionele medische zorg.
Meditatie is populair geworden in kantoren en scholen in Noord-Amerika en Europa. Om in de werkweken van drukke professionals te passen, bieden meditatieleraren vaak kortere oefensessies op instapniveau aan, afgestemd op de doelstellingen en drukke schema’s van de gastorganisatie. Sommige scholen bieden zelfs korte lessen van 15 minuten aan.
Meditatie-instructeurs seculariseren en rechtvaardigen mindfulness als ondersteuning van de gezondheid en prestaties op een kosteneffectieve manier die het bedrijfsresultaat dient.
Ze passen het ook aan om het aantrekkelijk te maken voor degenen met wie ze werken. Een trainer voor wetshandhaving en het leger legde uit: “Het is erg missiegericht in termen van mijn ervaringen in de strijd. … We hebben eigenlijk een leerplan ontworpen dat dit soort mensen zou aanspreken.’ In zijn programma sprak hij niet over meditatie en deed hij “iets dat zij raar of ongewoon zouden vinden.” Hij zei dat hij het woord mindfulness niet eens gebruikte.
Deze benaderingen hebben geleid tot enkele kritieken die erop wijzen dat de vooral blanke en westerse leraren eigenen zich ten onrechte toe de praktijken ter ondersteuning van doelen die in strijd zijn met de boeddhistische principes van geweldloosheid of niet-gehechtheid aan wereldse resultaten.
Copingmechanisme of transformationele praktijk?
Dat zeiden leiders van de vroege mindfulness-beweging ze wilden de samenleving transformeren voor het grotere goed door de beoefening. Hun doel was om meditatiepraktijken te verspreiden in de wetenschap, de gezondheidszorg, gevangenissen, scholen en andere instellingen.
Kabat-Zinn wilde een groter ‘bewustzijn’ bevorderen door middel van mindfulness, zodat mensen zich meer bewust zouden worden van wat hun daden motiveerde. Het zou hen bijvoorbeeld kunnen helpen begrijpen of ze gedreven worden door hun eigen gevoel van zelfverheerlijking of hebzucht, en hen tot verandering kunnen inspireren.
Saki Santorelli, de voormalige leider van het Mindfulness-Based Stress Reduction Program, hoopte eveneens dat het inbedden van mindfulness in seculiere instellingen beoefenaars zou dwingen de essentiële realiteit van onderlinge verbondenheid te begrijpen. Deze realiteit is gebaseerd op het boeddhistische geloof dat al het leven onderling afhankelijk is en met elkaar verbonden is, in plaats van onafhankelijk op zichzelf te bestaan. Door middel van geest-harttraining, hij hoopte dat ze het zouden beseffen hun universele verantwoordelijkheid jegens anderen en helpen bij het creëren van meer inclusieve economische systemen.
Meditatie ter ondersteuning van zakelijke doeleinden
Toch bereikte de contemplatieve praktijk in de meeste organisaties die ik bestudeerde niet de kern van de organisatie en transformeerde ze de grotere werkplekken waarvan ze deel uitmaakten niet. In plaats daarvan rapporteerden werknemers dat mindfulness werd gezien als marginaal voor de kernmissies en verwachtingen op de werkplek.
Bedrijven zouden kunnen bieden recreatieve yoga in hun fitnessruimte voor werknemers, maar het werd vaak niet gebruikt om de onderliggende oorzaak van stress aan te pakken, zoals extreem hoge werkdruk en de nadruk op de economische resultaten die de kern vormen van de bedrijfscultuur.
Hoewel sommige programma’s zeer gestresste werknemers ten goede kunnen komen, hebben ze er moeite mee breng de lessen die zijn geleerd uit meditatie in competitieve werkculturen buiten hun meditatiegroepen.
Mindfulnessleraar en -wetenschapper Cathy-Mae Karelse Het is de vraag of mindfulnessprogramma’s, omdat ze zo nauw aansluiten bij de typische bedrijfs- en onderwijsstructuren, het ‘emancipatorische potentieel’ hebben verloren waar sommige oprichters op hoopten.
In haar boek “Werk, bid, codeer,” Carolyn Chen laat zien hoe sommige technologiebedrijven in Silicon Valley spirituele praktijken zo hebben aangepast dat ze gebruikt zijn geworden ter ondersteuning van bedrijfsdoeleinden, in plaats van individuele bevrijding.
Eén bedrijf plaatste bijvoorbeeld zelfs zijn logo in het midden van zijn labyrint. Door het cirkelvormige doolhof van een labyrint te lopen om uiteindelijk op een plek te belanden die de loyaliteit van bedrijven benadrukt, lijkt het bevrijdende doel van deze praktijk te overnemen. Dit staat ver af van de doelstellingen van veel spirituele beoefenaars om de beoefening te gebruiken als een transcendente metaforische reis naar een plek van dieper persoonlijk inzicht.
Ik ben bang dat mindfulness maar al te vaak een pleister wordt die overbelaste werknemers helpt in hun eindeloze zoektocht naar meer productiviteit.
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op The Conversation door Jaime L Kucinskas bij Hamiltoncollege. Lees de origineel artikel hier.
