De hieronder weergegeven meningen zijn die van Jon Keller, niet die van WBZ, CBS News of Paramount Global.
BOSTON – Jimmy Carter was nationaal weinig bekend toen hij in 1976 president werd. Maar hij kreeg een nog zwaardere test voor zijn herverkiezing in 1980 te verduren: een uitdaging van de beroemdste naam in de Amerikaanse politiek, een epische confrontatie tussen senator Ted. Kennedy en de zittende president die een grote impact hadden op de nationale en lokale politiek.
Confrontatie tussen Carter en Ted Kennedy
Het was een ongemakkelijk moment bij de inwijding van de Kennedy Library op Columbia Point in oktober 1979, toen Carter een verhaal vertelde over wijlen president John F. Kennedy, die te horen kreeg dat ‚je broer Ted onlangs op televisie zei dat hij, nadat hij de zorgen van het ambt op je had gezien , hij wist niet zeker of hij ooit geïnteresseerd zou zijn om president te worden.“ Er volgde een nerveus gelach. Maar achttien dagen later was Kennedy aanwezig en zag hij kansen in de economische problemen en internationale crises waarmee de regering-Carter te kampen had. „Mensen zijn erg verontrust door de gedeeltelijke antwoorden van de heer Carter over de economie, de economie is het belangrijkste probleem“, vertelde hij aan een interviewer.
De reactie van de president?
„Hij zei: ‚Nou, natuurlijk, als hij binnenkomt, sla ik hem in elkaar‘, herinnert de legendarische politieke strateeg Ed Jesser uit Boston zich, die perschef was voor Carters herverkiezingscampagne.
Carter ‘reageerde effectiever op het feit van Watergate – de post-Watergate-toestand van het Amerikaanse electoraat – dan wie dan ook die tegen hem opkwam. Hij was er beter in’, zegt Jesser, en citeert Carters beroemde zin uit de campagne van 1976: ‘Ik zal lieg nooit tegen je.“
De politieke operatie van Kennedy stond bekend als bekwaam en agressief. Maar de pindaboer uit Plains bereikte het Witte Huis niet door terug te deinzen voor politieke hardball.
‘Senator Kennedy staat bekend als misschien wel de grootste geldschieter in de geschiedenis van de Amerikaanse Senaat’, zei Carter. „En de enige bezuinigingen waarvan ik weet dat hij heeft bepleit, zijn bezuinigingen op de defensiebegroting.“
Opende de deur voor andere massawetgevers
Uiteindelijk was het geen wedstrijd. Door Kennedy zo krachtig te verslaan, doorbrak Carter de mythe van de politieke suprematie van de familie Kennedy en opende hij de deur voor andere politici uit Massachusetts, zoals Michael Dukakis, Paul Tsongas en John Kerry, om nationaal te worden.
En hoewel 1980 voor Carter in een nederlaag eindigde, leeft de loyaliteit die hij bij politieke bondgenoten als Jesser heeft voortgebracht voort.
„Hij is de hardst werkende, de slimste en de meest fatsoenlijke mens die dat ambt ooit in mijn gedachten heeft bekleed“, zegt Jesser.
