Slechts enkele minuten nadat voorzitter Mike Johnson kon uitademen, nadat hij een kortstondige conservatieve opstand had neergeslagen en vrijdag de herverkiezing voor zijn post had gewonnen, stuurden extreemrechtse wetgevers hem een brief.
Het was geen felicitatie.
Ze hadden alleen op hem gestemd, zo schreven ze, “vanwege onze standvastige steun aan president Trump en om de tijdige certificering van zijn kiezers te garanderen.”
“We hebben dit gedaan ondanks onze oprechte bedenkingen over de staat van dienst van de spreker in de afgelopen vijftien maanden”, vervolgden de wetgevers van de ultraconservatieve House Freedom Caucus, en voegden een lijst toe met drie belangrijke klachten over de heer Johnson en zeven beleidsdictaten waarvan zij eisten dat hij die zou aannemen.
Welkom op het 119e congres.
“Ik verwacht gewoon dat intramurale worstelwedstrijden een beetje de norm zullen zijn”, zei vertegenwoordiger Mark Amodei, Republikein van Nevada, terwijl hij de vloer van het Huis verliet na de toespraak van de heer Johnson. zweepslagverkiezing voor het sprekerschap.
Sinds hij de hoogste functie in het Huis van Afgevaardigden bereikte nadat veel van diezelfde conservatieven zijn voorganger hadden afgezet, heeft de heer Johnson een van de moeilijkste banen in Washington gehad. Nu de totale Republikeinse controle over de regering en de enorme binnenlandse agenda van de nieuwgekozen president Donald J. Trump op het spel staan, staat hij voor de zwaarste test tot nu toe.
De heer Johnson zal verantwoordelijk zijn voor het doorvoeren van de economische plannen van de heer Trump, waaronder een of meer enorme wetsvoorstellen waarvan wetgevers zeggen dat ze tegelijkertijd de leenlimiet van het land willen verhogen, de belastingverlagingen willen verlengen die de heer Trump in 2017 heeft ondertekend en de federale uitgaven willen verlagen. , en voerde een grootschalige repressie tegen de immigratie in.
Tegelijkertijd zal hij te maken krijgen met een wispelturige president die al blijk heeft gegeven van zijn voorliefde voor het verpletteren van congresonderhandelingen en het inbrengen van nieuwe eisen op het elfde uur. En hij zal dat doen terwijl hij probeert een weerbarstige groep wetgevers bijeen te drijven die, ondanks hun eerbied voor de heer Trump, al hun bereidheid hebben getoond om hem tegen te werken bij belangrijke stemmen, en die weinig geven om de politieke gevolgen van het aanwakkeren van drama binnen de regering. feest.
Binnen enkele weken zal de meerderheid van Johnson nog kleiner worden. Hij verliest twee betrouwbare Republikeinse stemmen, vertegenwoordigers Elise Stefanik uit New York en Michael Waltz uit Florida, die het Huis van Afgevaardigden verlaten om in de regering-Trump te gaan werken, wat betekent dat hij zich slechts één keer een afvalligheid kan permitteren vanwege het grote aantal stemmen.
Bovendien zijn er torenhoge verwachtingen over wat Trump kan bereiken met een Republikeinse trifecta.
“Ik heb nooit gezegd dat de andere dingen die we gaan doen gemakkelijk zullen zijn; ze zullen het eigenlijk heel moeilijk krijgen”, zei vertegenwoordiger Carlos Gimenez, Republikein van Florida. ‘Maar we moeten het doen voor het Amerikaanse volk. Het Amerikaanse volk verwacht van ons dat we dingen voor elkaar krijgen, en ik denk dat dit de drijvende kracht zal zijn. Zo nu en dan gaan we hard stemmen.”
De bondgenoten van de heer Johnson zeggen graag dat ze nooit tegen hem moeten wedden, een refrein dat ze herhaalden nadat de voorzitter, een Republikein uit Louisiana, vrijdag na een enkele, zij het gemartelde, stemming werd herkozen.
