Ontgrendel gratis de Editor’s Digest
Roula Khalaf, redacteur van de FT, selecteert in deze wekelijkse nieuwsbrief haar favoriete verhalen.
Het is alweer een tijdje geleden dat mensachtigen uit de pagina’s van sciencefictionschrijver Philip K Dick stapten. Sophiahet werk van het in Hong Kong gevestigde Hanson Robotics, debuteerde in 2016 en won (Saoedische) burgerschap een jaar later. Elon Musk van Tesla is van plan zijn mensachtigen de productielijnen te laten bemannen volgend jaar.
Vanuit de C-suite gezien valt er veel te beleven. Menselijke robots worden niet ziek, hebben geen pensioen nodig en sluiten zich niet aan bij een vakbond. Gezondheids- en veiligheidsafdelingen hoeven zich geen zorgen te maken over hoeveel bukken en dragen ze doen. Er zijn ook geen vervelende eisen om thuis te werken.
Kracht, behendigheid en een totaal gebrek aan preutsheid maken ze bruikbaar in alle sectoren, van hamburgers draaien in restaurants tot bedbaden in ziekenhuizen. Laserscherpe precisie en het ontbreken van toiletpauzes maken ze tot perfect fabrieksvoer.
Alles bij elkaar rekenen analisten van Citibank dat er in 2040 648 miljoen mensachtigen zouden kunnen zijn. Dat is vier keer zo groot als de huidige bevolking. Amerikaanse beroepsbevolking maar ziet er nog steeds bescheiden uit naast de voorspellingen van futuristische liefhebbers zoals tech-ondernemer David Holz, die het cijfer vermeldt op 1 miljarden Musk, die het daarmee eens is.
De terugverdientijd is snel. Zelfs bij een prijskaartje van $35.000 en een (Amerikaans) minimumuurloon van $7,25 zijn de kosten vooraf – gebaseerd op een werkweek van 96 uur – binnen een jaar terugverdiend, zegt Citi. Verhoog dat tot een uurloon van $ 16 en het duurt maar een paar maanden.
Net als hun soortgenoten van vlees en bloed zullen mensachtigen gaandeweg leren. Grote taalmodellen, zoals gebruikt in AI, zijn het makkelijke deel. Gedrag aanleren is een nieuwere wetenschap. Maar het Toyota Research Institute is bijvoorbeeld voorstander van grote gedragsmodellen. Tot nu toe heeft het gebruik gemaakt van demonstraties om robots meer dan 500 vaardigheden te ‘leren’.
Wat kan er misgaan? Administratieve rompslomp om te beginnen. Regelgevers, ethici en natiestaten zullen hier vanuit elke denkbare invalshoek mee te maken krijgen, waaronder dataprivacy, arbeid en nationale veiligheid.
De kosten kunnen oplopen als er rekening wordt gehouden met de downtime voor opladen en onderhoud. De mensachtigen van Agility Robotics, die al druk bezig zijn op de winkelvloeren van Amazon, hebben één uur opladen nodig voor elke twee uur dat ze werken. Het bedrijf werkt eraan om die verhouding volgend jaar naar één op vier te brengen; de volgende versie werkt op 1:10. Toch zijn dat veel theepauzes.
De onderhoudskosten bedragen jaarlijks ongeveer 20 procent van de totale kosten. Upgrades zijn niet alleen softwarematig, maar hebben ook gevolgen voor de hardware, zoals sensoren, mobiliteitsfuncties en draagvermogen. De levensduur in een opkomende industrie is moeilijk te beoordelen, maar zal waarschijnlijk dichter bij die van auto’s liggen dan bij die van mensen, misschien wel zo’n 10 tot 15 jaar.
Misschien wel het grootste probleem is de toepassing. Industrie, gezondheidszorg en logistiek bieden allemaal ruimte voor robots die kunnen voelen, denken en reageren – bijvoorbeeld door de streepjescode te matchen Dromen Androids van elektrische schapenen verpak het in een doos van het juiste formaat in een fulfilmentcentrum. Minder voor de hand liggend is echter of deze robots echt tweevoetig moeten zijn en ontworpen moeten worden met Hollywood in plaats van pakhuizen buiten de stad in gedachten.
louise.lucas@ft.com
Source link
