Ja, ik denk dat het belangrijk is. Ik toer door het hele land, tot op zekere hoogte over de hele wereld. Ik krijg berichten van mensen als: „Hoe kun je naar Florida gaan?“ of waar dan ook in het Zuiden. En ik heb zoiets van: “Dat zijn de mensen die ons nodig hebben, die steun en vertegenwoordiging nodig hebben in deze meer conservatieve gebieden, deze rode staten.” Ik schroom er niet voor om daarheen te gaan, omdat ik het belangrijk vind om jouw verhaal te delen. Misschien komt er iemand naar die show die geen homoseksueel persoon kent, en plotseling vertel je hem of haar verhalen die herkenbaar zijn, waarbij ze denken: ‚O, dat heb ik meegemaakt. Nou, dat is niet zo anders of zo eng als ik dacht dat het was.
Ik denk dat delen wie je bent krachtig is. Je zegt: “Oh, ik vind deze persoon leuk. Ik hou van hun komedie. Ik houd van de verhalen die ze mij vertellen.” En het kan bruggen bouwen, uiteraard niet met iedereen, maar als je in elke stad een handvol geesten kunt openen of als jouw specialiteit iemand kan bereiken en kan helpen hun geest of hart te openen, dan is dat het beste bijproduct van dit werk en het proberen te maken mensen lachen.
Ik vraag me af of je ooit een spanning voelt tussen trots zijn op het feit dat je uit het Zuiden komt en dan ook trots zijn op het feit dat je een homoseksuele persoon bent.
Ik heb niet meer in North Carolina gewoond sinds mijn 22e, dat is een tijdje geleden, maar ik ben daar opgegroeid, mijn familie komt daar vandaan. Ik kom er vaak, dus het zal altijd een deel van mij blijven. Je kunt het horen als mijn mond opengaat, ook al woon ik al 21 jaar in LA. Om welke reden dan ook, mijn stem verliest gewoon zijn accent niet, dus het is gewoon synoniem met mij. Maar ja, ik woon al bijna net zo lang aan de westkust als daar. Dus je groeit op en evolueert en ziet dingen en je zegt: „Wauw, daar hou ik niet van.“
Dat deel is niet geweldig, maar nogmaals, dat hoort bij het proberen de geest te openen en je waarheid met mensen te delen. Ik zei het erin Zoet & Zout: vertegenwoordiging is belangrijk. Het hebben van een zuiderling die zijn verhaal deelt, opent hopelijk de geest van meer conservatieve mensen. Soms verkoop ik meer kaartjes in rode staten dan ik ooit had kunnen vermoeden, dus ik denk dat mensen dat daar wel nodig hebben. Ze verlangen naar die representatie en ze verlangen ernaar dat iemand naar hun stad komt waar ze zichzelf in die verhalen kunnen zien. Ik neem die verantwoordelijkheid serieus. Ik wil daar zijn om die representatie te zijn, de representatie die ik niet had toen ik opgroeide. Ik kende geen enkele homoseksuele persoon die uit de kast was toen ik opgroeide in het Zuiden, in het kleine stadje waar ik ben opgegroeid. Nu kan ik terugkijken en zeggen: „O, die persoon was homoseksueel, en dat persoon was homo, en die persoon was homo, ‚maar niemand was weg. Wat hebben we een lange weg afgelegd in die tijd. Ik ga nu terug en er zijn homo’s met hun partners en het komt veel vaker voor. God zij dank.
