Medicijnen tegen obesitas en levensstijlinterventies laten cardiovasculaire voordelen zien die verder gaan dan gewichtsverlies

Populaire anti-obesitasmedicijnen blijven cardiovasculaire voordelen vertonen die verder gaan dan gewichtsverlies, volgens verschillende nieuwe artikelen gepubliceerd in JACC die tegelijkertijd worden gepresenteerd op de Wetenschappelijke sessies van de American Heart Association in 2024. JACC publiceert twee secundaire analyses over de impact van GLP-1-medicijnen op het verbeteren van de hartstructuur en -functie bij patiënten met hartfalen en cardiovasculaire uitkomsten bij degenen die eerder een cardiale bypass-operatie hebben ondergaan, plus een nieuwe analyse van een leefstijlinterventieonderzoek waaruit blijkt dat biomarkers voor hartrisico’s veranderen met gewichtsverlies.

„Deze onderzoeken versterken het potentieel van op GLP-1 gebaseerde therapieën, niet alleen om te helpen bij gewichtsverlies, maar ook om de hartgezondheid te transformeren, wat hoop biedt voor patiënten met obesitas en hart- en vaatziekten“, aldus Harlan M. Krumholz, MD, SM, redacteur -hoofd van JACC en de Harold H. Hines Jr. hoogleraar geneeskunde aan de Yale University School of Medicine. „Naarmate de wetenschap evolueert, krijgen we een dieper inzicht in hoe gewichtsverlies en de behandeling met deze medicijnen de resultaten bij diverse patiëntenpopulaties met obesitas kunnen verbeteren.“

Tirzepatide verkleint de hartgrootte om de hartstructuur en -functie te verbeteren

In een secundaire analyse van de SUMMIT-studie keken onderzoekers naar het effect van de gecombineerde GLP-1- en GIP-receptoragonist tirzepatide op cardiale structuur en functie bij patiënten met hartfalen met behouden ejectiefractie (HFpEF) en obesitas. Tirzepatide is al door de FDA goedgekeurd voor gewichtsverlies. Onderzoekers keken naar 106 patiënten uit het hoofdonderzoek van SUMMIT, die beeldvorming ondergingen om de massa van de linkerventrikel (LV) en epicardiaal vetweefsel (EAT) te analyseren bij aanvang en na 52 weken.

De resultaten toonden aan dat tirzepatide de LV-massa met 11 g verminderde en het paracardiale vetweefsel met 45 ml verminderde in de behandelde groep vergeleken met de placebogroep. EAT daalde in beide groepen. Volgens onderzoekers kan de afname van de hartgrootte een factor zijn die bijdraagt ​​aan de vermindering van het aantal gevallen van hartfalen zoals waargenomen in de belangrijkste SUMMIT-studie, die ook werd gepresenteerd tijdens de AHA 2024 Scientific Sessions.

Semaglutide verbetert de cardiale uitkomsten bij patiënten na een cardiale bypass-operatie

Uit een secundaire analyse van het SELECT-onderzoek blijkt dat patiënten dit al hebben gehad cardiale bypass-operatie en leven met obesitas of overgewicht, maar niet met diabetes, werden gerandomiseerd om eenmaal per week semaglutide of placebo te krijgen om te bepalen of dit de cardiale uitkomsten verbeterde. Deze patiëntenpopulatie loopt een hoger risico op aanhoudende ischemische voorvallen, hartfalen en overlijden, maar er zijn weinig gegevens over hoe de secundaire uitkomsten bij deze patiënten na een hartoperatie kunnen worden verbeterd.

In de analyse hadden 2.057 deelnemers een voorgeschiedenis van CABG en 15.547 niet. Degenen met CABG waren ouder (65 jaar versus 61 jaar), 84% was man versus 70%, 2,1% was zwart versus 4%, en ze hadden een lagere BMI (31,9 kg/m2).² versus 32,1 kg/m²). Semaglutide leidde in beide groepen tot een consistente reductie van ernstige cardiovasculaire voorvallen, maar de absolute risicoreductie met semaglutide was groter bij degenen met een voorgeschiedenis van CABG (2,3% vs. 1%). Er werd ook aangetoond dat semaglutide de incidentie van diabetes in de CABG-groep vermindert.

Gewichtsverlies via leefstijlinterventie kan cardiale biomarkers veranderen

Een secundaire analyse van de LookAHEAD-studie toonde aan dat levensstijlinterventies gericht op gewichtsverlies bij type 2-diabetespatiënten leidden tot een verandering in biomarkers die geassocieerd zijn met een hoger risico op hart- en vaatziekten en hartfalen. Cardiale biomarkers worden gemeten om te bepalen of mensen met type 2-diabetes een verhoogd risico lopen op het ontwikkelen van hartfalen. Dat is bekend gewichtsverlies en lichaamsbeweging kan het risico verminderen hart- en vaatziektenmaar er is minder bekend over veranderingen in biomarkers.

Onderzoekers ontdekten dat levensstijlinterventies leidden tot een aanhoudende afname van hooggevoelig cardiaal troponine T (hs-cTnT) na één en vier jaar follow-up, en een stijging van N-terminaal pro-B-type natriuretisch peptide (NT-proBNP) bij follow-up. één jaar afgezwakt naar vier jaar. Veranderingen in deze biomarkers zijn klinisch relevant voor patiënten met diabetes type 2, omdat de onderzoekers ontdekten dat patiënten met verhoogd NT-proBNP en hscTnT een groter risico liepen op toekomstige ASCVD, en dat patiënten met verhoogd NT-proBNP ook een groter risico liepen op het ontwikkelen van diabetes. HF.