Wat is het juiste moment om je hoop te vestigen op een opkomende tennisser?
Mensen hadden visioenen van Carlos Alcaraz’s toekomst toen hij tien was, de leeftijd waarop Babolat en de andere grote racketbedrijven soms uitrusting en swag beginnen uit te delen. Op het Franse Les Petit As, het voornaamste toernooi voor junioren van 14 jaar en jonger, zullen alle spelers die wedstrijden, sets en wedstrijden willen winnen al een zaakwaarnemer in het oor van hun ouders hebben, zo niet een getekend contract.
Door deze maatregelen lijkt vertrouwen in Joao Fonseca, de relaxte Braziliaanse tiener met het golvende, lichte haar die al een snelheid van 225 km/u kan halen, een behoorlijk conservatieve gok.
Nog enkele cijfers. Met zijn 18 jaar is hij de jongste speler die ooit in het veld heeft gestaan Finale ATP Next Gen in Jeddah, Saoedi-Arabiëeen competitie voor de best gerangschikte herenspelers die 20 jaar of jonger zijn. En met een lengte van 185 cm bevindt Fonseca zich in de Goudlokje-zone – niet te lang en niet te kort – van spelers die de afgelopen tien jaar de meeste Grand Slams hebben gewonnen.
Fonseca groeide op met aanbidding Roger Federerwat een van de redenen is dat zijn hoofdsponsor On is, de Zwitserse sportfabrikant waar Federer een aanzienlijk belang in heeft. On tekende Fonseca, afkomstig uit Rio de Janeiro, twee jaar geleden, toen hij nog maar 16 was.
“Ze zeiden dat ik het zou zijn, Iga (Swiatek) En Ben Shelton”, herinnerde Fonseca zich vorige maand tijdens een interview. “Natuurlijk heb ik ja gezegd.”
Misschien is Fonseca’s zakelijk inzicht net zo vroegrijp als zijn tennistalent. De aandelenkoers van On bedroeg twee jaar geleden $ 17,36. Het is nu ongeveer $ 55. Volgens zijn contract mag hij fulltime met een fysiotherapeut reizen; het heeft hem ook op het oefenveld gebracht met Shelton, 22, toen ze op dezelfde toernooien waren beland.
De eerste keer dat ze elkaar ontmoetten, tijdens de Mallorca-kampioenschappen van 2023, kwam Shelton erachter dat Fonseca de nieuwe man in het On-team was en stelde voor om de volgende dag te oefenen.
„Ik dacht: ‚Ik ben niets en wil je met mij oefenen?‘,“ zei Fonseca.
GA DIEPER
Ben Shelton: ‚Ik wilde niet een van de vijftig Nike-jongens zijn‘
Hij was toen niet niets en dat is hij nu zeker niet. Hij won de US Open-juniorentitel in september 2023, het seizoen waarin hij de eerste speler uit Brazilië werd die bovenaan de juniorenranglijst stond. In februari versloeg hij Arthur Fils in de eerste ronde van de Rio Open met 6-0, 6-4. Destijds leek het verlies een grote tegenslag voor Fils, die inmiddels in de top 20 van de wereld staat en de favoriet is voor het Next Gen-toernooi, dat vandaag begint. Ze speelden tegen elkaar in de laatste wedstrijd van de eerste dag. Fonseca versloeg Fils opnieuw, in vijf best-of-four gamesets, waarbij hij in de laatste set een plotselinge dood deuce doorbrak voordat hij als een veteraan uitserveerde.
Die eerste nederlaag in Brazilië is sindsdien steeds draaglijker geworden voor Fils. Fonseca begon het jaar op de nummer 727 van de wereldranglijst. Hij staat nu op nummer 145 en kwam binnen een paar wedstrijden van zijn eerste Grand Slam-hoofdtoernooi in New York afgelopen augustus, waarbij hij verloor van Eliot Spizzirri – vier jaar ouder dan hij – in drie wedstrijden. sets in de laatste kwalificatieronde.
Joao Fonseca in volle vlucht in Rio de Janeiro. (Wang Tiancong / Xinhua via Getty Images)
De voor de hand liggende vergelijking met een topspeler is nummer 1 van de wereld Jannik Zondaargezien Fonseca’s grote service, gemakkelijke basislijnkracht en verlegen houding op het veld en daarbuiten. Fonseca neuriet mee als een vliegwiel, klaar om zijn tegenstander uit zijn as te slaan als hij in een forehand leunt, of misschien een tweehandige backhand langs de lijn. Hij kan ook van versnelling veranderen.
