Trump heeft Kimberly Guilfoyle, die in juli op de Republikeinse Nationale Conventie sprak, voorgedragen als Amerikaanse ambassadeur in Griekenland.
J.Scott Applewhite/AP
onderschrift verbergen
bijschrift wisselen
J.Scott Applewhite/AP
De nieuwgekozen president Donald Trump zal Kimberly Guilfoyle voordragen als ambassadeur in Griekenland, de laatste van zijn keuzes om een nauwe band te hebben met een lid van zijn familie.
“Jarenlang is Kimberly een goede vriend en bondgenoot geweest”, schreef Trump in een toespraak Waarheid Sociale post op dinsdag. „Haar uitgebreide ervaring en leiderschap op het gebied van recht, media en politiek, samen met haar scherpe intellect, maken haar uiterst gekwalificeerd om de Verenigde Staten te vertegenwoordigen en hun belangen in het buitenland veilig te stellen.“
Guilfoyle, een voormalig Fox News-persoonlijkheid, is lange tijd een vaste waarde geweest in de wereld van Trump: ze was tijdens zijn campagne in 2020 de financiële voorzitter van de Trump-campagne en is nog steeds als surrogaat opgetreden, onder meer het houden van vurige toespraken op de meest recente twee Republikeinse Nationale Conventies.
Als kroongetuige van de gebeurtenissen voorafgaand aan de opstand in het Capitool – en als inzamelingsactie voor de organisatoren van die bijeenkomst – getuigde ze voor de Huis 6 januari paneel in 2022.
Guilfoyle is ook de oude partner van zijn oudste zoon, Donald Trump Jr.. De twee begonnen in 2018 te daten en verloofden zich in 2020.
De status van hun relatie is momenteel echter onduidelijk. Dinsdagochtend, uren vóór de aankondiging van de ambassadeur van Trump, werden tabloidfoto’s van Don Jr. hand in hand met een socialite uit Palm Beach (ook gespot in de familiebox bij de RNC deze zomer) aangewakkerd geruchten over een breuk.
Trump jr. zei in een tweet dat hij trots was op Guilfoyle en schreef dat „ze van Amerika houdt en dat ze het land altijd als ambassadeur heeft willen dienen.“
Guilfoyle zei dat ze de nominatie accepteert, een rol die dit vereist Bevestiging door de Senaat. Ze schreef verder sociale media dat ze ernaar uitkijkt om “de Trump-agenda waar te maken, onze Griekse bondgenoten te steunen en een nieuw tijdperk van vrede en welvaart in te luiden.”
‘Het waren de in Griekenland geboren democratische waarden die de oprichting van Amerika mede vorm hebben gegeven’, schreef ze. „En nu hebben we de kans om die geschiedenis te eren door betere dagen hier in binnen- en buitenland te brengen.“
Het is niet ongebruikelijk dat presidenten bondgenoten belonen met ambassadeurschappen. In feite zegt de American Foreign Service Association dat het “gebruikelijke praktijk decennia lang” voor presidenten om ruwweg 30 procent van de posities van hoofden van missies te vervullen met politieke bondgenoten, waaronder rijke donoren, in plaats van te kiezen voor buitenlandse militairen.
Trump is niet de eerste president die familieleden, inclusief schoonfamilie, voor deze functie uitkiest – of die daarvoor kritiek krijgt.
Sommige keuzes van Trump komen uit zijn stamboom
De nominatie van Guilfoyle is de laatste uit de uitgebreide familie van Trump.
Eerder deze maand noemde Trump Massad Boulos – een miljardair, een Libanees-Amerikaanse zakenman en de schoonvader van zijn dochter Tiffany – als senior adviseur voor Arabische en Midden-Oosterse zaken.
Boulos, die zich tweemaal zonder succes kandidaat stelde voor het parlement in Libanon, onderhoudt al lang bestaande banden met machtsmakelaars in dat land. Meest recentelijk hielp hij bij het leiden van de Trump-campagne outreach-inspanningen aan Arabisch-Amerikaanse gemeenschappen in Michigan.
Zijn zoon Michael trouwde in 2022 in Mar-a-Lago met Tiffany Trump.
Trump koos vorige maand een andere schoonfamilie van zijn kinderen voor een ambassadeurschap en zei dat hij van plan is vastgoedmagnaat te nomineren Charles Kushner – van wie hij vergaf van verschillende federale aanklachten tijdens zijn eerste ambtstermijn – als ambassadeur in Frankrijk.
Kushner is de vader van Jared Kushner, de voormalige senior adviseur van Trump in het Witte Huis, die getrouwd is met Trumps oudste dochter, Ivanka.
Het is niet duidelijk welke officiële rol de kinderen van Trump in zijn regering zullen spelen. zei Ivanka na de aankondiging van de herverkiezingscampagne van haar vader in 2022 dat ze ’niet van plan was betrokken te zijn bij de politiek‘ en ervoor koos zich te concentreren op het privéleven van haar familie.
Het is niet ongebruikelijk dat presidenten familieleden nomineren
President John F. Kennedy nomineerde zijn broer Robert Kennedy in 1961 als procureur-generaal van de VS. Ze worden dat jaar afgebeeld in het Witte Huis met FBI-directeur J. Edgar Hoover.
Keystone/Getty Images/Hulton-archief
onderschrift verbergen
bijschrift wisselen
Keystone/Getty Images/Hulton-archief
Er is een lange geschiedenis van presidenten die familieleden aanspoorden om in hun regeringen te dienen, te beginnen met de benoeming van John Adams zijn zoon, John Quincy Adams, tot minister van Pruisen.
Een aantal presidenten hield gedurende de 19e en 20e eeuw familieleden op de loonlijst van het Witte Huis, velen als secretarissen, assistenten of onofficiële adviseurs. Nationaal Constitutiecentrum.
Onder hen bevinden zich James Madison, James Monroe, Andrew Jackson, John Tyler, James Buchanan, Zachary Taylor, Ulysses Grant, Woodrow Wilson, Franklin Roosevelt en Dwight Eisenhower.
In 1961 benoemde John F. Kennedy zijn zwager, R. Sargent Shriver, tot directeur van het Peace Corps. Hij benoemde ook zijn broer Robert Kennedy tot procureur-generaal van de VS, een functie die hij werd bevestigd en drie jaar lang vervulde.
De benoeming van RFK was zo controversieel dat het aanleiding gaf tot de inwerkingtreding van de Federaal anti-nepotismestatuut in 1967, bijgenaamd de ‚Bobby Kennedy-wet‘. Het verbiedt overheidsfunctionarissen om familieleden te benoemen in een “civiele positie in de dienst waarin hij dient of waarover hij jurisdictie of controle uitoefent.”
De maatregel is verschillende keren op de proef gesteld, onder meer toen Bill Clinton Hillary Clinton in de jaren negentig de opdracht gaf een taskforce voor gezondheidshervormingen te leiden en toen Trump Kushner tijdens zijn eerste termijn tot senior adviseur benoemde.
Deskundigen zijn het in de loop der jaren oneens geweest over de interpretatie van het statuut, waarbij velen – waaronder een federale rechter die in 1993 uitspraak deed in de Clinton-zaak – volhielden dat het niet van toepassing is op het presidentschap omdat het Witte Huis niet geldt als een ‘agentschap’. .“