Maar het was duidelijk dat de spuugde op de vloer van het huis over de opkomst van de heer Johnson als spreker was slechts het openingssalvo in een strijd die zich afspeelde over de belasting-, begrotings- en immigratiewetgeving die de Republikeinen aan het voorbereiden waren.
De belangrijkste eis die de House Freedom Caucus vrijdag uitvaardigde, was dat het wetsvoorstel “de federale leningen niet zou verhogen” – een stap die de heer Trump de Republikeinen in het Huis van Afgevaardigden heeft opgeroepen om goed te keuren – “voordat echte bezuinigingen worden goedgekeurd en doorgevoerd.”
Ze klaagden ook dat de heer Johnson er niet in was geslaagd te beloven ervoor te zorgen dat “elk verzoeningspakket de uitgaven en het begrotingstekort in reële termen terugdringt in verhouding tot de dynamische score van het belasting- en uitgavenbeleid onder de recente groeitrends.”
Dergelijke eisen zullen vrijwel zeker leiden tot een bittere strijd onder de Republikeinen in het Huis van Afgevaardigden over de manier waarop de structuur van wat de belangrijkste wetgeving van Trump zou moeten zijn, moet worden gestructureerd. Het verlengen van de belastingverlagingen die Trump in 2017 heeft ondertekend, kost naar schatting alleen al ongeveer 4 biljoen dollar. Het compenseren van deze bezuinigingen – en ook van alle immigratiemaatregelen waar de Republikeinen ook op aandringen – zou leiden tot diepe bezuinigingen die zouden kunnen uitmonden in een buzz-zaag van meer gematigde Republikeinen, die zeker hun zegje zullen doen.
Sommige reguliere conservatieven die zojuist een zware herverkiezingsstrijd in de swingdistricten hebben gewonnen en daarbij de Republikeinse meerderheid in het Huis van Afgevaardigden hebben behouden, hebben hun frustratie geuit bij hun collega’s van de harde lijn.
“Het maakt 95 procent van ons boos dat 5 procent Mike Johnson – en de hele conferentie – dit aandoet; wie zijn zij?” Dat heeft vertegenwoordiger Don Bacon uit Nebraska gezegd. ‚Wij zijn de 95 procent, en deze jongens gedragen zich alsof ze een House of Lords zijn of iets van de conferentie. En dat vinden wij niet leuk.”
“We hebben genoeg van deze jongens gehad”, voegde hij eraan toe. “De meesten van ons willen niet met hen samenwerken, we willen niet aan hun wetgeving werken, omdat het allemaal om hen draait.”
Dat komt hen misschien prima uit, maar het zal de taak van de heer Johnson om een Republikeinse meerderheid bijeen te brengen voor de prioriteiten van de heer Trump alleen maar moeilijker maken.
Afgevaardigde Ralph Norman uit South Carolina, een van de twee Republikeinen die aanvankelijk tegen de heer Johnson waren als voorzitter op vrijdag in het Huis van Afgevaardigden, om vervolgens zijn stem te wijzigen, vertelde de verslaggevers dat hij zijn boodschap over de belasting- en begrotingswet voelde – dat dit mogelijk zou kunnen zijn. uiteindelijk de belastingbetaler geen geld heeft gekost – was ontvangen.
“Ik denk dat Mike Johnson nu weet dat dit geen realiteit zal zijn,” zei de heer Norman, eraan toevoegend dat hij respect had voor de manier waarop de spreker met zijn zorgen was omgegaan.
„Hij zei: ‚Kijk, als ik niet presteer op de manier waarop ik zeg dat ik ga presteren, en de dingen die je zegt pusht, zet me dan eruit'“, vervolgde de heer Norman. “Hij zei: ‘Ik had nooit gedacht dat ik deze baan toch zou hebben.’”
Karoun Demirjian En Maya C. Miller rapportage bijgedragen.