Op de Madrid Open kreeg Fonseca een set down van Alex Michelsen, een Amerikaan die ook een rivaal is in de groep van 20 jaar en jonger. Fonseca werd uitgespeeld in forehand-rally’s op het veld en begon ballen recht door het midden te marmaliseren en Michelsen te vragen hoeken te genereren, waarbij hij alles wat te kort was naar de hoeken pingelde. Michelsen slaagde niet voor het examen: Fonseca serveerde hem een 6-0 bagel om de wedstrijd gelijk te trekken en won de derde set.
„Hij is een speler die onder grote druk zijn best kan doen en hij heeft het vermogen om zich snel aan verschillende situaties aan te passen“, schreef zijn coach Guilherme Teixeira via e-mail. Teixeira werkt al sinds zijn elfde met zijn leiding; Fonseca’s moeder, Roberta, heeft hem al veel langer zien spelen.
Roberta, die ook vragen per e-mail beantwoordde, zei dat ze haar zoon nog nooit zenuwachtig heeft zien worden voor een tenniswedstrijd. Ze herinnert zich dat hij verloor toen hij acht of negen was, omdat hij ballen bleef volleyballen die weer in het spel kwamen. Hij was ernstig overstuur toen hij de rechtbank verliet, maar zodra hij zijn moeder zag, begon hij haar te smeken hem in te schrijven voor een ander toernooi.
Niets van dit alles, inclusief kwalificatie voor de Next Gen Finals, garandeert iets. Alcaraz en Sinner wonnen de prijs allebei tijdens hun beklimming van de tennisberg, maar tijdens het toernooi waren ook jongere versies te zien van Alexander Zverev, Stefanos Tsitsipas, Daniil Medvedev, Taylor Fritz en Casper Ruud – allemaal Grand Slam-finalisten, maar slechts één van hen tot nu toe een winnaar. Medvedev won de US Open in 2021. Veel van de legendarische acht aan het einde van elk seizoen zijn nooit dichtbij gekomen.
GA DIEPER
Daniil Medvedev is het vliegenmeppende enigma van het mannentennis – en hij neemt even de tijd
Fonseca staat dit jaar in de line-up naast Fils en Luca Van Assche uit Frankrijk; Michelsen, Leerling Tien en Nishesh Basavareddy uit de VS; Jakub Mensik uit Tsjechië en Shang Juncheng uit China, die ook zijn veramerikaniseerde naam draagt, Jerry Shang.
Het is moeilijk te zeggen of er Grand Slam-finalisten in die groep zitten, vooral in het tennis. De kinderen met de swag en de spots bij Les Petits Dat mag dan wel goed zijn, maar behoedzaamheid tegenover de tienerhype is de veel veiligere houding. Brazilië heeft geen toptennisser meer voortgebracht sinds Gustavo ‚Guga‘ Kuerten, de drievoudig kampioen van de Franse Open en voormalig nummer 1 van de wereld, die een revolutie teweegbracht in het tennis met zijn vroege adoptie van polyester snaren.
Decennia lang hebben spelers uit het land en de rest van Zuid-Amerika hun opvoeding vrijwel uitsluitend op rode klei moeten overwinnen. Het is voor hen een veel grotere uitdaging dan voor spelers uit andere rode klei-hubs zoals Spanje, vanwege de afstand die Zuid-Amerikanen moeten afleggen om verschillende speeloppervlakken en tegenstanders te vinden. Het is geen wonder dat jongeren de neiging hebben om zich te richten op het veel toegankelijkere voetbalspel, voordat ze praten over de invloed van WK-trofeeën, Ronaldo Nazario en Neymar. Om in Brazilië te kunnen tennissen moet je meestal lid zijn van een privéclub.
Joao Fonseca vertegenwoordigde Brazilië al op de Davis Cup. (Emmanuele Ciancaglini / Getty Images voor ITF)
Fonseca herinnert zich dat hij op zijn dertiende voor de eerste keer naar Europa reisde om te concurreren. Hij speelde op een openbaar veld in Duitsland met een schilderachtig uitzicht. Tennisballen verschenen gratis en onbeperkt.
