Manchester United zakt richting de dropzone onder Ruben Amorim, een hoofdcoach die op 11 november de leiding overnam en vergat de ’stuit‘ in te pakken die vaak aan een werkgever werd gegeven nadat hij de laatste man had ontslagen. Dit is United’s vierde opeenvolgende nederlaag en na elf wedstrijden staat het record van de Portugese coach op zes nederlagen en vier overwinningen.
Peer at the table en de ploeg van Amorim staan veertiende met 22 punten, nadat ze in negen competitieduels evenveel, elf, hebben gepakt als onder Erik ten Hag, zijn voorganger. Opnieuw faalde de 3-4-3-formatie en het zien van Joshua Zirkzee die na het halfuur werd weggerukt, was getuige van een samenvatting van de wanorde van United. Een andere was de herplaatsing van Marcus Rashford in de ploeg nadat de aanvaller zei dat hij een “nieuwe uitdaging” wilde. Probeer de gedachtegang van de hoofdcoach hierover te begrijpen, als je kunt.
Drie minuten en dertig seconden waren alles wat Amorim nodig had om wanhopig zijn hoofd te laten zakken. Vloeiend uit Newcastle, het was amateuristisch door United dat, ondanks de drie centrale verdedigers Matthijs de Ligt, Harry Maguire en Lisandro Martínez op een rij, Alexander Isak toch ongemerkt liet opstaan voor het doel van André Onana en binnenkopte.
Maguire en Martínez waren de voornaamste boosdoeners toen de in vorm zijnde Zweed hen uit elkaar deelde en een achtste doelpunt scoorde in zijn laatste zeven optredens. De mannen van Amorim zagen er nu al uit als een pub XI die halverwege een bijzonder plezierige feestperiode naar het plaatselijke park was gestrompeld. Noussair Mazraoui was hun volgende topper toen de duizelingwekkende snelheid van Anthony Gordon ervoor zorgde dat de rechtervleugelverdediger op achterstand kwam voordat de vleugelspeler van Newcastle Joelinton te pakken kreeg. Hij schoot over, maar al snel kwam Isak vanaf links naar binnen. Het schot stelde teleur en werd gemakkelijk geblokt.
Dat gold ook voor de poging van de aanvaller om Onana te chippen, nadat hij van dichtbij de 50 meter lange pass van Bruno Guimarães foutloos was gelopen. Amorim raasde op zijn achterlijn en hij voelde een nog diepere walging toen de ploeg van Eddie Howe opnieuw met gemak scoorde.
Dat was te danken aan een United-middenveld dat als warme boter op het gloeiend hete mes van Newcastle leek. Gordon kreeg balbezit naast zich, hij hield de bal omhoog en Joelinton liet de ongelukkige Martínez eruit zien als een schooljongen door op te staan en de tweede te koppen.
Amorim was verantwoordelijk voor de gapende gaten toen Manuel Ugarte en Bruno Fernandes niet beschikbaar waren, hij de zijdezachte offers en de 19-jarige benen van Kobbie Mainoo schuwde en Casemiro en Christian Eriksen – op een gezamenlijke leeftijd van 64 – de strijd in stuurde tegen Newcastle’s gespierde, vlotte trio Joelinton, Sandro Tonali en Guimarães.
De bezoekende fans waren opgetogen en bespotten hun gastheren met de moordende zin uit de Sloop John B van de Beach Boys – “dit is de beste reis die ik ooit heb gemaakt” – en al snel waren ze in nog luidere vervoering. Een poging van Tonali leidde tot een hoekschop en de worp van Kieran Trippier kwam dicht bij het verslaan van Onana, zoals hij was geweest vanaf een setstuk in Boxing Day’s. 2-0 achteruit bij Wolves. De opvolger dreigde ook, maar niet zo erg als Tonali, die even later een paal raakte.
Hoe konden Amorim en zijn mannen zich nog slechter voelen? Door de 39-jarige die in de 32e minuut besliste dat zijn selectie zo somber was dat Zirkzee moest worden weggetrokken voor Mainoo. Hij stapte naast Casemiro aan, Eriksen nam plaats op de plaats van de vernederde Nederlander. Zirkzee draafde recht door de tunnel. De enige hoop van United was dat Newcastle de bal weggaf: Fabian Schär lusde de bal rechtstreeks naar Mainoo, zijn pass ging naar Casemiro en zijn chip-cross naar niemand. United had de armste 45 minuten van Amorims korte ambtstermijn teruggegeven.
De tweede helft was een test voor elke manager. Kon Howe de uitmuntendheid van zijn team behouden? Zou Amorim een opwekking kunnen bewerkstelligen? De bezoekers zouden vier of vijf foutloos blijven als er kansen werden gegrepen.
Rasmus Højlund verdiende een hoekschop, de eerste van United, na 51 minuten, maar de executie van Eriksen was net zo effectief als Casemiro’s voorzet van buiten de schoen, nadat deze brak. Toch was het helderder van de gastheren. De poging van Amad Diallo werd afgeslagen en United tikte de bal rond, waarbij hij enige controle uitoefende, in een fase die culmineerde in Maguire’s duikende kopbal, die de rechterpaal van Martin Dubravka tikte.
Opeens was Old Trafford een ketel, de kracht van United gaf de gelovigen iets om in te geloven. Amorim introduceerde Leny Yoro en Alejandro Garnacho voor Martínez en Casemiro, waardoor Marcus Rashford nog steeds een toeschouwer achterbleef, terwijl Maguire de armband overnam. Yoro kopte naast en jogde Antony naar De Ligt. Maar het komt erop neer: er is geen sprake van enige dreiging of dreiging bij United. Amorim houdt toezicht op een duik.