President Jimmy Carter zwaait naar de menigte terwijl hij met zijn vrouw Rosalynn en hun dochter Amy langs Pennsylvania Avenue loopt van het Capitool naar het Witte Huis na zijn inauguratie op 20 januari 1977 in Washington.
Suzanne Vlamis/AP
onderschrift verbergen
bijschrift wisselen
Suzanne Vlamis/AP
President Jimmy Carter was in meer dan één opzicht een uitschieter.
Geboren en getogen op de bescheiden landbouwgronden van Zuid-Georgië, groeide Carter op zonder stromend water en gebruikte hij een bijgebouw. Hij speelde met de zwarte kinderen in zijn gemeenschap tijdens een tijd van intense rassenscheiding in de VS
Ondanks maatschappelijke normen en politieke druk volgde Carter vaak zijn instinct en deed hij wat volgens hem juist was, aldus Kai Bird, biograaf en auteur van The Outlier: het onvoltooide presidentschap van Jimmy Carter.
„Hij was altijd de slimste jongen op school“, zei Bird. „En als president dacht hij altijd dat hij de intelligentste en meest belezen persoon in de zaal was. Hij werd dus geconfronteerd met een dilemma, en dat komt omdat hij ambitie had.“
Carter was een Southern Baptist, die geloofde dat trots een grote zonde was.
„Hij wist dat hij veel trots en ambitie had“, zei Bird. En dus verzoende hij dit door tegen zichzelf te zeggen: ‘Ik zal de macht verkrijgen. Ik zal alles doen wat ik kan om het presidentschap of het gouverneurschap te winnen. En als ik dat doe, zal ik het juiste doen, ongeacht de politieke situatie. gevolgen. Ik zal rechtvaardig zijn. “
Carter diende één presidentiële termijn als 39e president van de Verenigde Staten. Zijn ambtstermijn was gevuld met opmerkelijke hoogtepunten, zoals het leiden van vredesonderhandelingen tussen Israël en Egypte, en onomkeerbare dieptepunten, zoals zijn onvermogen om een falende Amerikaanse economie te herstellen. Maar, zoals het hoort, en in tegenstelling tot andere presidenten, blonk Carter na zijn presidentschap uit en won hij een Nobelprijs voor de Vrede voor zijn humanitaire en vredesinitiatieven.
Zelfs in het laatste jaar van zijn leven bleef Carter mijlpalen markeren. Dit jaar vierde hij zijn honderdste verjaardag – hij werd de oudste nog levende voormalige president – en bereikte zijn doel door bij de presidentsverkiezingen van 2024 op Kamala Harris te stemmen.
Steve Inskeep van NPR sprak met Bird over Carters nalatenschap als politicus, president en persoon.
Dit interview is aangepast voor lengte en duidelijkheid.
Steve Inskeep: Waarom was (Jimmy Carter) een uitbijter, zoals je hem noemde?
Kai Bird: Hij was in allerlei opzichten een uitbijter. Hij groeide op in Zuid-Georgië en speelde als kind met Afro-Amerikanen. Hij was de enige blanke jongen in Archery, een klein gehucht buiten Plains, Georgia. Dat is dus de meest ongewone jeugd. Hij groeide op in zeer Spartaanse omstandigheden, zonder stromend water, in een bijgebouw. Hij was een soort president uit de 19e eeuw. En als politicus was hij een blanke man uit het zuiden die liberaal was, en toch was hij ook een politicus die zich niets aantrok van de politieke gevolgen van zijn beslissingen. Hij wilde gewoon altijd het goede doen. Hij was dus een buitenbeentje. Hij was een heel ongebruikelijk soort politicus.
Inskeep: Ik heb uit je boek geleerd dat hij op deze zeer landelijke manier opgroeide, maar lokaal ook een soort elitefamilie was, omdat zijn vader een aantal zwarte arbeiders had en dit deel uitmaakte van de ongelijke of patriarchale samenleving die hij toen probeerde. om te veranderen of te verbeteren.
Vogel: Ja. Weet je, hij groeide op in een diepe segregatie, een tijd waarin het Zuiden en een groot deel van het land nog steeds te maken hadden met rassenscheiding. En toch leefde hij mee met de zwarte mensen waarmee hij opgroeide. En toen hij gouverneur werd, kondigde hij in zijn inauguratieverklaring aan dat de tijd van rassendiscriminatie voorbij is. Zijn publiek choqueren.
Inskeep: In 1979 hield hij een beroemde toespraak over een vertrouwenscrisis in Amerika, twijfel over de zin van ons eigen leven. Ik citeer nu zijn woorden: ‚Een verlies van eenheid, van doel voor onze natie, de erosie van ons vertrouwen in de toekomst.‘
Dit werd in eerste instantie goed ontvangen, zoals je schrijft. Toen werd er kritiek op geleverd. Lijkt het vandaag de dag op de een of andere manier vooruitziend?
Vogel: Ja. Hij vervolgde in die beroemde toespraak door iets heel buitengewoons te zeggen, waarbij hij zei dat te veel van ons nu de neiging hebben om genotzucht en consumptie te aanbidden. Nu neemt hij een pagina rechtstreeks uit die van Christopher Lasch De cultuur van het narcismedie hij onlangs had gelezen. Maar dit sprak ook tot zijn gevoel voor moraliteit en gerechtigheid in de Southern Baptist. En het was een preek. En ik denk dat het vandaag de dag erg vooruitziend is, omdat we nog steeds in een cultuur leven, een politieke cultuur die behoorlijk narcistisch is.
Ik denk dat de geschiedenis zal oordelen dat Jimmy Carter een president is die zijn tijd ver vooruit is. Ik zou zeggen dat hij de meest intelligente, hardwerkende en fatsoenlijke man is die het Oval Office in de 20e eeuw heeft bezet.
Obed Manuel heeft het digitale verhaal gemonteerd.