“In Europa heb je zoveel meer hulp”, zei hij.
Hij had het geluk geboren te worden in een welvarend gezin met sportgekke ouders. Zijn moeder flirtte met professioneel volleybal. Zij en haar man, die als tiener aan juniorentennis in Brazilië deelnamen, hebben halve marathons gelopen en deelgenomen aan weg- en mountainbike- en avonturenraces.
“Sport stroomt door onze aderen”, zegt Roberta.
Joao speelde vrijwel alles wat ze hem aanboden, waaronder voetbal, volleybal, zwemmen, judo, skateboarden, surfen en skiën, plus tennis. Zijn moeder zei dat hij in alle vakken uitblonk.
Op zijn zesde scoorde hij alle doelpunten op voetbaltoernooien voor zijn academie, terwijl hij ook de verdediging achtervolgde. Hij kon vanaf jonge leeftijd alle vier de slagen zwemmen, en zijn zwemclub bracht hem naar het competitieteam. Hij behaalde zijn paarse band in judo op 10-jarige leeftijd.
Teixeira zag zijn tennispotentieel toen hij hem voor het eerst zag op 11-jarige leeftijd. De kwaliteit van zijn schoten, zijn pure contact met de bal, lag ver voor op andere kinderen van zijn leeftijd en ouder, maar er was nog iets dat hem opviel. Overwinningen boeiden hem niet zo erg en verliezen maakten hem niet zo verdrietig.
“Tijdens de tour moet je week na week concurreren en oefenen en je emoties beheersen”, zei Teixeira. „Hij reset gewoon zijn gedachten en begint opnieuw.“
Het afgelopen jaar, Fonseca’s eerste als volwaardig professional, heeft Teixeira hem die toewijding zien opvoeren. Hij beschouwt tennis voor het eerst als zijn carrière en neemt deel aan trainingen en gymsessies met wat Teixeira beschrijft als een nieuw niveau van ernst.
Dit is een typisch trainingsdagschema voor hem, dat begint met tests van zijn spieren om te bepalen hoe hard hij die dag kan gaan:
- 8.30 uur: Testen
- 9.00 uur: Fysiotherapie en warming-up
- 10.00 uur: Gymnastiek
- 11.00 uur: Oefenen op de baan
- 13.00 uur: Lunch en rust
- 15.00 uur: Op de baan
- 16.30 uur: Gymnastiek
- 17.30 uur: Fysiotherapie, indien nodig
Teixeira zei dat Fonseca ook meer aandacht besteedt aan zijn rust en wat hij eet. Hij is ijverig met ademhalingsoefeningen die hem kunnen helpen kalm te blijven tijdens wedstrijden. Het verbeteren van zijn voetenwerk staat hoog op de agenda voor 2025.
Fonseca is echter nog een tiener. Hij kan het maar een maand of zo volhouden voordat vermoeidheid en heimwee toeslaan. Dit seizoen probeerde hij vier tot vijf weken lang toernooien te spelen, voordat hij naar huis terugkeerde voor een paar weken trainen en zijn vrienden en familie zag.
Joao Fonseca reageert op het winnen van de US Open-titel voor jongensenkelspel in 2023. (Sarah Stier / Getty Images)
Hij is ook nog een tienertennisser. Zijn grootste uitdaging is consistentie: uitzoeken hoe hij kan winnen als hij niet op zijn best speelt. Bij juniorentennis wint meestal de betere speler – degene met de beste techniek en de beste shots – het toernooi. Zo gaat dat niet tijdens serieuze zaken.
„In de pro-tour zijn er veel spelers die de oplossingen kunnen vinden, en degenen die tijdens de toernooien meer oplossingen vinden, behalen door de weken betere resultaten“, zei Fonseca. Dit jaar won hij 7-7 in ATP-wedstrijden; Niet slecht voor een 18-jarige. Sinner was 11-10 in 2019, het jaar waarin hij 18 werd.
Fonseca heeft tijd, maar voor sommige dingen is hij ongeduldig, vooral omdat hij de veronderstelde trouw aan rode klei en langzame banen schudt. In plaats daarvan wil hij dat gras op een dag zijn beste ondergrond wordt
“Ik hou van Wimbledon”, zei hij. “Ik wil zijn zoals Sinner of (Novak) Djokovic. Die jongens die goed spelen op elke ondergrond.”
(Bovenste foto: Aan)
