Voormalig talkshowpresentator Carlos Watson werd maandag veroordeeld tot bijna tien jaar gevangenisstraf in een federale financiële samenzweringszaak die zijn ooit zo populaire Ozy Media afschilderde als het uiterste van de ‘fake-it-til-you-make-it’ startup-cultuur.
Zo extreem dat een andere Ozy-directeur zich voordeed als een YouTube-directeur om Ozy onder de aandacht van investeringsbankiers te brengen – terwijl Watson hem coachte, zeiden de aanklagers.
Watson, 55, en het inmiddels ter ziele gegane bedrijf werden afgelopen zomer schuldig bevonden kosten inclusief samenzwering voor draadfraude. Hij heeft de beschuldigingen ontkend.
Watson, die op borgtocht van 3 miljoen dollar vrijkwam, riskeerde een verplichte minimumstraf van twee jaar gevangenisstraf en mogelijk zelfs 37 jaar.
Aanklagers beschuldigden de voormalige kabelnieuwscommentator en -presentator ervan een leidende rol te spelen in een plan om Ozy-investeerders en kredietverstrekkers te misleiden door de omzetcijfers op te blazen, deals en aanbiedingen aan te prijzen die niet bestonden of nog niet waren afgerond, en andere valse indicaties van Ozy’s succes te laten zien.
Watson luisterde zelfs mee en sms’te gespreksonderwerpen terwijl zijn mede-oprichter zich voordeed als YouTube-manager om Ozy te prijzen tijdens een telefoongesprek met potentiële investeerders, aldus aanklagers.
“Het kwantum van oneerlijkheid is in deze zaak uitzonderlijk”, zei de Amerikaanse districtsrechter Eric Komitee, later tegen Watson: “Uw interne apparaat om waarheid van fictie te scheiden is ernstig verkeerd gekalibreerd.”
Watson gaf anderen de schuld van eventuele verkeerde voorstellingen, en hij zei dat hij als zwarte ondernemer het doelwit was van ‘selectieve vervolging’ in Silicon Valley, waar er onevenredig weinig Afro-Amerikaanse leidinggevenden zijn.
“Ik hield van wat we met Ozy hebben gebouwd”, zei hij maandag in de rechtszaal, waarbij hij aanvankelijk de supporters in het publiek toesprak voordat de rechter voorstelde om zich om te draaien. Hij portretteerde zichzelf als een oprichter die alles wat hij had in zijn bedrijf stopte en zei dat hij in de laatste jaren een gemiddeld salaris van ongeveer $ 51.000 van Ozy ontving, een drievoudige hypotheek op zijn huis had afgesloten en in een auto van 15 jaar oud reed.
De mede-oprichter, Samir Rao, en de voormalige stafchef van Ozy, Suzee Han, hebben schuldig gepleit en wachten op hun veroordeling. Beiden getuigden tegen Watson.
Ozy, opgericht in 2012, werd ingericht als een centrum van nieuws en cultuur voor millennials met een mondiale kijk.
Watson had een indrukwekkend cv: diploma’s behaald aan de Harvard University en Stanford Law School, een periode op Wall Street, optredens bij CNN en MSNBC, en ondernemerstalent. Ozy Media was zijn tweede startup, tien jaar nadat hij een testvoorbereidingsbedrijf had verkocht dat hij had opgericht toen hij in de twintig was.
Het in Mountain View, Californië gevestigde Ozy produceerde tv-shows, nieuwsbrieven, podcasts en een muziek-en-ideeënfestival. Watson presenteerde verschillende tv-programma’s, waaronder het met een Emmy bekroonde Black Women OWN the Conversation, dat verscheen op het Oprah Winfrey Network.
Ozy heeft grote adverteerders, klanten en subsidies binnengehaald. Maar onder de uiterlijke tekenen van succes ging een overbelast bedrijf schuil dat volgens insiders moeite had – en deed alsof – om na 2017 overeind te blijven.
Het bedrijf deed zijn uiterste best om de loonadministratie rond te krijgen, kwam te laat met de huur en nam dure voorschotten op om rekeningen te betalen, vertelde voormalig financieel vice-president Janeen Poutre aan de juryleden. Ondertussen gaf Ozy potentiële investeerders veel grotere omzetcijfers dan die het aan accountants rapporteerde, volgens getuigenissen en documenten.
Tijdens de getuigenbank in juli zei Watson dat de krapte op de financiën van het bedrijf slechts een startup-norm was en dat de investeerders wisten dat ze niet-gecontroleerde cijfers kregen die konden veranderen.
Ozy viel in 2021 uiteen, nadat een column in de New York Times het nabootsingspel van telefoongesprekken had onthuld en vragen opriep over de ware omvang van het publiek van de startup.
