De Canadese premier Justin Trudeau heeft maandag zijn ontslag aangekondigd geconfronteerd met een toenemende onvrede over zijn leiderschap, en na het abrupte vertrek van zijn minister van Financiën betekende dit een toenemende onrust binnen zijn regering.
Trudeau zei dat het hem duidelijk was geworden dat hij “niet de leider kan zijn tijdens de volgende verkiezingen vanwege interne strijd.” Hij was van plan premier te blijven totdat er een nieuwe leider van de Liberale Partij is gekozen.
“Ik deins niet gemakkelijk terug als ik geconfronteerd word met een gevecht, vooral als het een heel belangrijk gevecht is voor onze partij en het land. Maar ik doe dit werk omdat de belangen van de Canadezen en het welzijn van de democratie iets zijn dat mij dierbaar is”, zei hij.
Een functionaris die bekend is met de zaak zei dat het parlement, dat op 27 januari zou worden hervat, tot 24 maart zal worden geschorst. De timing zal een race om het leiderschap van de liberale partij mogelijk maken. De functionaris sprak op voorwaarde van anonimiteit, omdat ze niet bevoegd waren om in het openbaar over de kwestie te spreken.
Alle drie de belangrijkste oppositiepartijen hebben gezegd dat ze van plan zijn de Liberale Partij omver te werpen door middel van een motie van wantrouwen wanneer het Parlement weer wordt hervat. Een voorjaarsverkiezing waarin een permanente vervanger zou worden gekozen, was dus vrijwel verzekerd.
“De Liberale Partij van Canada is een belangrijke instelling in de geschiedenis van ons geweldige land en onze democratie. Een nieuwe premier en leider van de Liberale Partij zal haar waarden en idealen meenemen in de volgende verkiezingen”, aldus Trudeau. “Ik ben opgewonden om te zien dat dit proces zich de komende maanden zal ontvouwen.”
Trudeau kwam in 2015 aan de macht na tien jaar bewind van de Conservatieve Partij, en werd aanvankelijk geprezen omdat hij het land had teruggebracht naar zijn liberale verleden. Maar de 53-jarige telg van een van de beroemdste premiers van Canada werd de afgelopen jaren zeer impopulair bij de kiezers vanwege een reeks kwesties, waaronder de stijgende kosten van voedsel en huisvesting, en de stijgende immigratie.
De politieke onrust komt internationaal op een moeilijk moment voor Canada. De Amerikaanse president-elect Donald Trump heeft gedreigd 25% tarieven op te leggen aan alle Canadese goederen als de regering niet een halt toeroept aan wat Trump een stroom migranten en drugs in de VS noemt – ook al komen er veel minder van hen vanuit Canada de VS binnen dan vanuit Mexico, waarmee Trump ook heeft gedreigd.
Canada is een belangrijke exporteur van olie en aardgas naar de VS, dat ook afhankelijk is van zijn noordelijke buurland voor staal, aluminium en auto’s.
Trudeau heeft de afgelopen weken publiekelijk zijn mond gehouden, ondanks de toenemende druk op hem om af te treden.
“Zijn lange stilte na dit politieke drama spreekt boekdelen over de zwakte van zijn huidige positie”, zegt Daniel Béland, hoogleraar politieke wetenschappen aan de McGill Universiteit in Montreal.
De voormalige minister van Financiën van Canada, Chrystia Freeland, kondigde op 16 december haar ontslag aan uit het kabinet van Trudeau en bekritiseerde enkele economische prioriteiten van Trudeau in het licht van de dreigementen van Trump. Deze stap, die plaatsvond kort nadat de minister van Huisvesting was opgestapt, verbaasde het land en riep vragen op over hoe lang de steeds impopulairere Trudeau nog in zijn baan zou kunnen blijven.
Freeland en Trudeau waren het oneens over twee onlangs aangekondigde beleidsmaatregelen: een tijdelijke vrijstelling van omzetbelasting op goederen variërend van kinderkleding tot bier, en plannen om elke burger een cheque van 250 Canadese dollar (174 dollar) te sturen. Freeland, die tevens vice-premier was, zei dat Canada zich geen ‘dure politieke trucs’ kon veroorloven in het licht van de importheffingen.
“Ons land staat voor een ernstige uitdaging”, schreef Freeland in haar ontslagbrief. “Dat betekent dat we ons begrotingspoeder vandaag droog moeten houden, zodat we over de reserves beschikken die we mogelijk nodig hebben voor een komende tarievenoorlog.”
Trudeau was van plan zich kandidaat te stellen voor een vierde termijn bij de verkiezingen van volgend jaar, zelfs ondanks de toenemende onvrede onder de leden van de Liberale Partij. De partij kreeg onlangs te maken met tegenslagen tijdens speciale verkiezingen in twee districten in Toronto en Montreal, die zij al jaren organiseert. Geen enkele Canadese premier in meer dan een eeuw heeft vier termijnen op rij gewonnen.
En op basis van de laatste peilingen leken Trudeau’s kansen op succes klein. In de laatste opiniepeiling van Nanos staan de liberalen 47% tot 21% achter op de Conservatieven.
Gedurende bijna een decennium aan de macht omarmde Trudeau een reeks doelen die de voorkeur genoten van zijn liberale basis. Hij sprak zich uit vóór immigratie in een tijd dat andere landen hun grenzen probeerden aan te scherpen. Hij verdedigde diversiteit en gendergelijkheid en benoemde een kabinet dat uit gelijke delen mannen en vrouwen bestond. Hij legaliseerde cannabis.
Zijn pogingen om een evenwicht te vinden tussen economische groei en milieubescherming werden zowel door rechts als door links bekritiseerd. Hij hief een belasting op de CO2-uitstoot en redde een vastgelopen uitbreidingsproject voor pijpleidingen om meer olie uit Alberta naar de internationale markten te krijgen.
In Canada stierven minder mensen aan COVID-19 dan elders, en zijn regering verleende enorme financiële steun. Maar de vijandigheid groeide onder degenen die tegen vaccinatiemandaten waren. Vlaggen met Trudeau’s naam en krachttermen werden een normaal verschijnsel op het platteland.
Een combinatie van schandaal en impopulair beleid beschadigde zijn vooruitzichten in de loop van de tijd.
Trudeau’s vader kwam in 1968 aan de macht en leidde Canada bijna zestien jaar lang. Hij werd een legendarische naam in de geschiedenis van het land, met name door de deuren wijd open te zetten voor immigranten. Pierre Trudeau werd vaak vergeleken met John F. Kennedy en blijft een van de weinige Canadese politici die in Amerika erkend wordt.
Justin Trudeau, lang en slank, met het uiterlijk van een filmster, kanaliseerde de sterrenmacht – zo niet het politieke gewicht – van zijn vader.
Hij werd de op een na jongste premier in de geschiedenis van Canada, en rivalen zeiden dat zijn leeftijd een risico was toen hij voor het eerst een ambt zocht. Maar hij won een ingrijpend mandaat in een come-from-behind-overwinning in 2015.
Trudeau is een voormalige leraar, uitsmijter in een nachtclub en snowboardleraar die drie kinderen heeft met zijn inmiddels vervreemde vrouw, een voormalig model en tv-presentator.
Source link
